2642024

 26 / 4 / 2024

.. στην αρχή του 2021.. μπορεί να μάζευα.. κάποιες λέξεις που.. μου φαινόντουσαν ότι.. οπτικά τουλάχιστον.. αποτελούσαν μια πρόταση.. που κακώς ή καλώς.. η ιστορία θα.. έδειχνε το τελευταίο.. λοιπόν ίσως να την συνθέσω.. μα την ίδια στιγμή.. για τότε η προσπάθεια.. να την διαβάσω.. θα ναυαγούσε εν.. τη γεννέσει της.. άρα τότε μόνος.. δεν μπορούσα.. να το καταλάβω.. ευτυχώς το "εγγονάκι".. και ο φίλος της.. με ξυπνήσανε και.. στην στιγμή αποφάσισα.. κάθε μέρα αυτό.. που μαζεύεται να.. το δημοσιεύω..

2542024

 25 / 4 / 2024

.. μου το είχα υποσχεθεί.. αυτό το (συνεχίζεται).. ήταν υπό αίρεσιν ακόμα.. μα μα κάθε.. νέα συνέχια που.. τα κατάφερνα να.. μαζέψω μερικές αράδες.. ξεκινούσα με την ημερομηνία.. παρενθετηκά ότι θα.. ακολουθήσει μία συνέχεια.. και στο τέλος του.. την τοποθετώ και.. αυτήν σαν μία υπενθύμιση.. αυτές οι 3-4.. πρώτες μου συνέχειες.. μου πήραν μερικές.. μέρες η κάθε μία.. με στην τελευταία.. από αυτές το παράκανα.. άφησα τις μέρες.. μαζέματος των αράδων.. άρα και αυτές.. να τριπλασιαστούν.. και ένα βαρύ.. πάτημα των πλήντρων.. στο παράθυρο που.. ήθελα να το.. δημοσιέψω έφτανε για.. να το κάνω.. 4-5 φορές..

2442024

 24 / 4 / 2024

.. αυτό το (συνεχίζεται).. τότε πολύ με ταλαιπώρησε.. σε εκείνο το.. πρώτο μου κείμενο.. για να το.. τοποθετήσω από κάτω του.. η πλάκα είναι.. που εδώ και.. περίπου ένα χρόνο.. είχα ανακαλύψει ότι.. είχα ξανά τον.. έλεγχο κάποιον.. από τα blogs μου.. και οταν το facebook μου.. έστειλε έναν περίδρομο.. από ανακοινώσεις με.. τις οποίες θα.. έπρεπε να συμμορφωθώ.. πριν μου επιτρέψει.. ακόμα και να.. δω το εσωτερικό του.. σαν να ήταν.. ο louis XIV.. που είχε πει.. l'etat c'est moi..

2342024

 23 / 4 / 2024

.. αλλά με παταγώδη.. αποτυχία τότε.. είχα χάσει.. τον έλεγχο τους.. εδώ ούτε με.. το koulpa δεν.. μπορούσε να με.. βρει τότε η google.. και μη έχοντας.. που να δημοσιέψω.. και αποφάσισα να.. το κάνω στο facebook.. και αμ' έπος αμ' έργον.. του έβαλα του κειμένου.. στην αρχή.. μία ημερομηνία.. και στο τελος του.. μου πήρε ώρα.. μα το αποφάσισα.. και στο τέλος.. έβαλα ένα (συνεχίζεται)..

2242024

 22 / 4 / 2024

.. την σκηνή του.. πρώτου μου εγκεφαλικού.. επέλεξα διηγηθώ στις.. αρχές του 2021.. που για πρώτη φορά.. επέλεξα διηγηθώ στις.. αρχές του 2021.. που πρώτη φορά.. μπλέξαμε τις πρώτες φορές.. να δεις που.. θα χρειαστούμε την.. βοήθεια του συντακτικού.. για να βρούμε.. κάποια άκρη.. ας το παρακάψουμε.. για την ώρα.. τέλος πάντων.. αρχές του 2021.. λοιπόν μάζεψα μερικές αράδες.. και τις συγκέντρωσα.. στο πρώτο μου κείμενο.. και το οποίο.. προσπάθησα να το.. δημοσιέψω σε 2 μου blogs..

2142024

 21 / 4 / 2024

.. έμεινα στην διατύπωση.. των όσων σκέφτηκα.. κατά την πτώση μου.. τα κοντά 50 χρόνια.. εφόσον στην αρχή.. συμβιβάστηκα στην ιδέα.. ότι πράγματι ήταν.. η ώρα μου.. την εμετική ερώτηση.. γιατί εγώ;.. συγνώμη για τον χαρακτηρισμό.. μα και μόνον.. θέτοντας την αμέσως.. προσχωράς στην κατηγορία.. του μισητού καταδότη.. γιατί είναι προφανές.. ότι αυτός στον.. οποίο μπορεί να απευθύνεται.. ο τύπος με τα.. μαύρα και το δρεπάνι.. στην καλύτερη να.. σου απαντήσει και.. αυτός με ερώτηση.. και τότε ποιός;.. εγώ από την άλλη.. θα ρωτούσα γιατί.. να αξίζω μία.. πολυποίκιλη και νόστιμη ζωή.. θα έβγαζα από.. τις ναφταλίνες τα γαλλικά μου.. και θα μου.. απαντούσα και εγώ.. με ερώτηση.. pourquoi pas??

2042024

 20 / 4 / 2024

.. αυτό το εγκεφαλικό μου.. που για πρώτη φορά.. αίφνης κατέρρεψα στο πάτωμα.. και εκεί και έμεινα.. την ώρα που έπεφτα.. σκεφτόμουν ότι στα.. 4 μου χρόνια.. είχα φανταστεί ότι.. με όσα μου.. συνέβαιναν κάθε τόσο.. σε αυτό το έργο.. που είναν πετάξει.. μάλλον για περιορισμένες εμφανίσεις θα.. με έχουν υπολογίσει.. να παίζω και.. όταν ήμουν πια.. στα 5 μου.. σχεδόν σιγουρεύτηκα μα.. αυτό το σχεδόν.. δεσπόζει στην ζωή μας.. μα εγώ και.. μόνο με την υποψία.. αποφάσισα να μην πονάω.. μην κλαίω μην φοβάμαι.. να περνάω καλά.. και όλα αυτά πέτυχαν.. και όλα αυτά.. τα σχεδόν 50 χρόνια.. πέρασα πολύ καλά.. και όλες αυτές οι σκέψεις.. έγιναν στην διάρκεια της πτώσης.. και μείνανε και.. για αύριο..

