29 / 3 / 2024
.. όταν λοιπόν έπεσα.. οι ονειροφαντασίες μου.. μαγικά τελειώσαν και.. οι γονείς μου.. ξεκίνισαν να με.. παίρνουν τηλέφωνο αρχικά.. για τους πω.. πως έφτασα σπίτι.. και αυτοί να.. μου πουν τα.. δικά τους.. ενώ μία χαρά.. το άκουγα καλά.. αλλά από την άλλη.. παρ' όλων που.. το κινητό μου.. έστω και τυχαία.. ήταν στρατηγικά θαρρείς.. μπρος στα μιάτια μου.. μα δεν μπορούσα.. να δω και πολλά.. την στιγμή που.. άρχισα να πέφτω μετά.. από την πρώτη σκέψη.. σε λίγο έβλεπα.. στο μυαλό να προβάλει.. ένα τεράστιο φωτεινό.. GAME OVER.. ας ήταν.. είχα αποδεχτεί από μικρός.. ότι σε αυτό.. όπως το έβλεπα.. το μικρό ηλιόλουστο διάλειμμα.. ανάμεσα σε ένα.. απείρως μεγάλο διάστημα.. κατά το παρελθόν.. και ένα ίδιο.. προς το μέλλον.. που συμβατικά το.. αποκαλούνε ζωή.. είχα αποδεχτεί μαζί.. ότι σε αυτό.. το έργο είχα.. έναν πολύ μικρό ρόλο.. με μετρημένες εμφανίσεις.. στην οθόνη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου