tag:blogger.com,1999:blog-68791307381394283052024-03-18T23:12:21.992+02:00..ή στραβά αρμενίζουμεπερί ανέμων καί υδάτων..koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.comBlogger342125tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-83802225007354974402024-03-18T23:11:00.000+02:002024-03-18T23:11:15.733+02:001832024<p> </p><p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">18 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. στο νοσοκομείο
λοιπόν.. στην μέση της... παραμονής μου
εκεί.. το “πρωθ-” ξεκινάει τώρα.. άρχισα
λίγο-λίγο.. να καταλαβαίνω κάποια.. από
αυτά που άκουγα.. άκουγα ένα τηλεφώνημα..
συζητούσαν περί του.. ξαχνικού θανάτου
του.. αδερφού της.. η ανησυχία της.. για
την 101 χρονών.. που επιβίωσε του.. γιου
της.. στην αρχή μπήκα.. στην θέση του
γιου.. που ενώ είχε.. περάσει τα 70 του
χρόνια.. έπρεπε να περιμένει.. την μάνα
του.. να προηγηθεί η μάνα.. για να πάρει..
και αυτός την.. σειρά του.. μετά σκέφτηκα
την.. μάνα του που.. τις είχαν μείνει.. 4
παιδιά και.. ήθελε να πεθαίνει.. για το
πρώτο.. και δεν ξέρω.. τι επίδραση θα..
είχε στην μάνα μου.. ο θρυλούμενος δικός
μου.. που ήμουν και ένας..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-59834143434794384972024-03-17T22:55:00.000+02:002024-03-17T22:55:07.938+02:001732024<p> 17 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. μπορεί εγώ
ούτε.. να πονούσα και.. ούτε με λοιπομούν..
που πιθανώς θα πέθαινα.. εδώ και κοντά..
50 το είχα.. δεχτεί μα τελείως.. και εδώ
να σας.. ζητήσω ταπεινά συγνώμη.. γιατί
αισθάνομαι υποχρεωμένος.. να χρησιμοποιείσω
ένα.. σχήμα έκφρασης θα.. το πω πρωθύστερον..
παρατώ αμανάτι την.. παρούσα ιστορία
για λίγο.. γιατί μου ήρθε.. μία αναμνήση
που.. σε κανένα δεκαπενθήμερο.. ίσως να
δώσει τέλος.. σε ένα παρακλάδι.. αυτής
της περίπλοκης ιστορίας.. και όταν και..
αν την τελειώσω.. και το θυμηθώ.. έρχομαι
ξανά σε.. αυτήν την διάσταση.. και την
οδηγήσω.. σε ένα συμπληρωματικό μέλλον..
πρώτα η μνήμη.. για να δούμε.. στο νοσοκομείο
που ήμουν.. μόλις είχα τσάτρα πάτρα.. τις
λέξεις που.. είχα ακούσει πραγματικά..
πολλές-πολλές φορές.. κάποιες τις
ταίριαξα.. ώστε να βγάζουν.. ένα κάποιο
νόημα..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-10537351033185088582024-03-16T20:37:00.003+02:002024-03-16T20:37:55.989+02:001632024<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">16 / 3 /2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. και το ακολουθώ..
και τώρα βέβαια με μικρές επικαιροποιήσεις..
αναλόγως των συνθηκών.. λοιπόν καλά
κοιμήθηκα.. χθες το βράδυ.. ακόμα πιο
καλά.. ξύπνησα σήμερα το πρωί.. όταν ήμουν
παιδί.. θα το έλεγες.. και είχα βρει.. έναν
κήπο μα.. θα το άλλαζα.. καλύτερα με το..
μία στρατηγική για.. να αντιμετωπίσω
την.. ενδεχόμενη σύνταξη μου.. ή την
αρρώστια μου.. αν και για.. εμένα τότε
ήταν.. ενδεχόμενη σύνταξη μου.. ή την
αρρώστια μου.. αν και για.. εμένα τότε
ήταν.. το ίδιο και το αυτό.. αυτή η σκέψη..
με έκανε να.. μην φοβάμαι ούτε.. καν να
πονώ.. δηλαδή προτιμούσα να.. πεθάνω νέος
αν.. ήταν να γλυτώσω.. από αυτές τις..