1942024

 19 / 4 / 2024

.. και με αυτήν.. την διήγηση μου.. την εποχή της.. πρώτης μου.. πως να το διατυπώσω.. μία αιφνίδια κατολίσθηση μου.. στο πάτωμα το.. λέω για χάρη συντομίας.. πρώτο εγκεφαλικό μου.. αλλά κατόπιν πολλών.. συζητήσεων και γεγονότων.. που ανταλλάξαμε είπα.. λες και η.. θεωρία των γιατρών.. να είχε κάποια.. ψήγματα αλήθειας ότι.. τα 3-4 γεγονότα.. που τους ιστορίσα.. μπορούσαν να είναι.. μκρά εγκεφαλικά που.. εγώ δεν τα σπουδαιολόγησα.. ίσως να υπήρχαν.. και άλλα που.. απλώς δεν τα παρατήρησα..

1842024

 18 / 4 / 2024

.. και ήρθαν η πρώην μου.. και ο τότε.. φίλος της μαζί.. με όσους είχε.. καταφέρει να οργανώσει.. με το κινητό.. στην διαδρομή από.. την δουλειά της.. μέχρι το σπίτι μου.. όσους μπορούσε να φανταστεί.. όσους ίσως να χρειαστούν.. για την διάσωση μου.. και καλά τα κατάφερε.. ούτε έλειψε κανείς.. αλλά ούτε και περίσσεψε.. όταν έπεσα νόμιζα.. ότι τελικά ήρθε.. η ώρα μου.. την περίμενα πριν.. τα 25 χρόνια μου.. και βιαζόμουν να.. μαζέψω πολλές εμπειρίες.. και περνούσα καλά.. μα μου ήρθε.. πριν τα 50.. άλλα τόσα και.. μάζεψα για 3-4 ζωές.. μου έφτανε και.. μου περίσσευε μα.. με έσωσε κυρίως.. για την φουκαριάρα.. την μάνα μου.. 

1742024

 17 / 4 / 2024

.. τότε λοιπόν προσπαθούσα.. να περιγράψω τα.. γεγονότα που με οδήγησαν.. σε αυτό που.. θεωρούσα σαν το.. πρώτο εγκεφαλικό μου.. και επειδή είχα.. 2 διαφορετικές γνώμες.. περί του αντικείμενου.. μία ΝΑΙ και.. μία ΟΧΙ μα.. ας δεχτώ ότι.. διαφωνώ με τον.. εαυτό μου είναι.. το λιγότερο δυσνόητο.. αυτά είναι κόλπα ζόρικα.. που κάνουν στην Ινδία.. που λέει και.. το τραγούδι μα.. εδώ που φτάσαμε.. ας το πιώ.. και αυτό ας.. συμφωνήσω ότι διαφωνώ.. με τον εαυτό μου.. ας μου πω τελικά.. ότι αυτό το περιστατικό.. θα το αναφέρουμε περιγράφηκα.. ήταν η στιγμή.. όλως αιφνιδίως κατέπεσα.. και συγχρόνως με.. εγκατέλειψαν οι αισθήσεις μου.. πλην της ακοής.. και της όσφρησης..

1642024

 

16 / 4 / 2024

.. δεν θυμάμε από που.. θυμάμε όμως ότι.. διήλθα από την εποχή.. που είχα πάθει.. το τρίτο εγκεφαλικό μου.. έστω για μία σειρά.. επεισοδίων του παρόντος κειμένου.. αλλά την στιγμή.. που θα διηγούμουν.. την σκηνή το.. μυαλό μου πετάρισε.. αναγνωρίζω εδώ ότι.. θα πρέπει να.. βάλω ένα Χ.. γιατί είναι.. η ιστορία θα.. τραβίξει τον όποιο.. δρόμο της και.. αν το θυμηθώ.. ας μου δόσω.. και καμία ελπίδα.. να την πάω.. την ιστορία όσο πάει.. και να θυμηθώ.. στον γυρισμό να.. την πάω έτσι.. που να διασταυρώνεται.. σε αυτήν την γεφύρα.. και αν δεν.. το καταφέρω αυτό.. δεν πειράζει καθώς.. κάποιοι εκτιμούν μόνο.. τον σκοπό μα.. εγώ στην παρούσα φάση.. διασκεδάζω περισσότερο με.. την διαδρομή..

1542024

 15 / 4 / 2024

.. ας περιοριστώ λοιπόν.. στην μοναχικότητα του.. πρώτου μου blog.. μετά από απερίγραπτες πελαγοδρομίες.. η φρίκη μου.. που με ώθησε.. στο τελευταίο μεγάλο.. διάλειμμα μου από.. την τρέχουσα διήγηση μου.. συγχρόνως να δημοσιεύω.. και στο blog μου.. αλλά και στο.. facebook με την.. απέλπιδα προσπάθεια μου.. να περιγράψω το.. τι γινεται στο.. μυαλό μου.. μα του κάκου.. ζήσε και άσε.. τις άλλες να πεθάνουν.. ένα πράγμα.. και τώρα θα.. δανειστώ έναν τίτλο βιβλίου.. "αντίο και ευχαριστώ.. για τα ψάρια".. γιατί έτσι μου ήρθε..

1442024

 14 / 4 / 2024

.. κατά το τέλος.. του χθεσινού κειμένου.. είχα αποφασίσει ότι.. αυτό θα ήταν.. και το τελευταίο.. που θα δημοσιέψω.. συγχρόνως και στο facebook.. και στο blog μου.. και το άρχισα αυτό.. όταν έμαθα για.. μία ακόμη γυναικοκτονία.. μα για εμένα.. ήταν το μη περαιτέρω.. έφριξα και ήθελα.. να φωνάξω δυνατά.. έτσι για να ξεφωσκώσω.. γιατί από παιδί.. είχα υποθέσει ότι.. όλοι φταίγαμε και.. άρχισα να ακούω.. μην σου πω.. και να βλέπω.. τον υποθέσει ότι.. όλοι φταίγαμε και.. άρχισα να ακούω.. μην σου πω.. και να βλέπω.. τον Κηλαηδόνη με.. το πιανάκι του.. να μου σιγοτραγουδάει.. το παλιό του τραγουδάκι.. ".. φταίμε και εμείς.. φταίτε και εσείς.. φταίει και ο Χαντζιπετρής..".. και έγραψα και έγραψα.. μα το μυαλό μου.. ακόμα φωσκωμένο μου φαίνεται.. θα το συνεχίσω.. και αύριο αν.. και μου φαίνεται.. η υπόθεση σαν.. φωνή εν τη ερήμω..

1342024

 13 / 4 / 2024

.. οι περαστικοί ήταν.. εξοικειωμένοι στο να.. βλέπουν μία γυναίκα.. να της τρώει.. από έναν άνδρα.. αμέσως θα σκεφτόνταν.. κάτι θα του έκανε.. άρα δικαίωμα του.. στο κάτω-κάτω.. όταν ήμουν παιδί.. είχα ακούσει ένα ανέκδοτο.. το σκηνικό του.. ένας παλιός σύζυγος.. συμβουλεύει έναν νέο.. θα πλακώνεις την.. γυναίκα σου κάθε μέρα.. κι ας μην.. ξέρεις τον λόγο.. θα τον ξέρει αυτήν.. εγώ ως μόνος.. επίσημος ωτακουστής του σπιτιού.. ρόλο που τον.. είχα κληρονομήσει από.. τον παππού μου.. όταν αυτός αναπαύθηκε.. λοιπόν το άκουσα.. και έφριξα θα ήμουν.. φαίνεται πυροβολημένος από τότε.. και η πλάκα ήταν.. ότι το είχε.. μία τότε νέα γυναίκα.. που είχε κόρη.. η οποία μεγαλόντας.. θα έκανε αυτή κόρες.. και έτσι θα.. πάει σόι το βασιλείο.. άρα και τώρα.. ασκήσεις επι χάρτου.. άρχισαμε που μάλλον.. στην επόμενη τραγωδία.. έτσι που το πάμε.. νομίζω οσονούπω θα ξεχαστούν.. ας πάω τώρα.. στην μοναχικότητα μου.. και ότι βρέξει.. ας καταβάσει..

1242024

 12 / 4 / 2024

.. θυμήκα ότι κατά.. καιρούς ανασύρω από.. την μνήμη μου.. κάποια γεγονότα ή.. σκέψεις προς επεξεργασία.. η πρώτη που.. μου ήρθε ήταν.. ότι το μυαλό.. είναι μέγιστο όλπο.. και αμυντικό και επιθετικό.. άλλωστε τώρα που.. το έχω ακούσει.. αυτήν την συμβουλή.. ότι η επιθεσή.. είναι η καλύτερη άμυνα.. και όπως πολλά παιδάκια.. αυτήν την στρατηγική.. την ακολουθώ αυθορμήτως.. πολύ πριν ακόμα.. να την ακούσω.. αυτό με το.. μυαλό της το κλωθογυρίζω.. τείνω να αποδώσω.. τον δισταγμό της.. να αντιδράσει μάλλον.. στο γνώστο μας.. από την εποχή.. της επταετίας.. το τρίδυμο.. "πατρίς θρησκεία οικογένεια".. μπορεί να είναι.. στο μυαλό μου.. και άντε να αντιδρούσε.. η κοινωνία του 1980.. θα το άντεχε.. μην πας μακριά.. σάμπως τώρα..

1142024

 11 / 4 / 2024

.. αυτή η σκέψη.. με έκανε να.. ισχυροποιήσω κάποιες μου.. γνώμες που διαπραγματεύόμουν.. με εμένα από.. τα 3 μου χρόνια.. αλλά πολύ-πολύ.. σπάνια τις ανακοινώνω.. και σε αλλούς.. αλλά τις προσπάθειες μου.. να τις διατηρήσω κρυφές.. λίγες φορές τις.. σαμποτάρω με τις.. ατσαλές πράξεις μου.. όπως με την.. συμπεριφορά μου με.. την κύρια και.. τον φίλο της.. έκανα έκδηλη την.. άποψη μου.. και εκεί στον.. χώρο του συμβάντος.. φιλολόγησα κάποιες από.. τις σχετικές σκέψεις.. που είχα κάνει.. στην ζωή μου.. πρώτα σκέφτηκα.. γιατί δεν αντιδρούσε άραγε .. με το να.. το κάνει σημαίνει.. να σβήσει.. το παρελθών της αλλά.. και τον πολιτισμό της.. όπως έκανα εγώ.. αλλά δεν ήμουν.. και σίγουρος ότι.. είχα δίκιο..

1042024

 10 / 4 / 2024

.. η πρώτη σκέψη μου.. ήταν να επανεξετάσω.. τις σκέψη έκανα πριν.. την που η κύρια.. με χτύγαγε όσο μπορούσε.. εγώ την κοντράριζα.. σε ρυθμό του.. πόσα χτυπήματα μπορούσε.. ο καθένας να δώσει.. αυτή σε εμένα.. για να σώσει.. τον φίλο της.. εγώ σε εκείνον.. με απότερο σκόπο μου.. να τον πείσω.. έστω και με.. το ζόρι ότι.. δεν ήταν καθόλου.. μα καθόλου "κύριος".. και το θύμα μου.. επειδή ασχολούνουν εντατικά.. με την υπόθεση του.. και αραιά και που.. στα μεσοδιαστήματα.. μου έριχνε κάποιες ξελιγομένες.. που ούτε στο.. μυαλό μου ούτε.. και στο σώμα μου.. την ώρα της φασαρίας.. η σκέψη μου.. ότι θα μπορούσε.. να αντιδράσει μετα.. που το σκέφτομουν.. πιο ψύχραιμα θεωρούσα.. ότι δεν γινόταν.. για αρχή μάλλον.. δεν μπορούσε φανταστεί.. ότι θα αντιδράσει..

942024

 9 / 4 /.2024

.. μπορεί η διήγηση.. στο χθεσινό κείμενο μου.. τώρα που το.. ξανά διάβασα.. μου φαίνεται σαν.. να ξεπήδησε από.. κάποιες βινιέτες του asterix.. και όταν αυτοί.. έτρεξαν σαν να.. τους κυνηγούσε ο διάβαλος.. ο προβαλέας προς.. την μεριά μου.. φυσικά εμένα εννοώ.. λοιπόν παρ' όλων.. που ήμουν φρενιασμένος.. έκανα πολύ υπομονή.. μα με έσβησα.. σε σημείο που.. ούτε την ματιά.. δεν γύρισα προς.. το μέρος τους.. αντιθέτως έμεινα εκεί.. και αμέσως άρχισα.. να σκέφτομαι τα.. γεγονότα τότε που.. ήταν στο μυαλό μου ακόμα..

842024

 8 / 4 / 2024

.. ήμασταν στην αρχή.. της οδού Ακαδημίας.. όπου παιζόταν μία σκηνή.. σαν από φαρσοκωμωδία.. ένας που η.. μάνα του τον έχρισε.. Κύριο βαρούσε μία.. που η κοινωνία.. πλην ολιγων εξαιρέσεων.. την θεωρούσε δούλα.. και εγώ στην στιγμή.. ενδεδυμένος με τον.. πολυφορεμένο μου ρόλο.. του δον Κιχώτη.. χωρίς Σάνσο Πάντσα.. και χωρίς να.. την ρωτήσω της.. δίνω τον ρόλο.. της Δουλτσινέας και.. άρχισα ακόπως άρχισα να.. γροθοκοπώ τον "κύριο".. θαρρείς για να.. παραδεχτεί ότι η.. μανούλα του είχε άδικο.. η δε “Δουλτσινέα”.. αγνοόντας τον ρόλο της.. που στο κάτω-κάτω.. ύπηρχε μόνο.. στο μυαλό μου.. είχε σαλτάρει στην.. πλάτη μου και.. με γροθοκοπούσε και.. αυτή την σειρά της.. και εδώ που τα λέμε.. εν αντιθέσει με τον φίλο της.. που μανιασμένη μάχονταν.. για την υπεράσπιση του.. τα μισά να έκανε.. όταν την έδερνε.. αυτός θα ήταν.. blue marine αντί για αυτήν.. τελικά έτρεξαν γρήγορα.. για να ξεφυγούν.. από το τρελό.. εμένα..

742024

 7 / 4 / 2024

.. την άψογη συμπεριφορά μου.. προς τις φίλες μου.. κάθε ηλικίας.. την χρωστούν στον πατέρα μου.. που με το.. παράδειμα του.. με έμαθε και εμένα.. εκείνη την εποχή.. μου είχε πει.. “.. τις γυναίκες ούτε.. με ένα τρυαντάφυλλο.. δεν επιτρέπεται να.. τις αγγίζουμε..”.. εκείνη την ώρα.. το μυαλό μου.. δεν πήγε σε.. διαφορά χειρισμού ανάμεσα.. στα 2 φύλα.. παρ' όλων που.. τώρα που το σκέφτομαι.. σαφώς ήταν.. αλλά εκείνη η φράση.. μου είχε σφυνωθεί.. μην σας πω.. ότι ακόμα εκεί είναι.. έτσι όταν πήγα.. στο σκολείο αλλιώς.. φερόμουν στα κοριτσάκια.. και αλλιώς στα αγοράκια.. έτσι και έβλεπα.. ένα αγοράκι να.. μην φέρεται καλά.. σε ένα κοριτσάκι.. στην στιγμή γινόμουν.. δον κιχοτής και.. αποκαθηστούσα την τάξη.. τώρα νομίζω ότι.. τους την έσπαγα.. και των 2.. και το έκανα.. και πολύ τελευταία φορά.. στην αρχή της.. οδού Ακαδημίας ένας.. τύπος χτυπούσε μία γυναίκα.. σαν να ήταν μποξέρ.. και αυτή έπαιζε.. τον ρόλο του.. σάκου προπονήσεως και.. οι περαστίκοι έκαναν.. ότι μπορούσαν για.. να μην τους ενοχλίσουν..

.. το παρόν κείμενο.. δεν μπόρεσα να.. το τσεκάρω.. αύριο βλέπουμε..

642024

 6 / 4 / 2024

.. και σε αυτόν.. μικρό κόσμο μου.. ο μόνος άρρενας ήτανε.. ο πατέρας μου.. και μία που.. μου είχαν πει.. ότι και όταν μεγάλωνα.. θα ήμουν και εγώ.. οπότε αυτήν την.. συμπεριφορά έπρεπε και.. εγώ να αντιγράψω.. και αυτό και έκανα.. τον παρατιρούσα στον.. κόσμο μου και.. συμπεριφορά έπρεπε και.. εγώ να αντιγράψω.. και αυτό και έκανα.. τον παρατιρούσα στον.. κόσμο μου και.. ήταν πάντα ευπροσήγορος.. και όταν κάποια.. πελάτισσα μας του.. έλεγε κάτι παράξενο.. οι μισές ήταν.. πολύ πλούσιες οπότε.. αυτό το ενδεχόμενο.. ήταν παραπάνω από ορατό.. για τον φόβο.. των ιουδαίων προτιμούσε.. να τα αφήνει ασχολίαστα.. στις περιπτώσεις που.. δεν μπορούσε αστειζόζαν.. μα πάντα βιτριολικά.. κάτι που το.. είχε πάρει από.. πατέρα του και.. παππού μου μα.. αυτός τα έλεγε απερίφραστα.. αλλά με διφορούμενο νόημα.. οπότε ο συνομιλής του.. έμενε πάκης θα.. το λέγαμε κάποια.. άλλη στιγμή.. να αναρωτιέται αν.. τον έβρισαν..

542024

 5 / 4 / 2024

.. όσο ο κόσμος μου.. όλος ήταν αυτά.. τα 2 διαμερίσματα.. το δικό μας.. και το κομμωτήριο.. που και 2.. την μέρα λειτουργούσαν.. και σαν μαγαζιά.. διαμερίσματα.. το δικό μας.. και το κομμωτήριο.. που και 2.. την μέρα λειτουργούσαν.. και σαν μαγαζιά.. οι πόρτες τους.. ήταν ανοιχτές πάντα.. έτσι και εγώ μπορούσα.. ανεμπόδιστα να τριγυρνάω.. και να συναναστραφώ.. με όλες αυτές.. τις κυρίες που.. κάποιες τις συμπαθούσα.. κάποιες που έβλεπα συχνά.. και όλες τις υπαλλήλους.. και των 2 μαγαζιών.. αδιαφορώντας για την.. διαφορά των ηλικιών μας.. τις θεωρούσα φίλες μου..

442024

 4 / 4 / 2024

.. αλλά από τα.. 5 μου χρόνια.. που πια είχα.. συλλέξει αρκετά στοιχεία.. για να καταλάβω.. σιγά-σιγά πως.. λειτουργεί αυτή η.. κοινωνία που είχα.. έρθει για να ζήσω.. από τότε που.. άρχισα να θυμάμαι.. ευθαρσώς με είχαν.. ενημερώσει ότι ήμουν άνδρας.. για την ώρα.. δεν ήξερα τι.. ακριβώς αυτό σήμαινε.. μα το άμεσο.. περιβάλλον μου θεωρούσε.. υποχρέωση του να.. με μυήσει στις.. υποχρεώσεις μα και.. τις απαιτήσεις που.. φέρεις σαν άνδρας.. μα μαθαινόντας μερικά.. θέλησα να διασταυρώσω.. και τα 2.. φύλα μαζί και.. τότε άρχισε να.. μου βρωμάει η.. κατάσταση πολύ..

