Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007

XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!:):):)

Έπρεπε να έχω αλλάξει το μαπετ του προηγούμενου ποστ νωρίτερα.

...τώρα καλύτερα;..
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ
..εύχομαι το νέο έτος να μας απαλλάξει από το τεράστιο εγώ μας.. να σταματήσουμε να είμαστε παιχνίδια στα χέρια των διαφόρων "σωτήρων".. να απαλλαγούμε από τις κατασκευασμένες ανάγκες και να βρούμε τη χαρά στα απλά πράγματα.. σε ένα περίπατο.. σε μια αγκαλιά.. σε ένα ηλιοβασίλεμα..

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2007

..δε πληρώνετε πάγιο..

..μα δεν πληρώνετε πάγιο!!!

...Μήπως παίζουν με τη νοημοσύνη μας;
.. Είχαμε, το 2000, ικανότερο για πρωθυπουργό το Σημίτη με πρόθεση ψήφου στη ΝΔ.. Έπρεπε να κατέβει ο Σημίτης με την ΝΔ να δούμε τι θα γινόταν..
Το 2004 ο Σημίτης ξαφνικά ήταν άχρηστος.
Ο αποδιοπομπαίος κινέζος..
Στη περίοδο διακυβέρνησής του έγιναν τα περισσότερα καλά και κακά από σχηματισμού του κράτους..
έργα, ολυμπιακοί αγώνες, ευροζώνη, ένταξη της Κύπρου..
και τα περισσότερα ήταν παράπλευρα γεγονότα που συνέβησαν για να δικαιολογηθούν οι μίζες και οι υπεξαιρέσεις. αλλά έγιναν..
Έχουμε τώρα έναν Καραμανλή, που σε μία τετραετία, το καλύτερο που έκανε, ήταν όταν δεν έκανε τίποτα..
γιατί τις ελάχιστες φορές που το επιχείρησε ήταν καταστροφικές..
μια τετραετία με σκάνδαλα, πτώσεις και καταπτώσεις, μακρύτατη προεκλογική περίοδο που έκλεισε με τις καταστροφικότερες πυρκαγιές που έχουν συμβεί.. κι αυτός ανοξείδωτος.. την πληρώνουν οι υπουργοί..
ο υπεύθυνος για την επιλογή τους άμοιρος ευθυνών..
Ξεκινά μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στο πόδι..
ξεκινώντας από το τέλος και αγνοώντας που βρίσκεται η αρχή..
γίνεται το έλα να δεις.. ευτυχώς δε γίνεται να γίνουν χειρότερα τα πράγματα.. ακόμα και να έκλειναν τα σχολεία οπότε όλα καλά..
την πληρώνει η (αντιπαθητικότατη μεν κατά τη γνώμη μου αλλά σχετικά) αθώα υπουργός..
Καίγονται τα πάντα από αδράνεια και αδιαφορία.. την πληρώνει ο (φασουλής και αιθεροβάμων μεν αλλά) στηριζόμενος κατ' επανάληψη υπουργός..
αυτός γυαλιστερός σαν καινούρια σφυρίχτρα..
η αντιπολίτευση αντιπολιτεύεται τον εαυτό της..
και υπάρχει ένα 42% που είναι ευχαριστημένο και τον ξαναψηφίζει.
Η αντιπολίτευση ξανααντιπολιτεύεται τον εαυτό της και ζει επιτέλους μια προεκλογική περίοδο μετεκλογικά..
η κυβέρνηση αντιπολιτεύεται τον εαυτό της και αυτή ελλείψη αξιωματικής αντιπολίτευσης.
και έρχεται ο Αλογοσκούφης να μας πείσει (όπως ο Σημίτης παλαιότερα) ότι έχει ανέβει η αγοραστική μας δυνατότητα και ότι με 700 euro ζούμε ζωή και κότα και είμαστε και αχάριστοι..
και έρχεται ο καταραμένος προϋπολογισμός.
φοροδιαφυγή λέει.. μα τα παίρνει από μισθωτούς, συνταξιούχους, ΦΠΑ, καύσιμα.
δε μπορεί να πείσει τους ελεύθερους μικρομεσαίους..
μα πως να τους πείσει; Από τη μιά η παραοικονομία είναι μια τεράστια τρύπα που καταβροχθίζει τα πάντα.. από την άλλη ο μικρομεσαίος ελεύθερος επαγγελματίας βρίσκεται πάντα υπό τη απειλή ή τη βεβαιότητα της πτώχευσης.. στο κράτος θα τα δώσει για να μεταμορφωθούν σε μίζες;..
και έρχεται το θέμα της Ολυμπιακής. και απορώ..
ποιος μας κοροϊδεύει περισσότερο 30-35 χρόνια τώρα..
Ποιος την έφερε σε αυτά τα χάλια.. εμείς;..
γιατί εμείς τα χρεωνόμαστε;..Εφόσον χρησιμοποιήθηκε από την κρατικοποίησή της για κοινωνικούς, πολιτικούς και ψηφοθηρικούς λόγους πως περιμένει κάποιος να λειτουργεί σαν κερδοφόρα επιχείρηση;..
και ήλθε το ασφαλιστικό.. ξανά..
με τις ίδιες βλακώδεις δικαιολογίες.. πες πες οι περισσότεροι τις πίστεψαν.. μα δεν ενδιαφέρει το ασφαλισμένο πως και γιατί..
πλήρωνε 35 χρόνια κάθε μήνα.. τα λεφτά του πίσω θέλει.. με τους τόκους.. και ας μην υπάρχουν πλέον εργαζόμενοι και εισφορές..
οι σημερινοί εργαζόμενοι θα πληρώσουν για τα δικά τους γεράματα..
αν των σημερινών δοθούν για να καλυφθούν οι τρύπες των προηγούμενων το πρόβλημα απλά μετατίθεται χρονικά..
και ο Καραμανλής αλώβητος.. μα από την αρχή δε είχε κάτι (μια επιτυχημένη θητεία σε υπουργείο.. μια επιτυχημένη θητεία σαν βοηθός μπακάλη.. κάτι..) για να τον πιστέψεις..
αυτό δεν άλλαξε.. αυτοί που αναιτίως τον πίστευαν στο παρελθόν.. αναιτίως θα συνεχίσουν να τον πιστεύουν..
και η μετανάστευση τελικά με την παγκοσμιοποίηση δεν αποτελεί λύση..
έχουν δίκιο..
συγκλίνουμε με την Ευρώπη μένοντας στάσιμοι..
και περιμένοντας την να κατέβει στο επίπεδό μας..

