Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

ξεκουνήθηκα!!

ναι ναι.. μετά την προσωπική μου ανάσταση.. που ξώμηνε τόσο καιρό αναρτημένη.. μετά από τις πρώτες κλωτσιές από τη μαριάννα (πρώην γητεύτρια).. που βρέθηκα πρώτη φορά με συμπλόγκερς δια ζωσης.. με έστειλε στο καμπαρε βολτέρ να δώ το ελαφίνι.. και με τράβηξε πρώτη φορά να δω το μαραμή.. (που δεν έγινε τότε.. γιατί εν μέσω ταραχών ματ και δακρυγόνων. απέτυχα να βρω τον ιανό!!!.. και βρέθηκα να πίνω καφέ στο ζόναρς).. μετά τις δυνατότερες και συχνότερες κλωτσιές της ζουζουνας μας.. που με έβγαλε ξανά στο κόσμο.. με τις συναντήσεις και διάφορες ευκαιρίες εξόδου. με παρέλαβε το πεταλούδι και μου έριξε και αυτό μερικές κλωτσιές.. διότι για κλωτσιές ήμουν.. και βγήκα μερικές φορές ακόμη.. με αφορμή τον ίδιο μαραμή.. που έμελλε τελικά να τον δω πρώτη φορά στο καμπαρέ βολτέρ.. και σε κάποιες άλλες παραστάσεις μετά.. κάποια στιγμή έριξε την πρόταση. "πάμε κρητη"; με αφορμή ένα πολύ συμπαθητικό σχήμα.. που είχα ήδη δει.. μιάμιση φορά απο τις τέσσερις..




και είπα ναι.. και το σχεδίασα να δω ένα φίλο στο Ηράκλειο. ίσως και στο Ρέθυμνο. και να μήνω ΣΚ στα χανιά.. μπορεί το πεταλούδι να μη τα κατάφερε.. αλλά εγώ έχω ένα κόλλημα.. όταν δηλώσω κάτι.. πρέπει να το κάνω. παρά τις αναποδιές τις εργασιακές που απαιτούσαν να βρίσκομαι αθήνα.. κατάφερα τουλάχιστον το ΣΚ στα χανιά.. και την παρακολούθηση τουλάχιστον της μιας από τις τέσσερις παραστάσεις.

έτσι την παρασκευή το απόγευμα.. άρον άρον μετά την οικοδομή.. έτρεξα σπίτι και μετά στο λιμάνι.. μετά από δέκα χρόνια ξεκουνήθηκα!!!..





και 5:30 σάββατο πρωί απόβιβάστηκα στη σούδα..




παραδοσιακά πήγαινα για μπουγατσοτηρόπητα με τα πρώτα βήματα στα χανιά.. και μετά για πλήρες πρωινό στο λιμάνι.. μέχρι να ξυπνήσει ο κόσμος.. αλλά πριν την τελευταία φορά είχε μετακομίσει και δε θυμόμουν πού.. έτσι πήγα κατευθείαν για πρωινό..




κατά τις 8:30.. μια και κανένας δεν είχε ξυπνήσει ακόμα.. αποφάσισα να κάνω μια βόλτα δυτικά του παλιού λιμανιού.. που ει χα 20 χρόνια να το κάνω..




έλεγα να περάσω κι από χρυσή ακτή να θυμηθώ τα κατατόπια.. αλλά έχασα τη στροφή. και μετά από 2 ώρες ποδαρόδρομο και περιήγηση.. έφτασα κατευθείαν καλαμάκι..

