πότε πέρασαν; θυμάμαι μιά μέρα.. τετάρτη δημοτικού.. στο άνω καλαμάκι.. κατά τις 10 το πρωί μας είπαν να φύγουμε.. εγώ δεν πηγαινοερχόμουν με σχολικό.. οπότε κανείς δεν ασχολήθηκε με το πως θα επιστρέψω.. ανέβηκα στη βουλιαγμένης.. αριστερά.. και έφτασα μέχρι το πρώτο νεκροταφείο. μέχρι εκεί έφτανε τότε η βουλιαγμένης.. γύρω γύρω το νεκροταφείο.. άκουγα πυροβολισμούς. φωνές.. σαματά. ίσα κάτω από την κεντρική είσοδο. βρέθηκα στο δρόμο πάνω από το κολυμβητήριο. από ψηλά φαινόταν σα πεδίο μάχης κόσμος έτρεχε στρατιώτες αστυνομικοί.. κόλλησα εκεί.. να διευκρινίσω ότι δε μου άρεσαν τα πολεμικά παιχνίδια.. δεν είχα καμιά όρεξη να δώ πολεμικές συρράξεις για ζώσεις. αλλά κόλλησα. με μια απορία.. γιατί;.. φοβόμουν να περάσω ενδιάμεσα στη μάχη.. στο άνοιγμα μεταξύ του καρυοθράυστη και του καλλιμάρμαρου. βασιλέως κωνσταντίνου.. τελικά ο φόβος να μήνω να περιμένω τις αδέσποτες έγινε μεγαλύτερος από το φόβο του να μετακινηθώ.. μπήκα λίγο στο δασάκι του αρδητού.. κολλητά στην πύλη του καλλιμάρμαρου. και από το παράλληλο δρομάκι της βασιλέως κωνστανίνου.. κι έφτασα σπίτι. η τιβι κολλημένη στα εμβατήρια.. τα τηλέφωνα έτσι κι έτσι.. απο στώμα σε στωμα μαθαίναμε διάφορα.. τελικα δε ξέρω αν και τώρα ξέρω περισσότερα. την ώρα του ιστορικού γεγονότος. δεν υπάρχει πληροφόρηση.. αμέσως μετά το πράγμα είναι ζεστό.. δε μπορείς να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα. μετά από 35 χρόνια.. ο καθένας λέει ότι θέλει.. αλήθεια τι να καταλάβουν τώρα τα παιδιά;.. τι μάθαμε εμείς 20-25 χρόνια μετά τη λήξη του εμφύλιου;.. τι καταλαβαίναμε από τις επετείους για το 40 μετά από 30 χρόνια εν μέσω χούντας;.. ξεχνάμε ρε παιδιά ξεχνάμε..
Χα, χα, γράφαμε παράλληλα, τις δικές μας μνήμες!
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καληνύχτα μου
Τσιτσίλω!
χαχα ναι περιγραφαμε την ίδια μέρα μάλον..:):)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαληνυχτούδια τσιτσίλω μου:):)
άλλοι ξεχνούν
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πολλοί παραποιούν
κάποιοι σιωπούν.
τα πιο άγρια γεγονότα
έχουν πάντα έντονες αντιδράσεις.
καλημέρα κούλπα μου
χχχχχχχχχχχ
Με όλα τα ιστορικά γεγονότα έτσι δεν γίνεται; Όποτε και να τα καταγράψεις, κάτι θα λείπει. Είναι ωραίο όμως να ακούς προσωπικές μαρτυρίες. Τουλάχιστον δεν μπορούν να μας πουν κάποιοι ότι δε συνέβει τίποτα εκείνη τη μέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχαιροί αυτοί που έχουν αναμνήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά βρε koulpa μου, πολύ μακρυά δεν πήγαινες σχολείο?
Καλό μεσημέρι!