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

CV3..Οι πρώτες μου..(ιστορία)


Οι πρώτες εικόνες που θυμάμαι, ήταν στους ώμους του θείου, σε διαδηλώσεις, ίσως γιατί ήταν κάπως έντονες οι στιγμές.. Θυμάμαι βαρκάδες, για ψάρεμα, με το θείο και το μπαμπά στα κουπιά. Μια γαλάζια παλιά ξύλινη βάρκα. Μια αηδία, όταν τα καβούρια δραπέτευσαν στο πορτμπαγκάζ και έκαναν τα χταπόδια κιμά. Τον απόλυτο τρόμο, όταν μπαίνοντας στην κουζίνα, την βρήκα γεμάτη καβούρια να περπατούν αργά και βασανιστικά κατά πάνω μου.
Η πρώτη μου επαφή με την αδικία. Στην αυλίτσα της πρώτης φωτογραφίας στον Πειραιά Έπλυνα να χέρια μου και ανακάλυψα ότι όταν τα κουνώ έντονα και δημιουργείται ισχυρό ρεύμα αέρα στεγνώνουν!!! Έτρεξα να το μοιραστώ με τον πατέρα μου και με μάλωσε γιατί νόμιζε ότι τα σκούπισα στα ρούχα μου.

Το τερατώδες αμερικάνικο ταξί που οδηγούσε ο αδελφός της μητέρας μου.


http://mtubmuseumbus.skynetblogs.be/ Foto=JNLA4I63

Το υπεραστικό Magirus Deutz που ανέλαβε όταν έφυγε από τα ταξί.


