Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά..

..έπρεπε να ασχοληθώ με τους ρεμπέτες.. (με την κακή έννοια).. που όλο και ξεπροβάλουν.. και θυμάμαι μια στιγμή αλήθειας του κινέζου.. τη μόνη ίσως.. που είχε ξεσπάσει με κάποιον που έιχε "εκπλαγεί" με τη διαφθορά..

αλλά θα το ρίξω στη τρελή..





Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά.

Μουσική/Στίχοι: Βαμβακάρης Μάρκος
Αποστολέας: Το Σκρίπτο του Νέου Κιθαρωδού
Στάλθηκε: 21-06-1998
(34 ψήφοι)



Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά
εμένα μ’ αγαπούνε
Μόλις θα μ’ αντικρίσουνε 2x
θυσία θα γενούνε 2x

Όλοι οι κουτσαβάκηδες
που ζούνε στο κουρμπέτι
κι αυτοί μες στην καρδούλα τους 2x
έχουν μεγάλο ντέρτι 2x

Εγώ φτωχός γεννήθηκα
τον κόσμο έχω γνωρίσει
Μέσα απ’ τα φύλλα της καρδιάς 2x
εγώ έχω μαρτυρήσει 2x


(οι στοιχοι από εδώ)

άντε τραγουδίστε εσείς.. εγώ εκτός από την αγκύλωση που έχω αρχίσει να αισθάνομαι στα δάκτυλα.. είμαι και μονήμως ξεκούρδιστος.. θα φεύγαν και οι λίγοι μας επισκέπτες.. :):)
το αφιερώνω στο πεταλούδι μας.. γιατί επικοινωνούσαμε όταν το πάλευα.. :):)

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Ω ξειν αγγέλλειν οβολοστατοις..

ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι..
έτσι είναι.. χαυνομένοι στο παραμύθι.. είναι παράξενο.. κράτοι να χρωστούν σε τράπεζες.. σα να χρωστά ο μανάβης στα αγγούρια.. και άν τα κεφάλαια είναι πάνω από τα κράτη.. τότε όλοι οι πόλεμοι.. όλοι οι ήρωες και οι ηρωικές πράξεις.. γίνανε μόνο για το κεφάλαιο.. τελικά ποιός είναι το κεφάλαιο;.. μη κοιτάς δίπλα.. εσύ είσαι και το κεφάλαιο δύσμοιρε.. εσύ δουλεύεις.. σκάς από άγχος να τα μαζέξεις.. να τα κάνεις μασούρι και να τους τα δόσεις να τα εκμεταλλευτούν. και να σου πετάξουν ένα ψίχουλο αν όλα πάνε καλά.. και μιά μούτζα αν δεν πάνε.. κι εγώ.. έκοψα τις ιδιωτικές σχέσεις με τις τράπεζες.. κάπου το 83.. έκλεισα το λογαριασμό μου στο ταχηδρομικό ταμιευτήριο.. θυμάστε το γυαλιστερό κουμπαρά; κάπου είναι με κάτι ασημένια εικοσάρικα μέσα.. ούτε το κλειδί δεν έχω.. από το 70 που μου το έδωσε ο παππούς μου.. είχα μαζέψει κάπου 50.000 δρχ.. πήρα ένα μηχανάκι.. και την εγκυκλοπαίδεια πως λειτουργεί.. και ξεμπέρδεψα με την αποταμίευση.. οι κακές συναναστροφές με οδήγησαν στο εμπόριο.. αλλά αηδίασα τον εαυτό μου και κάπου το 99.. διέκοψα κάθε επαφή με αυτό.. και με τις τράπεζες.. έκτοτε.. δουλεύω μόνος.. τα έσοδα μου βαίνουν μειούμενα.. και μαθαίνω να ζω κάθε χρόνο με λιγότερα.. ελπίζω κάποια στιγμή να δουλεύω και να πληρώνομαι μόνο σε είδος.. και τον υπόλοιπο χρόνο μου να λιάζομαι κάτω από κάνα δένδρο..

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

αυτολογοκρίνομαι..

μια και θα πήγαινα κατ' ευθείαν στο δεύτερο μέρος ..




(αφού δεν έχω νέα ευχάριστα να πω.. καλύτερα να μη σας πω κανένα..)

αλλά δε μπορώ να μη προτείνω.
δώσε σημασία..





..μα τα καλύτερα στη ζωή έρχονται τζάμπα..