αχ maya μου
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ μέχρι π΄ροτινος θυμόμουν.. τώρα με το γκούντα να δούμε..:):)
καληνυχτούδια:):)
kaveiros
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καληνύχτα μου:):)
radiomarconi
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχα έχω αρχσει να ξεχνώ λιγο λίγο.. γι αυτό γράγω..:):)
χαχα ε παγκράτι άλιμος.. δεν ειναι και τόσο μακριά.. υπήρχε λόγος.. διάβασε το σύντομο βιογραφικό στις μπουρμπουλήθρες μου:):)
την καληνύχτα μου:):)
ωχ σοφία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ξέχασα..:):)
αχ έχω αρχίσει να ξεχνώ.. αλλά τουλάχιστον δε το κάνω ηθελημένα:):)
ναι.. θα μας πουνε σε λίγο ότι στριμόχθηκαν απο την πολυκοσμία..
εγώ θυμάμαι πάντος και τη μηροδιά.. και το φόβο.. και τους πυροβολησμούς.. και τους 2-3 γνωστούς που β΄ρθηκαν αιμμοφηρτοι σε διαδρόμους νοσοκομείων.. χωρίς κάν να έχουν πάρει μέρος στα γεγονότα.. απο αδέσποτες..
την καληνύχτα μου:):)
Ήμουν πολύ μικρή για να θυμάμαι αλλά ακούω τέτοιες ιστορίες από άλλους και τρελαίνομε !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ
΄Καλύτερα να ξεχνάμε εντελως παρα να παραποιουμαι τα γεγονοτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαποτε θα τα πει η ιστορια ολα ...ΟΛΑ ομως και δεν θα γλυτωσει κανεις τους.
πολλα φιλια Κουλπιτσα
φανταστικες ιστοριες αυτες που λεγονται απο απλο κοσμο
ΑπάντησηΔιαγραφήanamella μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ τα θημάμαι ως γεγονότα.. εικόνες.. αλλά ήμουν σε μια ηλικία προστατευμένη στη οικογενιακή θαλπορή.. και δε μπορώ να την πω άσχημη περίοδο για μένα..:):)
την καλησπέρα μου:):)
faraona μου
ΑπάντησηΔιαγραφήακομα καλήτερα να μη ξεχναμε τίποτα.. δεν έχω καμιά εμπιστωσήνη στην ιστορία.. είναι μάλον προιόν πολιτικοκοινονικών συμβάσεων..:):)
την καλησπερα μου:):)
χαχα skouliki μου
ΑπάντησηΔιαγραφήοι "φανταστικές" ιστορίες λέγονται απο μη "απλους" ανθρώπους..:):)
καλησπερούδια:):)
Έχεις απόλυτο δίκιο... Ξεχνάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήkitsosmitsos
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχα το έχω το δίκιο.. αλλά δε θυμάμαι που τό έχω βάλει..:):)
Ξεχνάμε και τα ξεχνάμε επίτηδες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παραποιούμε και τα παραποιύμε επίτηδες! Τις καλησπέρες μου φίλε!
xaxa ..καναρινί.. μου
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ όλο και κατι θυμάμαι ακόμα..:):)
καληνύχτα φίλη μου:):)
σκεφτόμουν ακριβώς τα ίδια με τον κίτσο, τα ίδια θα έγραφα εάν δεν διάβαζα τα σχόλια...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξέρω πως το έχω καταφέρει αλλά αισθάνομαι (ακόμα) πολύ υπερήφανος για το ότι θυμάμαι εώς πάρα πολύ καλά τι έχει γίνει
αλλά κι όπως κι εσύ "γι' αυτό γράφω"!
τη καληνύχτα μου!
Χαχαχα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εννοουσα την ιστορια των σχολικων εγχειριδίων γενικως εννοουσα την ιστορια απ την οποια δεν ξέφυγε ποτε κουνουπι .Αυτη των ανθρωπων.Γιατι η ληθη που επερχεται και με τις γενιες που φευγουν απελευθερωνονται οι ενοχες και τα μυστικα.Τωρα ακομη ειναι νωπα γιατι οι ανθρωποι που τα εζησαν απο μεσα ειναι αντε χοντρα χοντρα 60ριδες.
Κι οσο ζουν αυτοι που υπεφεραν κι αυτοι που τους εκαναν να υποφερουν ...ολα θα εχουν ακομη υποκειμενικες γεύσεις.
Αυτο εννοουσα.
καλημερα Κουλπιτσα μου
Καφε?