τρομερές καταστάσεις.. σαν ένα έξτρα
μπόνους.. και περνούσα και.. πραγματικά
καλά.. μα πλησιάζοντας τα 50 μου χρόνια..
τότε που έπαθα.. το πρώτο εγκεφαλικό
μου.. πάλι καλά περνούσα..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p><p> </p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-3270952018639167662024-03-15T22:30:00.001+02:002024-03-15T22:30:38.347+02:001532024<p> 15 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. για να δούμε..
πιές από τις.. τότε σκέψεις μου.. τις
θυμάμαι και τώρα.. αν και δεν.. τρέφω και
φρούδες ελπίδες.. τα δεδομένα μου.. μου
δείχνουν ότι.. με τέτοιον χαλαρό ορισμό..
το μυαλό μου.. μάλλον πετάει μέχρι.. το
πρωί σε.. παρελθόν και μέλλον αδιακρίτως..
πια πάλι και συνεχιές.. που από το 2017..
χωρίς καν να.. ξέρω ακόμα το γιατί.. μα
σχεδόν φασιστικά.. τέλος πάντων το 2020..
που άρχισα λίγο-λίγο.. και να το θυμάμαι..
μου επέβαλα ένα αυστηρό πρόγραμμα.. που
αφού το εμπέδωσα.. το ακολουθώ απαρέγκλιτα..
και στην τελευταία αράδα.. τόνιζε ότι
κάθε βράδυ.. μεταξύ των ωρών 10-11.. πάρας
εργασιών και κατάκληση..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-57643308788306086432024-03-14T21:35:00.002+02:002024-03-14T21:35:46.864+02:001432024<p> 14 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. και αναλογιζόμουν
ξανά.. η αρχή έγινε.. για να δούμε.. και
πως θα συνεχίσουμε.. μάλλον εδώ θα
κάνουμε.. την ξεχωριστή στροφή μας.. και
βλέπουμε που.. θα οδηγήσει αυτό.. μα στο
κάτω-κάτω.. ένας από τους.. σκοπούς του
παρόντως κειμένου.. δηλαδή το να.. εχω
εντρυφήσει.. έστω και για λίγο.. στα
ελληνικά.. πάμε παρά πέρα.. εχω εντρυφήσει..
έστω και για λίγο.. στα ελληνικά.. πάμε
λοιπόν παρά πέρα.. περπατούσα στην
κουζίνα.. και αναμόχλευα στο.. μυαλό
μου.. αρχικά την μέρα.. μα είναι της..
κούτρα σου να.. κατεβάζεις ψείρες.. και
τότε περιπλανιόταν.. περί ανεμών και
υδάτων.. κάποτε πέρασε και.. η ιδέα να..
βολιδοσκοπήσω την κατάσταση μου τότε..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-62797686389120533552024-03-13T22:42:00.001+02:002024-03-13T22:42:25.079+02:001332024<p> 13 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. και αναλογιζόμουν
λοιπόν.. στην αρχή αυτην.. την μέρα μα..
γιατί να το.. κρύψωμεν άλλωστε.. κάθε
φορά που.. το μυαλό μου.. πετούσε σε
αυτήν.. την φράση μα πάντα.. ο ώμος μου
μυρμηγκίαζε.. θαρρείς και ήθελε.. και
αυτός να πετάξει.. αλλά πάλι το.. μυαλό
μου.. έτεινε να αυτονομηθεί.. μα αν
θέλουμε.. να κάνουμε σήμερα προκοπή..
εστώ και μικρή.. ας πάμε στην.. αρχή αυτού
του κειμένου.. αλλά αυτήν την φορά.. ας
πάρουμε έναν.. διαφορετικό τρόπο.. αλλά
για αύριο.. γιατί τώρα πλησιάζει.. η ώρα
της.. κατακλίσεως μου..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-62229075860565296862024-03-12T21:47:00.000+02:002024-03-12T21:47:45.854+02:001232024<p> 12 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. εκεί που
άγραφα.. για την κηδεία.. του θείου μου..
του Κώστα του γιατρού.. με τα πολλά-πολλά..