342024

 3 / 4 / 2024

.. χθες έκανα μία.. σκόμα παρασπονδία από..το καθημερινό μου πρόγραμμα.. μα όταν έμαθα.. για την νέα παρασπονδία από..το καθημερινό μου πρόγραμμα.. μα όταν έμαθα.. για την νέα γυναικοκτονία.. αυτό ξεπέρασε τα.. ήδη προκεχωρημένα όρια μου.. αυτό το πρόβλημα.. με απασχολούσε από.. όταν ήμουν παιδί.. μεγάλωνα με ένα.. πλήθος γυναικών.. οι μουδίστρες οι πελάτισσες.. άλλες τόσες στο.. κομμωτήριο που στεγαζόταν.. στον διάδρομο που.. ήταν και το.. δικό μας..

242024

 2 / 4 / 2024

.. και τι να κάνω;.. και τι να κάνω;.. ας γράψω ότι.. μου ερχόταν μα.. από τότε που.. θυμούμουν τι σκεφτόμουν.. ακόμα δεν ήμουν.. και πολύ σίγουρος.. μα παρατηρούσα για.. μήπως και μάθω.. ήρθε και το.. σύνθημα της επαναστάσης .. πατρίς θρησκεία οικογένεια.. η πατρίς νόμιζα.. αποτελείτο από τα.. περισσεύματα τόσων εμφύλιων πολέμων.. και σαν τέτοια.. δεν ήταν και.. καμίας αποτελείτο από τα.. περισσεύματα τόσων εμφύλιων πολέμων.. και σαν τέτοια.. δεν ήταν και.. καμίας παρομοιώδους ποιοτήτας.. με της θρησκείες.. είχα ξεκαθαρίζει από.. τα 3 μου χρόνια.. μπορεί κάποτε να συνεχίσω.. όσο για την οικογένεια.. με τα σημερινά νέα.. θαρρώ πρεπεί να.. επανεξετάσουμε την κατάσταση.. μεταξύ των φυλών..

142024

 1 / 4 / 2024

.. μόνο της πυροσβεστικής.. τις σειρήνες δεν άκουσα.. να έρχεται.. τώρα που το σκέφτομαι.. αν πριν πέσω.. δεν με είχε.. επισκεφτεί μία ονειροφαντασία.. ήμουν λέει στο.. καλοκαίρι του 1974.. έκανε πολή ζέστη.. ήμουν ντυμένος τσολιάς.. για κάποια γιορτή.. του σχολείου και.. όπως νομίζω έχω.. ξανά πει βρισκόμουν.. στην αυλή του.. παππού μίας φίλης μου.. ίσως και η τελευταία.. αυτή την αυλή.. στην πραγματικότητα ήμουν.. στην Δάφνη το.. χειμώνα του 2014.. έκανε πολύ κρύο.. αν επικοινωνουσα θα έπρεπε.. με το που μπήκα.. να ανάψω το κρύο.. αν επικοινωνουσα θα έπρεπε.. με το που μπήκα.. να ανάψω το κρύο.. αν επικοινωνουσα θα έπρεπε.. με το που μπήκα.. να ανάψω το κρύο.. αν επικοινωνουσα θα έπρεπε.. με το που μπήκα.. να ανάψω το αεροθερμάκι.. μα εκείνη την εποχή.. ευτυχώς δεν έπαιζα.. με γεμάτη την τράπουλα.. γιατί αλλιώς όταν.. γκρεμίστηκα και.. την περικύκλωσα με.. το σώμα μου.. θα ακουγόταν η σειρήνα.. μα μόνο τα.. αποκαίδια μου θα έβρισκαν..

3132024

 31 / 3 / 2024

.. αμέσως κατάλαβε τι.. ήθελα να της πω.. εγώ τώρα όχι.. ας μην αφήσουμε.. αυτό να μας.. δημιουργήσει κανένα πρόβλημα.. μου είπε "ξεκινάω και έρχομαι".. όταν ξεκίναγα να.. περίγραψω αυτήν την σκηνή.. δεν ξέρω γιατί.. στο μυαλό μου.. προσγειώθηκε ένα παλιό τραγούδι.. με αεροπλάνα και βαπόρια.. και με τους.. φίλους τους παλιούς.. αχά μπορεί εδώ.. να κολλάνε.. η πρώην μου και.. ο τότε νυν της.. και τώρα ήρθαν.. σαν να τηλεμεταφέρθηκαν.. στην διαδρομή του.. μάλλον τα κανόνησαν όλα.. πρώτα άκουσα σειρήνες.. περιπολικών και ασθενοφόρων.. εντάξει ένα από.. το κάθε ένα ήταν.. αλλά παλί κάποιος.. στίχος με παρέσυρε..

3032024

 30 / 3 / 2024

.. αυτο το για.. μετρημένες εμφανίσεις μου.. τελικά βγήκε αναληθές.. δεν βαριέσαι.. με το δεν φοβάμαι.. και το δεν πονάω.. πέρασα μην σας.. ότι ακόμα περνάω μία.. εκτεταμένη και πολύ ευτυχισμένη ζωή.. κάποτε διάβασα ότι.. αυτός που δεν.. φοβάται να πεθάνει.. μία μπορεί ενώ.. αυτός που το κάνει.. κάθε φορά.. έστω και.. για λίγο την φορά.. να πεθάνει.. μία μπορεί ενώ.. αυτός που το κάνει.. κάθε φορά.. έστω και.. για λίγο την φορά.. πάντως πεθαίνει.. και όταν το βρήκα.. χάρηκά γιατί να.. το γράψει κάποιός.. θα υπάρχει αυτός.. που σκέφτεται σαν εμένα.. βρήκε ο γύφτος.. την γενιά του.. και αναγάλιασε η καρδιά του.. που έλεγε και.. η γιαγιά μου.. και αυτό λίγο.. από λέπτα σε ώρες.. και σε μέρες.. 3 μέρες το.. άκουγα να χτυπάει.. μα δεν μποτούσα.. να απαντήσω.. μα το βράδυ.. της τρίτης μέρας.. η μάνα μου.. βρήκε το τηλέφωνο.. της δουλειάς της πρώην μου.. και της ζήτησε.. κάτι να κάνει.. δεν ξέρω πως.. αυτό το απάντησα.. βγφφφγτυη..