ο κολλητός μου και η οικογένεια μόλις ξυπνούσαν.. γνώρισα επιτέλους το καταπληκτικό ανθρωπάκι του που έκλεισε 28 μήνες κι εγώ το είχα δει μόνο φευγαλέα στο skype.. μου θύμισε τον πατέρα του.. που περίπου σε αυτή την ηλικία τον γνώρισα.. γέλασα και έλιωσα. με την επιμονή του να τα κάνει όλα μόνος του.. να ανεβαίνει μόνος στο καρεκλάκι του αυτοκινήτου.. να κατεβαίνει. να παίρνει το καλαθάκι του σουπερμάρκετ με τα ροδάκια και να παλεύει να το κουμαντάρει.. πολύ τύπος.. αν και αγοράκι.. αλητέψαμε οι 3 μας όλη μέρα στα χανιά κάνοντας και διάφορες δουλίτσες.. περάσαμε και από την αίθουσα της παράστασης.. που ευτυχώς την ήξερε ο φίλος μου γιατί ακόμα θα την έψαχνα.. να σιγουρευτούμε..
κι έφτασε η ώρα.. κατά τις 8:30 ξεκινήσαμε.. φτάσαμε 9 παρά.. έχω ένα θεματάκι να πηγαίνω νωρίτερα παντού.. ή καθόλου.. ο φίλος μου αν και ήθελε πολύ να κάτσει έπρεπε να μείνει με τα παιδιά γιατί η σύζυγος δούλευε..
ανέβηκα τα σκαλάκια της εισόδου. σε ένα πανέμορφο κηπάκο.. περιποιημένο. και χρωματιστό.. δεν έχω οπτικό υλικό. δε με ήθελε.. αρχικά δεν έβρισκα το καλώδιο να ξεφορτώσω τη μηχανή.. μετά ξέχασα τις μπαταρίες.. πήρα κάτι άκυρες που τελείωσαν τη στιγμή που προσπάθησα να πάρω τη πρώτη φωτογραφία στο χώρο..
καταρχήν πήγα πριν από όλους.. ακόμα κι ο ιδιοκτήτης είχε ανοίξει κι έκανε εργασίες προετοιμασίας αλλού.. ένας μικρός ανθρώπινος χώρος.. ζεστός.. που σιγά σιγά γέμισε.. με μικρή καθυστέρηση ήλθαν κι οι καλλιτέχνες.


δημήτρης μαραμής, κορίνα λεγάκη και κωνσταντίνος νάρης.. η φωτογραφία και ο κήπος ευγενική προσφορά του cinestef.. μια κι εγώ είπαμε..




από την πρώτη φόρα με τον κληρονόμο και τη ταγκούλη συμπάθησα τη μουσική του μαραμή.. συγγένευε με τον αγαπημένο μου χατζιδάκι.. και να δηλώσω ότι συνέβαλε πολύ και η ερμηνεία της καταπληκτικής ταγκούλη.. (είχε και ένα μαλάκι μεσοπολέμου.. μου θύμισε φωτογραφίες αγαπημένης αδελφής της γιαγιάς μου και συγκινήθηκα..) αλλά το τελευταίο πρόγραμμα με τα νέα τραγούδια και τους νέους συνεργάτες.. πήγε ακόμα πιο πέρα.. ήταν όλα ένα κι ένα.. με κόλλησε περισσότερο το "τανγκό για τρις" με τη δύναμη της ερμηνείας της κορίνας λεγάκη.. οι ευαίσθητες ερμηνείες του κωνσταντίνου ναρη.. μα μάλλον πρέπει να ασχοληθώ ίσως στα πλακάκια μου ειδικά με την εκδήλωση.. μη την περάσω στο ντουκου.. αν καταφέρω να εξασφαλίσω και υλικό. είναι πάντως ελπιδοφόρο για τον πολιτισμό μας.. να βγαίνουν τόσο γλυκά παιδιά.. έξω από την μάντρα των εταιριών..

κυριακή πήγα μέχρι το ρέθυμνο.. οπού γνώρισα δια ζώσης αγαπημένο μυαλό και τρόπο έκφρασης. με γύρισε. με ξενάγησε.. υπέστη την γνωστή μου λογοδιάρροια. με τάισε.. και με παρέδωσε στο λεωφορείο για σούδα..

όπου μπήκα πάλι στο καράβι.. βρήκα βολική γωνιά..





και δευτέρα πρωί επέστρεψα στη πρωτεύουσα.. πλήρης.. ευτυχής.. και υποσχόμενος να το επαναλάβω σύντομα.. ίσως και χωρίς κλωτσιές..