καλό βράδυ.. φτάσαμε στο σπίτι.. και
είμαστε στην κουζίνα.. και αναλογιζόμουν
τα.. όσα συνέβησαν εκείνη την μέρα.. και
εκεί που.. το έκανα αυτό περπατόντας..
πάλι ξέφυγε το.. μυαλό μου ελεύθερο.. και
πήγε στην.. αρχή της σκέψεις μου.. είναι
καιρός πια.. να συμμαζευφτώ και.. να
προχωρήσω τώρα.. ανακύπτει το ερώτημα..
προς τα που;.. εκτός από το.. εννοιολογικό
μου στίγμα.. συχνά χάνω και.. την πορεία
μου.. για την ώρα.. συγκρατώ ότι ένας..
σημαντικός λόγος για.. το ταξίδι αυτό..
σαν να λέμε.. αυτό το κείμενο.. εξυπηρετεί
την αναγκή μου.. να μάθω πάλι ελληνικά..
και για την ώρα.. μία χαρά τα πάει..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-68148178430819621612024-03-11T22:41:00.001+02:002024-03-11T22:41:33.669+02:001132024<p> 11 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. από την άλλη..
αυτό το “βαρέθηκα..”.. ήταν πέρα για..
πέρα ψεύδες.. ενώ είχα αποδεχτεί.. από
τις πρώτες μου.. σκέψεις που και.. τωρα
θυμάμαι μπορούσε.. και μόνο η αναφορά..
ενός ίσως επικείμενου.. θανάτου μου θα..
με λοιπούσε μα.. τουναντίον μου πήρε..
τον αρχέγονο φόβο.. του ανθρώπου.. αυτόν
του θανάτου.. η επόμενη σκέψη μου.. ήταν
να συνδυάσω.. τον πόνο με.. το μεγάλωμα
μου.. έτσι κάπως έπιασε αυτό.. πάντως από
τα.. 4-5 μου χρόνια.. και μετά έχω.. αισθαθεί
πόνο μόνο.. 3-4 φορές στην.. ζωή μου και..
τότε περίμενα υπομονετικά.. να περάσει
και.. πάντα περνούσε..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-77896607094974877732024-03-10T23:05:00.000+02:002024-03-10T23:05:15.809+02:001032024<p> 10 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. αυτό το..
"βαρέθηκα να περιμένω!".. μου προέκυψε
σαν σκέψη.. φευγαλέα στο μυαλό μου.. που
δεν την.. είπα τότε γιατί.. μόλις είχα
πάθει.. το πρώτο εγκεφαλικό μου.. νόμιζα
ότι οσονούπω.. θα πέθαινα οπότε.. αυτήν
την ανούσια σκέψη.. θα την έπαιρνα.. στο
τίποτα μαζί μου.. σκέψη που από.. την αρχή
του.. σημερινού μου κείμενου.. προσπαθώ
να γράψω.. τι με από.. την αρχή του..
σημερινού μου κείμενου.. προσπαθώ να
γράψω.. τι με ώθησε.. εκεί τότε για.. να
δούμε τώρα;.. λοιπόν πλησιάζοτας τα.. 50
μου χρόνια.. θα πέθαινα κάτι.. το οποίο
το είχα.. δεχτεί από τα.. 3 μου χρονια..
και μάλλον συνέβει.. στα 50 μου.. δεν το
λες.. και στην ώρα του.. αν και δεν..
δικαιούμαι να παραπομιούμαι.. μια χαρά
μου πάει..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-79257552481448858922024-03-09T22:30:00.001+02:002024-03-09T22:30:37.336+02:00932024<p> 9 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. στο κάτω-κάτω..
από τότε που.. άρχισα να θυμάμαι.. τις
σκέψεις μου.. μπορεί τότε να.. μην ήξερα
το.. πως να το.. πω ακόμα μα.. με μία
πρόταση.. της γιαγιάς μου.. “μπορεί το
κανάτι.. πολλές φορές να.. πήγαινε στο
πηγάδι.. για νερό μα μία.. πέφτει και
σπάει".. και με εισήγαγε.. στην θεωρία
των πιθανοτήτων.. και χωρίς η έρμη.. ούτε
αυτή να.. γνωρίζει.. την λέξη.. όμως εγώ
στην.. θέση του κανατιού.. έθεσα εμένα..