2932024

 

29 / 3 / 2024

.. όταν λοιπόν έπεσα.. οι ονειροφαντασίες μου.. μαγικά τελειώσαν και.. οι γονείς μου.. ξεκίνισαν να με.. παίρνουν τηλέφωνο αρχικά.. για τους πω.. πως έφτασα σπίτι.. και αυτοί να.. μου πουν τα.. δικά τους.. ενώ μία χαρά.. το άκουγα καλά.. αλλά από την άλλη.. παρ' όλων που.. το κινητό μου.. έστω και τυχαία.. ήταν στρατηγικά θαρρείς.. μπρος στα μιάτια μου.. μα δεν μπορούσα.. να δω και πολλά.. την στιγμή που.. άρχισα να πέφτω μετά.. από την πρώτη σκέψη.. σε λίγο έβλεπα.. στο μυαλό να προβάλει.. ένα τεράστιο φωτεινό.. GAME OVER.. ας ήταν.. είχα αποδεχτεί από μικρός.. ότι σε αυτό.. όπως το έβλεπα.. το μικρό ηλιόλουστο διάλειμμα.. ανάμεσα σε ένα.. απείρως μεγάλο διάστημα.. κατά το παρελθόν.. και ένα ίδιο.. προς το μέλλον.. που συμβατικά το.. αποκαλούνε ζωή.. είχα αποδεχτεί μαζί.. ότι σε αυτό.. το έργο είχα.. έναν πολύ μικρό ρόλο.. με μετρημένες εμφανίσεις.. στην οθόνη..

2832024

 28 / 3 / 2024

.. εκεί λοιπόν που έπεφτα.. το βλέμμα μου.. που πια δεν.. μπορούσα να το.. κατευθύνω μόνος μου.. μάλλον τυχαία στο πάτωμα.. εκεί που και.. εγώ σύντομα θα κατέληγα.. είδα μπρος μου.. εκεί ένα αεροθερμάκι.. που όπως επεφτά.. με πλησίαζε επικυνδίνα.. και πάλι τυχαία.. το στο παρά τσακ.. το απέφυγα και.. με πολύ βρόντο.. κουλουγιάστηκα γύρω του.. και το κινητό μου.. που χαλαρά το.. κρατούσα στο χέρι μου.. και ελεύθερο πια.. κυλήσε και θρονιάστηκε.. μπρος στα μάτια μου..

2732024

 27 / 3 / 2024

.. μπορεί να άργησε.. αλλά όπως νόμιζα τότε.. τελικά ήρθε και.. χωρίς να προδώσω.. τον χαρακτήρα μου.. και τότε πάλι νόμιζα.. έχουν περάσει κάπου.. 10 χρόνια για.. να φτάσουμε στο τώρα.. αυτά τα χρόνια.. το λιγότερο είναι.. να με έχουν.. προικίσει με κάποια πείρα.. δεν σπεύδω πια.. να προβώ σε ανακοινώσεις.. τώρα πια που.. έχω περάσει.. του λιναριού τα πάθη.. και με όλα αυτά.. ούτε στιγμή δεν.. απασχούλησε αυτή η.. σκέψη το μυαλό μου.. άρχισα λοιπόν να.. πέφτω.. τώρα που το.. ξανά σκέφτομαι θαρρώ.. η πορεία μου.. προς το πάτωμα.. ήταν μία προβολή.. της επιτάνχυσεις βαρυτήτας.. με την ταχύτητα μου.. καθώς περιφερόμουν στο δωμάτιο.. όταν με βρήκε.. ο ντουβρουτζάς.. έβλεπα το πάτωμα.. να με πλησιάζει επικίνδυνα.. και για πρώτη.. φορά στην ζωή μου.. δεν μπορούσα να αμυνθώ.. έπιπτα σαν κούτσουρο..

2632024

 26 / 3 / 2024

.. και άντε και ήταν.. κάπως τα κατάφερα.. με τα σκαλιά.. με τα κλειδιά.. πάντως βρέθηκα στο.. διαμέρισμα μου και.. ξεντήθηκα μα πάλι.. αισθανόμουν πολύ-πολύ μεθυσμένος.. κι ας μην.. είχα πιει ούτε.. νερό εκείνη την μέρα.. και μετά απογειώθηκα.. και πηγαίνοντας πέρα-δώθε.. στο διαμέρισμα προσπαθούσα.. να βρω που ήμουν.. και στον τόπο.. και στον χρόνο.. και εντέλως αυθορμήτως.. επέλεξα τον τόπο.. την αυλή ενός σπίτιου.. στο οποίο κατοικούσε.. ο παππούς μίας.. φίλης μου.. και αυτός μαζί.. με το άμμεσο.. περιβάλλον μου διαμόρφωσε.. τον χαρακτήρα μου.. αγνόησα τον τόπο.. και με τον.. χρόνο δεν τα.. πήγαινα και πολύ καλα.. ήταν αρχή του 2014.. και εκείνο το.. σπιτάκι είχε γκρεμιστεί.. κάπου το 1975.. και εκεί που περιφορόμουν.. με βία ήρθα.. πάλι στο 2014.. και έπεφτα γρήγορα.. απρόσκοπτα με την.. επιτάχυνση της βαρύτητας.. στο πάτωμα και.. νόμισα ότι ήρθε.. το τέλος μου.. σκέφτηκα και πολύ άργησε.. αν υπολογίσουμε ότι.. θα δρούσα μόνο.. τον περασμένο αιώνα..

2532024

 25 / 3 / 2024

.. άρα ή το χάπι.. ή η επιλογή των τροφών.. ή της ποσότητας.. μάλλον όλα την.. έκαναν την δουλεία.. αυτόν τον μήνα.. είμασταν στην Αγίου Δημητρίου.. όπου και έμενα τότε.. αλλά πλησιάζοντας το.. θυμήθηκα ότι όλη.. την μέρα ούτε.. έφαγα ούτε ήπια κάτι.. και στο σπίτι μου.. δεν υπήρχε κάτι έτοιμο.. να καταναλώθει.. και τους πρότεινα.. αντί να με.. αποβιβάσουν στο σπίτι μου.. να μείνω λίγο ακόμα.. ένα χιλιόμετρο που.. βρίσκονταν η πλατεία.. της Δάφνης που.. είχα σκοπό να.. πάω στο σουβλατζίδικο.. ονόματι "Διόνυσσος" να φάω.. και πράγματι βρήκε.. ο πατέρας μου.. μία ταιρατώδη θέση.. μπροστά από το.. μαγαζί του "Λιγνού".. αυτή ήταν η τελευταία.. εικόνα που είχα.. διαφυλάξει στο μυαλό μου.. παρά πέρα ονειροφαντασίες.. δεν ήξερα ούτε.. ποιός ήμουν ούτε.. που πάω ούτε.. τι θα κάνω.. πάνε και τα σουβλάκια.. δεν ξέρω πόσο.. χρόνο μου πήρε.. μα κάποια στιγμή.. ότι ο επομένος.. μάλλον ήταν το σπίτι.. και μία άλλη.. είδα μία εικόνα.. που μου σπίτι.. και ήταν..