Τα συχνότατα ταξίδια στην Τρίπολη. Σταμάταγε το πούλμαν στην Β.Κωνσταντίνου και με πάσαραν από το παράθυρο Καθόμουν στο θρόνο του συνοδηγού και άλλαζα 45αρια δισκάκια στο πικάπ Τον τρόμο τις πρώτες φορές στη θέα του χάους από το παραθυράκι της πόρτας στον κολοσούρτη και τον αχλαδόκαμπο όταν το μπροστινό μέρος του πούλμαν κρεμόταν στο γκρεμό.
Η πρώτη μου τσαντίλα. Μια Κυριακή ωραία αλλά κουραστική. Αναχώρηση με το πατέρα μου από Πειραιά, άφιξη στην Γλυφάδα μετά από μια αιωνιότητα με τα λεωφορεία της εποχής. Μπάνιο. Βόλτα στη μαρίνα. Λούνα πάρκ. Επίσκεψη και μεσημεριανό στο εξοχικό φίλου(ναι ήταν εξοχή η Γλυφάδα το 66) . Κουβέντα κουβέντα κουβέντα.. μελέτησα και ζωγράφισα, από όλες τις γωνίες, το μηχανισμό ενός αναδιπλούμενου τραπεζιού, που μου έκανε εντύπωση (είχα την πετρια εκ γεννητής). Κάποια στιγμή, βράδιαζε πια, έβαλα τις φωνές (πράγμα τόσο σπάνιο που το λάμβαναν υπόψιν όταν συνέβαινε).
Η πρώτη μου επανάσταση (βουβή). Με τον πατέρα μου είχαμε πολύ καλή σχέση. Το μόνο σημείο τριβής ήταν η ημερήσια ποσότητα τροφής που έπρεπε να καταναλώνω. Κάποια στιγμή είπε την μαγική κουβέντα:”Άκου να σου πω, εδώ γίνεται ότι λέω εγώ!”. Άνοιξα κι εγώ την πόρτα και πήρα δρόμο. Δε θυμάμαι που πήγαινα πέρασα μπροστά από το καλλιμάρμαρο από το 1ο νεκροταφείο και με βρήκε τυχαία οικογενειακός φίλος κάπου στη Βουλιαγμένης.
Τα εμβόλια, που μετά το πρώτο, όταν αντιλαμβανόμουν τον παιδίατρο, εξαφανιζόμουν στα πιο απίθανα σημεία, βοηθούμενος και από το μικρό μου μέγεθος.
Την πρώτη μου επαφή με το μπουζούκι, όταν επισκεπτόμασταν οικογενειακό φίλο, θυρωρό σε πολυκατοικία στο κολονάκι και περνούσα ώρες μαγεμένος ακούγοντάς τον να παίζει.
Η πρώτη δική μου καρεκλίτσα. Μεταλλική πολυθρονίτσα μπλε μεταλλικό με κόκκινο πλαστικό πλεκτό κορδόνι. Καθόμουν και παρακολουθούσα τις κοπέλες του ατελιέ να δουλεύουν. Καθόμουν και απασχολούσα τις πελάτισσες που έστηνε η μητέρα μου για την πρόβα. Αυτές ήταν οι πρώτες μου “δουλειές”.
Οι κοπέλες του ατελιέ μαζί με το ανωτέρω θείο είχαν αναλάβει το ρόλο του babysiting. Με πήγαιναν βόλτες με τάιζαν με έπαιζαν και γενικά με κακομάθαιναν..
Η πρώτη μου μπάλα. Μπλε σκούρο με λευκές και κίτρινες τελίτσες σαν έναστρο ουρανό. Κάνανε διάλυμα και πηγαίναμε να παίξουμε στο κοντινό παρκάκι.
Τα άπειρα κουκλάκια μου που αν δεν ήταν όλα παρόντα δεν κοιμόμουν.
Την πρώτη μου ραπτομηχανή. Μια αντίκα επιτραπέζια χειροκίνητη, με την όποια έφτιαξα τα πρώτα ρούχα για τις κούκλες μου, από τα απίθανα ρετάλια του ατελιέ. Ευτυχώς οι γονείς μου δεν ήταν ομοφοβικοί και δε χρειάστηκε να παίζω με όπλα για να αποδείξω πόσο άντρας θα γινόμουν.
Το πρώτο από τα τρία ποτήρια πού έχω σπάσει στη ζωή μου. Είχα και έχω ακόμα μεγάλη εξάρτηση με το νερό. Μέσα σε τόσο κόσμο κανείς δεν καταλάβαινε την ανάγκη μου. Κάποια φορά αποφάσισα να αυτοεξυπερετηθώ. Σκαρφάλωσα σε μια καρέκλα, μετά στο πάγκο τις κουζίνας, άνοιξα το ντουλάπι και τεντώθηκα να φτάσω ένα ποτήρι αλλά δυστυχώς μετά από μακρά προσπάθεια, το μόνο που κατάφερα ήταν να μου γλιστρήσει από τα ακροδάχτυλα στο κεφάλι και μετά στο πάτωμα. Όπααα!!!

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ (;)