και μια των ημερών.. με τον τρόπο.. που
φερόμουν τότε.. δεν θα τον.. έλεγα
επικίνδυνο μα.. μου έφερνε μία.. ευχαρίστηση
και μόνο.. που προσπαθούσα να.. κάνω κάτι
για.. πρώτη μου φορά.. κι ας μην.. το
κατάφερνα.. οπότε πιάνοντας τα.. 50 μου
χρόνια.. σκέφτηκα ότι ήρθε.. η ώρα μου..
στον τύπο με.. το δρεπάνι δεν.. θα του
έλεγα.. το άθλιο "γιατί εγώ;".. μα το
αθλιότερο.. "βαρέθηκα να περιμένω!"..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-2693770474048204662024-03-08T23:00:00.000+02:002024-03-08T23:00:19.785+02:00832024<p>8 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. φτάσαμε λοιπόν
μετά.. από μία μέρα.. που για 'μένα.. τότε
είχε κρατήσει.. θαρρούσα 1000 ώρες.. όσες
και να.. μου φαινόντουσαν τέλειωνε.. τις
περισσότερες ώρες.. της ημέρας καθόμουν..
και μιλούσα.. αυτό το βραδύ.. ήμουν μόνος
στην κουζίνα.. άρχισα να περπατώ..
αναπολώντας τα όσα συνέβησαν.. μετά την
επανεξέτασα.. την δική μου.. την κατάσταση
τότε.. έχουμε και λέμε.. κατά το τέλος..
του 2013.. ξύπνησα ένα πρωί.. και είδα 2
είδωλα.. μέχρι τότε ότι.. και αν πάθαινα..
άμα έτρωγα καλά.. όλα πέρναγαν.. μα οχι
αυτην.. ήταν που πλησίαζα.. τα 50..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-72707424516602945172024-03-07T21:22:00.001+02:002024-03-07T21:22:37.888+02:00732024<p> 7 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. και ήρθε και..
μας πήρε αφήσαμε.. πρώτα την θεία μου..
στο σπίτι της.. που ήταν και.. πιο κοντά
μετά.. με τα πολλά.. βράδυ πια φτάσαμε
και στο.. σπίτι μας και εμείς.. ήμουν και
κουρασμένος.. αλλά και προβληματισμένος..
από την μία.. η λύπη μου για.. την κηδεία
του.. προσφιλή θείου μου.. και από την
άλλη.. πολύ χαρούμενος για.. την συνάντηση
τόσων.. συγγενών που το.. πολύ-πολύ άντε..
να ερχόντουσαν στην.. δίκη μου κηδεία..
και μην θεωρούντας.. τα περί άλλης.. ζωής
πιθανά φοβόμουν ότι.. και τότε δεν.. ήμουν
σε μέρος.. για να τους δω.. αλλά από τα..
3 μου χρόνια.. καταλάβαινα την αναγκαιότητα..
κάποιουν πιστεύουν.. ότι θέλουν.. αλλά
εγώ δεν.. μπορώ να με πίσω..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-42085651202599637402024-03-06T23:06:00.002+02:002024-03-06T23:06:53.834+02:00632024<p> 6 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. αλλά και πάλι..
αλλού το πήγα.. στα θρησκευτικά.. πάμε
πάλι.. ήμασταν στην εξοχική ταβέρνα..
όπου θα τελειώναμε.. μία μέρα αφιερωμένη
στον αποχαιρετισμός.. του θείου μου.. η
μέρα όπως.. είπα τελείωνε.. και εμείς
αρχίσαμε.. με το πάσο μας.. αυτή την φορά..
αποχαιρετηστήκαμε λοιπόν.. με την
υπόσχεση.. ότι σύντομα θα.. ξανά σμίξουμε
για.. κάποιον ευχάριστο λόγο.. μέχρι τώρα
δεν συνέβει.. σιγά-σιγά αποσώσαμε.. και
συγχρόνως όλοι.. κανόνισαν τις διαδρομές
τους.. για την Αθήνα.. οι 3 μας.. μία θεία
μου.. η μάνα μου.. και εγώ.. που μέναμε
εκτός.. όταν ήταν πια.. ορατή ώρα της..
πιθανής αναχώρηση μας.. την επικοινωνήσαμε
στον.. φίλο μας ταξιτζή.. και τον
περιμέναμε..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-4794095889938047462024-03-05T21:33:00.002+02:002024-03-05T21:33:46.115+02:00532024<p> </p><p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">5 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. κι αν εν.. τη
ρύμη του λόγου.. μου έρθει να.. χρησιμοποιήσω
μία κάποια.. λέξη που έστω.. και σαν
συνθετικό.. που να περιλαμβάνει.. έστω
και ρύζα.. της απαγομένης λέξης.. μην
νομίζετε εξαιρετικά σπανίως.. μία φορά
στα.. 10 χρόνια κι αν.. να πήγαινε εκεί..
το μυαλό μου.. στην στιγμή την..
αντικαταστούσα με την.. "θεωρούσα"
που κατά.. την ταπεινη μου γνώμη.. και
ακόμα το θεωρώ.. ότι έχει μεγαλύτερη..
σχέση με την πραγματικοτητα.. με το
"πιστεύω".. τέλος πάντων από.. τα 3
μου χρόνια.. ακόμα και πριν.. μάθω την
λέξη.. θα με χαρακτηριζά.. ως αγνωστικιστή..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-81028136124231406542024-03-04T21:32:00.001+02:002024-03-04T21:32:26.009+02:00432024<p> </p><p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">4 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. μόνο στην
εκκλησία.. δεν μιλούσα αυτό.. όχι γιατί
δεν πίστευα.. η αλήθεια ήταν.. ότι από
τότε.. που άργησα να.. θυμάμαι ότι
σκέφτομαι.. πως ήταν δυνατό κανής.. να
πιστεύει.. τόσο που από.. εκείνη την ώρα..
και μόνο την λέξη.. την απέτρεψα από.. το
λεξιλόγιο μου.. αλλά πριν περάσει καιρός..
παρατηρόντας την γιαγιά μου.. το κατάλαβα
ότι.. κάποιοι μάλλον το.. είχαν και
ανάγκη.. και που το κατάλαβα.. την αποτροπή
της.. δεν την έλλειξα..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-16100216905416207492024-03-03T21:57:00.000+02:002024-03-03T21:57:20.141+02:00332024<p> 3 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. παρ' όλων που..
πάντα προτιμούσα κυριώς να ακούω..
κανόνας μου που.. δεν μου είχα.. επιτρέψει
να βγάλω άχνα.. κι ας με είχα πείσει.. ότι
είχα δίκιο.. κι ας τελικά είχα.. προτιμούσα
κυριώς να ακούω.. κανόνας μου που.. δεν
μου είχα.. επιτρέψει να παραβώ.. παρά 2-3
φορές.. στην ζωή μου.. τις πρώτες και..
για αυτές μπορεί.. και ακόμα να.. τιμωρούμαι
σκληρά έτσι.. δεν το ξανά έκανα.. ώσπου
το 2007.. με έπληξε και εμένα.. και όποτε
μου ερχόταν.. δημοσίευα εδώ ως koulpa.. σε
αυτήν την.. σεμνή τελετή δεν.. είχα κάτι
να πω.. μα και στα.. 3 εγκεφαλικά μου.. με
το που.. έβρισκα.. το πως λειτουργεί..
αυτή η γλώσσα.. δεν έβαζα γλώσσα μέσα
μου.. για να βελτιωθώ..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-21511937666808309402024-03-02T21:58:00.000+02:002024-03-02T21:58:01.973+02:00232024<p> 2 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. μετά το
καφενείο.. ακόμα και εμείς.. που δεν
ήμασταν εποχούμενοι μοιραστήκαμε.. στα
υπάρχοντα οχήματα.. καλά που μας χώρεσαν..
λοιπόν ένα μακρύ.. καραβάνι από αυτά..
τα οχήματα συνέτριψαν.. την ηρεμία του..
δρόμου στο δάσος.. πλησιάσαμε στην
ταβέρνα.. ένα μαγαζί μεγάλο.. που όταν
μπήκαμε.. ήταν γεμάτο από.. το σόι μου..