2432024

 24 / 3 / 2024

.. ο στόχος ήταν.. να με πετάψουν.. στο σπίτι μου.. και να συνεχίσουν.. για το δικό τους.. στον Μαραθώνα να ξεκουραστούν.. είχε περάσει ένας μήνας.. που είχαμε περάσει και.. οι 3 μας.. μία ομοίως εξακλείτικη.. μέρα σε άλλο.. νοσοκομείο για εξετάσεις.. είχαμε περάσει και.. οι 3 μας.. μία ομοίως εξακλείτικη.. μέρα σε άλλο.. νοσοκομείο για εξετάσεις.. δικιές μου.. αυτή την φορά.. τότε διαπιστώθηκε ότι.. έπασχα από σάκχαρο.. αυτόν τον μήνα.. προσεχά τι έτρωγα.. και το μέτραγα.. 4-5 φορές την μέρα.. προσπαθώντας να μάθω.. πως συμπεριφέρεται το σώμα μου.. σε αυτήν την.. νέα κατάσταση που μπήκε.. κάθε μέρα κάπου.. στις 7 το πρωί.. πριν βάλω κάτι.. στο στόμα μου.. και τις λοιπές.. στρατηγικά τοποθετημένες.. και τις σημείωνα.. σε ένα πίνακα.. όσο μαζεύονταν τα νούμερα.. τόσο και κάποιον.. λογαριασμό έβγαζα.. όλον αυτόν τον μήνα.. η πρώτη μέτρηση.. της μέρας.. η νηστική.. σαν να λέμε.. ήταν λίγο πάνω.. από το 100..

2332024

 23 / 3 / 2024

.. συμπληρώνω στο χθεσινό.. την επομένη από.. αυτή που περιγράφω.. το βράδυ η.. πρώην φίλη μου.. και ο τότε.. φίλος της περασάν.. και με πήραν.. και πήγαμε προς.. άγραν διανυκτερεύοντων φαρμακείων.. για να εξασφαλίζω.. τα χάπια μου.. για τον προσεχή μήνα.. και χωρίς πολλά-πολλά.. ξεκίναω από εκεί.. που είχα αφήσει.. την διήγηση μου.. και φτάσαμε στο νοσοκομείο.. και ίσα που.. βρήκαμε 3 απομακρυσμένες.. καρέκλες σε ένα.. μεγάλο χώρο αναμονής.. που μου θύμιζε.. κινηματογράφο πολύ γεμάτο.. και περινέναμε υπομονετικά.. προς το μεσημέρι.. όχι μόνο δεν.. μας ήταν ορατό.. ένα κάποιο τέλος.. μα έκανα κάτι.. που δεν του.. χαρατήρα μου έγυρα.. στην ξένη κυρία.. και κοιμήθηκα μακαρίως.. η κυρία νόμιζε.. ότι πέθανα και.. άρχισε να φωνάζει.. αυτό μάλλον με ξύπνησε.. ζήτησα τις συγνώμες μου.. και ξανά περιμέναμε.. απόγευμα την εξέτασαν.. βράδυ φτάσαμε στην Δάφνη..

2232024

 22 / 3 / 2024

.. χθες πάλι περί άλλων ετρύβαζα.. όπως υπολόγιζα το.. ξεκίνισα από την.. μέρα της κηδείας.. και προς στιγμή.. το έκανα αλλά.. την τότε απορία μου.. την χρησιμοποίησα σαν.. έναν τοίχο για.. να μπιστίξει ο.. νους μου για.. πάει εκεί που.. αυτή ξεκίνησε την.. μέρα που έπαθα.. το πρώτο εγκεφαλικό μου.. εκεί που.. αυτή μου προέκυψε.. και άρχισα λοιπόν.. να περιγράφω και.. αυτήν την μέρα.. για να σας.. βάλω στο νόημα.. από το πρωί.. μόνο που σήμερα.. θυμήθηκα μία ακόμα.. λεπτομέρεια σκετική με.. το χάπι μου.. ήταν το τελευταίο.. στην συσκευασία και.. το καταθέτω για.. να έχουμε μία.. πλήρη εικόνα..

2132024

 21 / 3 / 2024

.. ήθελα ξεκινήσω το.. χθεσινό μου κείμενο.. με την επισημείωση.. ότι χθες πια.. ήταν το -υστερον.. ότι πήγαμε πάλι.. στην μέρα της κηδείας.. και στην απορία.. τι μηχανισμός λειτούργησε.. στο σώμα μου.. την μέρα που.. είχα έπαθει το.. πρώτο εγκεφαλικό μου.. αυτή την μέρα.. ξύπνησα αχάραγα.. μέτρησα το ζάχαρο μου.. λίγες μονάδες πάνω.. από το 100.. έφαγα μία φρυγανιά.. πήρα το χαπάκι μου.. ετοιμάστηκα και μου.. έφτιαξα μία φρυγανιά.. πήρα το χαπάκι μου.. ετοιμάστηκα και μου.. έφτιαξα μία δαχτυλήθρα καφέ.. και έκανα το πρώτο.. τσιγάρο της μέρας.. και όπως αυτή εξελίχθηκε.. και παρακαλώ να σημειωθεί.. και το τελευταίο.. της μέρας προς.. το παρόν και.. εξελίχθηκε.. και παρακαλώ να σημειωθεί.. και το τελευταίο.. της μέρας προς.. το παρόν και.. άρχισα να κατεβαίνω.. είχα δώσει ραντεβού.. με τους γονείς μου.. κάτω από σπίτι μου.. πρωί-πρωί.. να με πάρουν.. δώσει ραντεβού.. με τους γονείς μου.. κάτω από σπίτι μου.. πρωί-πρωί.. να με πάρουν.. να πάμε εν χορώ.. σε ένα νοσοκομείο.. στην Βουλά για.. εξετάσεις της μάνας μου..

2032024

 20 / 3 / 2024

.. πάλι περί ανέμων.. και υδάτων το πάω.. ας πάμε λοιπόν.. στο περπάτημα μου.. στην κουζίνα αναμοχλεύοντας.. πρώτα την πολύωρη.. μέρα της κηδείας.. του θείου μου.. μα μετά άρχισα.. να ελέγξω την.. κατάσταση μου τότε.. έχουμε και λέμε.. είχα πάθει τα.. 2 πρώτα εγκεφαλικά μου.. στο πρώτο απορούσα όχι.. γιατί το 'παθα.. μα όπως άφηζα.. να εννοηθεί ότι.. και πολύ άργισε.. παρακάμπτω τον αστεισμό.. γιατί τέτοιος ήταν.. τουλάχιστον στο παρόν κείμενο.. όταν είχα πάθει.. το πρώτο εγκεφαλικό μου.. που περίμενα να πεθάνω.. το σκέφτηκα σοβαρά.. μα τότε δεν.. μπορούσα και να.. το πω μα.. τότε μετά την.. επιστροφή μας από.. την κηδεία η απορία.. που τριβέλιζε.. το μυαλό μου.. ήταν αληθινή..

