Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2007

Πάλι παραλήρημα..

..προσπάθησα να το αποφύγω... άφησα το χρόνο να κάνει τη δουλειά του (είχα και πολύ δική μου δουλειά..) και ξεκίνησα να ασχοληθώ με ένα πιο ανώδυνου θέματος ποστ... αλλά ένα σχόλιο του kapetaniou με επανέφερε στην πρότερη θερμοκρασία.. και το σχόλιο επεκτάθηκε (από μόνο του...) σε πόστ... του έκανα και εγώ τη χάρη να το αναβαθμίσω..
"Πωπω..σκιάχτηκα όταν είδα το μέγεθος του σχολίου σας.. ευτυχώς ένα μέρος έχει άλλο παραλήπτη.. αλλά μάλλον θα υποκύψω στον πειρασμό να απαντήσω (όχι ανταυτής.. απλά σχολιάζοντας) και σε αυτό..:):)Λοιπών.. τα κόμματα τα βλέπω σαν προβολή του παρασκηνίου στο προσκήνιο.. αν μπορούσε να λειτουργήσει η καθημερινότητά μας χωρίς μεγάλα κόμματα, τόσο το καλύτερο.:):)Η αριστερή ιδεολογία μου φαίνεται, σε κάποιους, ως ιδεοληψία και σε κάποιους ως προπέτασμα καπνού.. Ναι..Θέλω να υπηρετούν και εμένα και όλους τους άλλους.. Θέλω παιδεία και πρόνοια. δημόσια διοίκηση. τα δημόσια έσοδα να καταλήγουν σε έργα και υπηρεσίες και όχι σε μίζες και υφαρπαγές..:)Ναι είναι παγκόσμιο το φαινόμενο.. και προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι μικρομεσαίοι είναι το πρόβλημα.. δε γεννούν και δε πεθαίνουν (τι έχουν ακούσει τα αυτάκια μας..).. το κόστος του χρήματος είναι θεμιτό από την εποχή του Θεμιστοκλέος (βεβαίως βεβαίως).. Δηλαδή το χρήμα να παράγει χρήμα εις βάρος της επιβίωσης των ανθρώπων.. Δε θέλω να το ανεχτώ άλλο αυτό!!!Κατά τα λοιπά.. καλό και άγιο να ελέγχεται η αποδοτικότητα της κυβέρνησης. αλλά και οι προτάσεις νομίζω ότι χρειάζονται.. Προτάσεις για το αύριο.. όχι ερμηνείες του Μαρξ.. Αν ζούσε σήμερα κάτι νέο θα μπορούσε να πει..Πωπω.. παραλήρησα πάλι..:):)Την καληνύχτα μου:):)"
Ουφφφ... αισθάνομαι πολύ καλύτερα.. τώρα μπορώ να ασχοληθώ και με το παραγγονισμένο ποστ..

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

Nα'μαστε πάλι εδώ...

...Τελείωσε κι αυτό... ασυνήθιστη προεκλογική περίοδος... σχεδόν συνηθισμένο εκλογικό αποτέλεσμα... συμπέρασμα;... το 80% μάλλον ζει σε άλλη χώρα και έρχεται μόνο για να ψηφίσει... Δε μπορώ να δεχτώ άλλη λύση...

...Ένας πρωθυπουργός ανύπαρκτος 3,5 χρόνια... με όλα τα προβλήματα με τα οποία δε κατάφερε όχι να τα κατανικήσει αλλά ούτε να παρευρεθεί στην αναμέτρηση... κατάφερε να ανανεώσει τη λαϊκή εντολή... εντολή να κάνει τι;... να κλαπούν τα υπόλοιπα;... να καούν τα υπόλοιπα;...

...Ένας αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης αμήχανος... συμπαθής κάποτε...( αν και συμπλεγματικός μάλλον.. δικαιολογημένα.. δε πρέπει να ήταν εύκολο να είσαι ήσυχος και πολιτισμένος... και γιος του Ανδρέα Παπανδρέου)... φαντάζομαι ότι σύρθηκε από τις περιστάσεις... και ότι από κάποιο σημείο και μετά δεν αναγνώριζε τον εαυτό του... κάπως κατάφερε να φαίνεται ο μόνος χαμένος των εκλογών... (μπορεί και να μην είναι... μπορεί να βρει την γαλήνη...)

...Μια αριστερά (ή μάλλον δε ξέρω πόσες) ενισχυμένη για λάθος λόγους... χωρίς εφαρμόσιμες προτάσεις... αποκομμένη από το φυσικό της χώρο...