πατερα geokalp
ΑπάντησηΔιαγραφήναι φαίνεται πως συμφωνούμε.. να μπορουσαμε να κανουμε κάτι επι τω βέλτιον..:):)
την καλημέρα μου πια:):)
faraona μου
ΑπάντησηΔιαγραφήνωρίς νωρίς..:):)
μμμ την επίσημη ιστορία τη γραφουν οι νηκητες.. όσο για την άλλη.. δεν ξέρω αν έχω ελπίδες.. έχω γνωστούς που έλαβαν μέρος στον εμφίλιο και από τα δύο μέρη.. κάποιοι δε θέλουν να θυμούνται.. κάποιοι ακόμα μετανιώνουν για την βάρκιζα.. και κάποιοι τους σηκώνεται η τρίχα όταν ακούν εμφίλιος.. "συμορητοπόλεμος" επιμένουν.. και μετανιώνουν που επιβίωσαν αριστεροι.. και "εξόθησαν" τη χώρα σε στρατιωτικό νόμο..:):)
οι επόμενη γεννιά δε ξέρει τίποτα..:):)
χαχα καφέ; μα έχω συνεχή σύνδεση:):)
καλημερούδια:):)
ναι καλε εγω απο κει μαθαινω διοτι αν περιμενα απο το σχολειο αστα χεστα
ΑπάντησηΔιαγραφήskouliki μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστυχώς ούτε από τους αυτόπτες μπορείς να μάθεις την αλήθεια.. απλά θα μάθεις το πως είδε τα πράγματα ο καθένας..:):)
καληνυχτούδια κι από εδώ:):)
ναι ας ειναι και ετσι δεν με ενοχλει αυτο το κανει ακομα πιο συναρπαστικο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο σκ ευχομαι
Τώρα, αν αρχίσω και προβληματίζομαι Κυριακή πρωί (μεσημέρι) θα πικραθώ και ως νέα μαμά πρέπει να είμαι καλή, γελαστή, γεμάτη ενέργεια... κατάλαβες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άνθρωποι ξεχνούν...
Ή δεν θέλουν να θυμούνται...
Επιλεκτική μνήμη λέγεται αυτό...
Καλησπέρες
Κι'εγώ θλίβομαι που ξεχνάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά.
Πολύ όμορφο.
Αν ζούσαμε σε άλλη εποχή μπορεί ακι αν γινόσουν Μακρυγιάννης.
χαχα ναι skouliki μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδίκιο έχεις είναι πιό ενδιαφέρον:):)
μετεωρίτης
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς ήλθες!!:):)
χαχα όχι καλέ.. μη προβληματέζεσαι.. περάσαν και 15 μέρες.. έτσι κι αλλιώς κανένας δε το θυμάται.. του χρόνου πάλι..:):)
την καλησπέρα μου (φιλιά στα μωρά):):)
patsiouri μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδε ξέρω.. μπορεί να είναι μηχανισμός αυτοπροστασίας..:):)
χαχα είδες ατυχία.. ενώ τώρα θα περιοριστώ στο μετριοπάνος..:):)
καλησπερούδια:):)
Την ιστορία για τα γεγονότα που ζούμε αυτές τις μέρες ποιος θα τη γράψει Κούλπα μου? Και τι θα γράψει άραγε? Ότι και να γράψουν, ούτε εμείς που ζούμε τώρα δε θα γνωρίζουμε αν είναι πραγματικά αλήθεια! Πόσο μάλλον τα παιδιά ή τα εγγόνια μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα, είναι πολύ σχετικά τελικά. Όπως είπες και σε κάποιο σχόλιό σου, ανάλογα με την οπτική που το βλέπεις το γεγονός.
Άλλωστε, κάποιος βλέπει ένα ποτίρι μισο-άδειο, και κάποιος άλλος μισο-γεμάτο. Το "μισό" από στόμα σε στόμα χάνετε, και στο τέλος μένουν μονάχα το "άδειο" και το "γεμάτο"!
Τότε είναι που οι απόψεις φτάνουν στα άκρα, ενώ η αλήθεια ίσως να βρίσκεται κάπου στη μέση...
Την καλημέρα μου :)