είδα ξαδέρφια που.. τα βλέπω σπανίως..
και με μερικά.. από αυτά έως.. και
συνομιλήσαμε.. ήταν βλέπεις και.. βολικός
ο χρόνος.. είχε περάσει αρκετός.. από το
δεύτερο.. εγκεφαλικό μου.. για να βελτιώσω..
την προφορά μου..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-12677351495003734212024-03-01T21:41:00.002+02:002024-03-01T21:41:55.665+02:00132024<p> 1 / 3 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. στην ώρα του..
έφτασε και ο.. κηδευόμενος.. και πήρε
περίοπτη.. θέση στην εκκλησία.. και άρχισε
το μυστήριο.. κράτησε ώρα και μετά.. εν
χορώ ακολουθόντας.. το φερετρό προς..
τον τόπο της.. ταφής του και.. πήγαινε
στο καφενείο δίπλα.. και τον συγχωρέσαμε..
με καφέ και κονιάκ.. ήταν πια μεσημέρι..
η θεία μου.. είχε κλήσει μία.. εξοχική
ταβέρνα σε προαστίο.. για να συνεχίσουμε
εκεί.. το σιό μας.. να τρώμε και να πίνουμε..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-58658817288649237022024-02-29T22:05:00.000+02:002024-02-29T22:05:06.480+02:002922024<p> 29 / 2 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. τέρμα το
διάλειμμα.. μέσα τα κεφάλια.. μαζευτήκαμε
στην ώρα μας.. στο parking του νεκροταφείου..
κόσμος πολύς από.. συγγινείς φίλους και
μαθητές του.. και μάλιστα θα.. έλεγα
ώριμους φτάνει.. να σκεφτείς ότι.. τα
τελευταία 30 χρόνια.. ζούσε ως συνταξιούχος..
πράγμα που και ήταν.. γιατί να το.. κρύψωμεν
άλλωστε.. για τους συμμαθητές του.. ας
μην το κουβεντιάσουμε.. ήταν όλοι τους..
σε μία γενιά.. που αν είχες ζήσει.. μέχρι
τα 60-70.. στην κηδεία σου.. οι νεότεροι θα
έλεγαν.. ότι ξεκουράστηκες και.. πεθανές
σε βαθύ γήρας..</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-91606242834040279242024-02-28T19:32:00.003+02:002024-02-28T19:41:37.465+02:002822024<p> 28 / 2 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. θα κάνω ένα
διάλειμμα.. λόγω της επετείου.. σήμερα
του έγκληματος.. που συνέβει στα Τέμπη..
παλεύω με τις.. σκέψεις που με.. ωθεί όλη
την μέρα.. από τώρα πηγαίνω.. προς τα
πίσω.. και μετράω τα.. σημαντικά και τα..
ασήμαντα γεγονότα της ιστορίας.. κάποια
στιγμή κατάλαβα.. ότι μάλλον έψαχνα.. ως
άνθρωπος σε.. κάποια ανηφόρα εν κινήσει..
να κατέβω από.. το τραίνο του πολιτισμού..
πήγα στην ιστορία.. στην μυθολογία..
ακόμα και στην παλαιοντολογία.. δεν
βρήκα άκρη.. μπορώ να θυμηθώ.. από τα 3
μου χρόνια.. μέχρι και τώρα.. μικρός όταν
νόμιζα.. ότι τα πράγματα.. δεν ήταν καλά..
έλεγα ας περιμένω.. να μεγαλώσω και.. θα
δούμε.. όταν μεγάλωσα δεν ήθελα.. έτσι
και αλλιώς.. νόμιζα τότε ότι.. ήμουν σε
αυτή.. την ζωή σαν.. έργο για περιορισμένες
παραστάσεις.. τώρα που πλησιάζω.. τα 60
χρόνια.. λέω όποιος ενοχλείται.. το λέει..
αν και με.. τα αποτελέσματα όλων.. των
εκλογών λέω.. να σιγήσω δεν.. μου το
επιτρέπω.. στον ύπνος σας..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-33879901609932360142024-02-27T21:08:00.002+02:002024-02-27T21:08:53.613+02:002722024<p> 27 / 2 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. στο τρίτο του..
εγκεφαλικό του.. ο θείος μου.. ενώ όπως
φαινόταν.. στο μυαλό του.. μεθόδευε την
όσο.. πιο σύντομη μεταφορά του.. να
περιέλθει σε.. μία κάποια σταθερότητα..
δυστυχώς ο χρόνος.. δεν του έκανε.. την
χάρη.. σε 2-3 μέρες.. η επιθανάτια αναγγελία..
μας ήρθε μαζί.. με της κηδείας.. και
αμέσως.. η μάνα μου.. πήρε τηλέφωνο τον..
φίλο μας και.. συγχρόνως και ταξιτζή
μας.. αν μπορούσε την.. μέρα της κηδείας
να μας.. πάρει από το σπίτι.. ξημερώματα
και να.. είμαστε στις 8..το πρωί στο.. Α'
νεκροταφείο Αθηνών.. μπορούσε και τον
περιμέναμε.. ντυμένοι με τα καλά μας..
τώρα που το σκέφτομαι.. ήταν και η..
τελευταία φορά που.. ήμουν ντυμένος
έτσι.. σκέφτομαι.. ήταν και η.. τελευταία
φορά που.. ήμουν ντυμένος έτσι..</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-32890825617318463822024-02-26T21:50:00.001+02:002024-02-26T21:50:42.923+02:002622024<p> 26 / 2 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. όταν οθείος
μου.. έπαθε το τρίτο.. εγκεφαλικό του
αυτό.. που με έπιασε.. στην στροφή εμένα..
που την δεδομένη στιγμή.. είχα πάθει
μόνο 2.. αυτός στα 92 του χρόνια.. και παρ'
όλα αυτά.. εθεωρείτο παλαίμαχος.. όταν
πήγα για.. να τον δω.. κοιμόταν.. η θεία
μου.. με πληροφόρησε ότι.. αυτός ήδη
είχε.. πιάσει δουλειά και.. μάθαινε πως
να κινήται.. και πως να μιλάει.. τον είδα
σε.. ένα νοσοκομειακό κρεβάτι.. που τότε
έμαθα.. ότι στο παρελθόν.. εκεί είχε
φιλοξενηθεί.. η θεία μου.. η Μαρία η
ζωγράφος.. και όταν πέθανε.. η κόρη της..
το διέθετε σε.. όποιον από το.. σόι μας
το.. είχε περισσότερη ανάγγη..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-6631102103534411772024-02-25T21:42:00.000+02:002024-02-25T21:42:42.229+02:002522024<p> 25 / 2 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. το πρώτο μου..
κείμενο στην αρχή του 2021.. έγινε χωρίς
κανένα πρόγραμμα.. έπαιζα για να.. μάθω
για τέταρτη.. φορά ελληνικά μία.. όταν
ήμουν παιδί.. και τρείς μία.. για κάθε
εγκεφαλικό μου.. για την ώρα.. με δεσπόζουσα
την.. που το εγκεφαλικό μου.. ερχόμενο
μου πήρε.. κάθε ανάμνηση οπότε.. που να
την.. εδράσω οποιαδήποτε πληροφορία..
αλλά ας παρακολουθήσουμε.. το περιστατικό
από την αρχή.. τίτλος τρίτο εγκεφαλικό
μου.. στο νοσοκομείο όπως.. έχω χιλιό
πει.. μα όσο περνάει.. ο καιρός τόσο.. η
μνήμη μου.. για τα γεγονότα σταθεροποιείται..
ας πάμε λοιπόν.. μερικές μέρες πριν.. από
το τελευταίο μου.. εγκεφαλικό τώρα που
θυμάμαι.. και αν κάτι.. άλλο θυμηθώ και..
είμαι ακόμα σε.. αυτό το κείμενο.. θυμάμαι..
και αν κάτι.. άλλο θυμηθώ και.. είμαι
ακόμα σε.. αυτό το κείμενο.. θυμάμαι.. και
αν κάτι.. άλλο θυμηθώ και.. είμαι ακόμα
σε.. αυτό το κείμενο.. θα διακόψω και.. θα
το πω.. κι αν περάσει.. κάποιος από εδώ..