...Ένα πέμπτο κόμμα.. που εισέπραξε την ψήφο της δυσαρέσκειας αυτών που θεωρούν την αριστερά βρισιά...

...Εδώ μας έφερε η απαξίωση της πολιτικής... η κομματικοποίηση.. πρέπει κάποτε να αρχίσει να μας απασχολεί... πρέπει κάποτε να αρχίσουμε να το συζητάμε... όλη την 4ετία... όχι κομματικά.. δεν έχουμε ανατραφεί για να είμαστε πολίτες αλλά οπαδοί... αλλά κάποτε, κάπως πρέπει να αλλάξουμε...
...Ας ξεκινήσουμε την προεκλογική περίοδο τώρα... ας παρασύρουμε τους δίπλα μας σε συζήτηση... κι αν δε κερδίσουμε τίποτα ας πέσουμε μαχόμενοι...

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2007

ΠΕ(αι)ΔΙ(εί)Α.. Ι(η)ΛΙΣ(θ)ΙΑ....

Καμιά δεκαριά μέρες τώρα, από το προηγούμενο στοιχειωμένο πόστ, με ταλαιπωρεί, ότι κάθε σκέψη, περί αιτίων , από όπου κι αν περνά, καταλήγει στην παιδεία...
Γυρνώ με το αυτοκίνητο (ανάθεμα στον Ford που το έκανε λαϊκό μέσο..) και βλέπω παιδιά στα προαύλια.. και τα λυπάμαι...
Τα λυπάμαι καταρχήν για την δωρεάν παιδεία την οποία "απολαμβάνουν"... που τελικά δεν είναι ούτε δωρεάν ούτε παιδεία... μιλώ για την εκπαίδευση, που είναι μέρος της παιδείας... και όχι για την ελληνική... αλλά γενικά...
Αισθάνομαι ότι κάπου έγινε κάποιο λάθος... Όλα τα άλλα ζωάκια εκπαιδεύονται παίζοντας και η εκπαίδευσή τους είναι σημαντική.. εξαρτάται η ζωή τους από αυτή... Γιατί στους ανθρώπους έπαψε να ισχύει?
Η φύση, έδωσε στα παιδάκια, μια θαυμαστή υπερκινητικότητα, απαραίτητη για την σωστή τους ανάπτυξη... γιατί την ακυρώνουμε, καρφώνοντάς τα σε θρανία με τις ώρες (και στο σπίτι)... Αν ενδιαφέρει κάποιον θα βρει τρόπους να σχεδιάσει παιχνίδια που να συνδυάζουν κίνηση και μάθηση... Έδωσε στους εφήβους εκτός από σωματική και πνευματική υπερκινητικότητα... Ορμόνες εν βρασμό... Ορμή να αμφισβητήσουν τα πάντα... να γκρεμίσουν το κόσμο και να τον ξαναχτίσουν... Τους βάζουμε σε μια αίθουσα και προσπαθούμε να τους κάνουμε να μαθαίνουν χωρίς να κρίνουν... Να βλέπουν τη μέση εκπαίδευση σαν άχρηστο χρόνο πριν την ανώτατη... Έδωσε στους νέους δύναμη και αντοχή να ζήσουν και να χαρούν... Αναλώνουν τα παραγωγικότερα χρόνια τους, βολοδέρνοντας, στη πλειοψηφία τους, να τελειώσουν σχολές, που δε τους ενδιαφέρουν... Που τους δίνουν ένα πτυχίο, που αποδεικνύει ότι παρακολούθησαν τη σχολή αλλά όχι ότι ξέρουν άμεσα να κάνουν κάτι...
Τα λυπάμαι για τη παιδεία που απολαμβάνουν απο την οικογένεια και την κοινωνία... Που δηλητηριάζονται από ψεύτικες ανάγκες (create the demand)... Που η χαρά της ζωής έχει καταντήσει χαρά της ιδιοκτησίας... Που είσαι ότι έχεις... Που το "εύκολο" έχει γίνει και "καλό"... Που ο μαυραγορίτης από μίασμα έχει καταλήξει "έξυπνος" και παράδειγμα προς μίμηση.. Που ο μπαμπάς είναι "έξυπνος" ...γιατί κλέβει την εφορία (ή ακόμα καλύτερα είναι η εφορία) ...γιατί δεν αφήνει κανέναν να τον προσπεράσει στο δρόμο... γιατί παρακάμπτει τις ουρές...
Λυπάμαι που δεν υπήρξα παιδί.. ούτε έφηβος... ούτε νέος...
που τίποτα δε μπορώ να γκρεμίσω... και ακόμα χειρότερα που τίποτα βιώσιμο δεν έχω να αντιπροτείνω..