ας ρωτήσει.. για την ώρα.. βρισκόμαστε
σε ιστορικό χρόνο.. όπου σας έσυρα.. για
να σας περιγράψω.. την περιρρέουσα
ατμόσφαιρα.. και αρχίζω.. είχα έρθει
Αθήνα.. γιατί είχα μάθει.. ότι ο θείος
μου.. ο Κώστας ο γιατρός... που πηγαίναμε
κόντρες.. με τα εγκεφαλικά μας.. πριν
μερικές μέρες.. είμασταν ισόπαλοι 2-2..
και μετά έκανε.. την διαφορά όταν.. έπαθε
το τρίτο του..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-2479134388913264892024-02-24T22:19:00.001+02:002024-02-24T22:19:32.077+02:002422024<p> 24 / 2 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. αυτή η τρίτη..
κορυφή με το.. την έφτανα και.. καρφωνά
την σημαία.. μου εκεί αμέσως.. έπεφτα στο
βαθύ.. φαράγγι από το.. οποίο με βάσανα..
και πόνους προήλθα.. εντάξει το λύσσαξα..
στην συγκίνηση την.. οποία όμως ούτε..
τότε μα ούτε.. και τώρα αισθάνομαι.. αν
έμενα αποσβολωμένος.. μετα από την..
στιγμή της κατακόρυφη.. πτώση του μυαλού
μου.. στο κενό.. την στιγμή που.. είχα βρει
την διαδικασία.. την ίδια στιγμή.. το
είχα ξεχάσει.. και είχα ήδη.. ξεκινήσει
να την αναζητώ.. κάποτε το πέτυχα.. και
είχα πια.. συγχρόνως κάποιες λέξεις..
και τον ήχο.. και την γραφή.. και την
σημασία.. και τότε που.. μπορούσα τις
βάλω.. σε μία πρόταση.. σημασία.. και τότε
που.. μπορούσα τις βάλω.. σε μία πρόταση..
και πρόταση-πρόταση.. να τις μαζέψω.. σε
ένα κείμενο.. μετά το τρίτο.. εγκεφαλικό
μου.. το έκανα πρώτη φορά.. στην αρχή του
2021.. τις μαζεύα μέρες.. και κάποια στιγμή..
μου την έδινε.. και το δημοσίευα..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6879130738139428305.post-64654843884428730822024-02-23T23:14:00.001+02:002024-02-23T23:14:17.906+02:002322024<p> 23 / 2 / 2024</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">.. το ρώτησα σε..
κάποιους νέους μα.. μάλλον δεν θα.. το
περιέγραψα σωστά.. ή ενδεχομένος εγώ..
τα hard keys.. τα έμαθα το.. μακρυνό 1982 σε
dos.. ενώ αυτοί το.. πολύ-πολύ σε windows..
μιλάμε για ένα.. βαθύ χασμά γενεών.. οπότε
έλαβα ουδεμία απάντηση.. και για αυτό..
συνέχισα τους πειραματισμούς.. έτσι
τέλος του 2020.. κατά την γνώμη μου.. σχεδόν
κατά τύχη.. συνέβησαν συνχρονώς μερικά
πράγματα.. πρώτον με το.. αυτί μου.. μαζεύα
στοιχεία για.. το πως ακούγονται.. κάποιες
λέξεις.. δεύτερον αναζητώντας τις.. με
το youtube.. είχα πια σε.. κάποιες την γραφή
τους.. τρίτον πειραματιζόμενος με.. την
μέθοδο της.. δοκιμής και του σφάλματος..
με τα πολλά.. βρήκα ότι παντόντας..
συγχρόνως ctrl + c.. μαρκάρουμε την περιοχή..
που θέλουμε να μεταφέρουμε.. και αφού
βρούμε.. το μέρος που.. θέλουμε την
μεταφερουμε.. και εκεί πατάμε.. συγχρόνως
ctrl + v.. μπορεί να μην.. γίνεται μεταφορά..
αλλά αντιγραφή και.. αυτό βολεύει..
</p>
<p lang="el-GR" style="margin-bottom: 0cm;">
</p>koulpahttp://www.blogger.com/profile/04631487403559736948noreply@blogger.com0