1932024

 19 / 3 / 2024

.. και τότε το.. αποφάσισα ότι μπορεί.. να μην καταλαβαίνω.. πως κάτι που.. αναπόδραστα νομίζω.. ότι συμβαίνει σε όλα τα έμβια όντα.. και οι άλλοι.. εμάς τους λίγους.. που αντιμετωπίζαμε τον.. θανατό σαν ένα.. φυσικό φαινόμενο της ζωής.. βασικά με τα.. υπάρχοντα στοιχεία.. το τέλος της.. φυσικό φαινόμενο της ζωής.. βασικά με τα.. υπάρχοντα στοιχεία.. το τέλος της.. οι πιστοί λοιπόν.. μας έλεγαν άπιστους.. δεν καταφέρνω να.. με πίσω ότι.. οι λογής-λογής φανατικοί.. να μας κάψουν.. ή ακόμα χειρότερα.. να μας σταυρώσουν.. για να μάθουμε.. πως να φερόμαστε.. τότε λοιπόν αποφάσισα.. να με πισω.. ότι υπάρχουν κάποιοι.. που δεν μπορούν.. να ζήσουν χώρις.. μία ανότερη δύναμη.. να είναι υπεύθυνη.. για την ζωή τους.. έστω για να.. την βρίσουν..

1832024

 

18 / 3 / 2024

.. στο νοσοκομείο λοιπόν.. στην μέση της... παραμονής μου εκεί.. το “πρωθ-” ξεκινάει τώρα.. άρχισα λίγο-λίγο.. να καταλαβαίνω κάποια.. από αυτά που άκουγα.. άκουγα ένα τηλεφώνημα.. συζητούσαν περί του.. ξαχνικού θανάτου του.. αδερφού της.. η ανησυχία της.. για την 101 χρονών.. που επιβίωσε του.. γιου της.. στην αρχή μπήκα.. στην θέση του γιου.. που ενώ είχε.. περάσει τα 70 του χρόνια.. έπρεπε να περιμένει.. την μάνα του.. να προηγηθεί η μάνα.. για να πάρει.. και αυτός την.. σειρά του.. μετά σκέφτηκα την.. μάνα του που.. τις είχαν μείνει.. 4 παιδιά και.. ήθελε να πεθαίνει.. για το πρώτο.. και δεν ξέρω.. τι επίδραση θα.. είχε στην μάνα μου.. ο θρυλούμενος δικός μου.. που ήμουν και ένας..

1732024

 17 / 3 / 2024

.. μπορεί εγώ ούτε.. να πονούσα και.. ούτε με λοιπομούν.. που πιθανώς θα πέθαινα.. εδώ και κοντά.. 50 το είχα.. δεχτεί μα τελείως.. και εδώ να σας.. ζητήσω ταπεινά συγνώμη.. γιατί αισθάνομαι υποχρεωμένος.. να χρησιμοποιείσω ένα.. σχήμα έκφρασης θα.. το πω πρωθύστερον.. παρατώ αμανάτι την.. παρούσα ιστορία για λίγο.. γιατί μου ήρθε.. μία αναμνήση που.. σε κανένα δεκαπενθήμερο.. ίσως να δώσει τέλος.. σε ένα παρακλάδι.. αυτής της περίπλοκης ιστορίας.. και όταν και.. αν την τελειώσω.. και το θυμηθώ.. έρχομαι ξανά σε.. αυτήν την διάσταση.. και την οδηγήσω.. σε ένα συμπληρωματικό μέλλον.. πρώτα η μνήμη.. για να δούμε.. στο νοσοκομείο που ήμουν.. μόλις είχα τσάτρα πάτρα.. τις λέξεις που.. είχα ακούσει πραγματικά.. πολλές-πολλές φορές.. κάποιες τις ταίριαξα.. ώστε να βγάζουν.. ένα κάποιο νόημα..

1632024

16 / 3 /2024

.. και το ακολουθώ.. και τώρα βέβαια με μικρές επικαιροποιήσεις.. αναλόγως των συνθηκών.. λοιπόν καλά κοιμήθηκα.. χθες το βράδυ.. ακόμα πιο καλά.. ξύπνησα σήμερα το πρωί.. όταν ήμουν παιδί.. θα το έλεγες.. και είχα βρει.. έναν κήπο μα.. θα το άλλαζα.. καλύτερα με το.. μία στρατηγική για.. να αντιμετωπίσω την.. ενδεχόμενη σύνταξη μου.. ή την αρρώστια μου.. αν και για.. εμένα τότε ήταν.. ενδεχόμενη σύνταξη μου.. ή την αρρώστια μου.. αν και για.. εμένα τότε ήταν.. το ίδιο και το αυτό.. αυτή η σκέψη.. με έκανε να.. μην φοβάμαι ούτε.. καν να πονώ.. δηλαδή προτιμούσα να.. πεθάνω νέος αν.. ήταν να γλυτώσω.. από αυτές τις.. τρομερές καταστάσεις.. σαν ένα έξτρα μπόνους.. και περνούσα και.. πραγματικά καλά.. μα πλησιάζοντας τα 50 μου χρόνια.. τότε που έπαθα.. το πρώτο εγκεφαλικό μου.. πάλι καλά περνούσα..

 

1532024

 15 / 3 / 2024

.. για να δούμε.. πιές από τις.. τότε σκέψεις μου.. τις θυμάμαι και τώρα.. αν και δεν.. τρέφω και φρούδες ελπίδες.. τα δεδομένα μου.. μου δείχνουν ότι.. με τέτοιον χαλαρό ορισμό.. το μυαλό μου.. μάλλον πετάει μέχρι.. το πρωί σε.. παρελθόν και μέλλον αδιακρίτως.. πια πάλι και συνεχιές.. που από το 2017.. χωρίς καν να.. ξέρω ακόμα το γιατί.. μα σχεδόν φασιστικά.. τέλος πάντων το 2020.. που άρχισα λίγο-λίγο.. και να το θυμάμαι.. μου επέβαλα ένα αυστηρό πρόγραμμα.. που αφού το εμπέδωσα.. το ακολουθώ απαρέγκλιτα.. και στην τελευταία αράδα.. τόνιζε ότι κάθε βράδυ.. μεταξύ των ωρών 10-11.. πάρας εργασιών και κατάκληση..

1432024

 14 / 3 / 2024

.. και αναλογιζόμουν ξανά.. η αρχή έγινε.. για να δούμε.. και πως θα συνεχίσουμε.. μάλλον εδώ θα κάνουμε.. την ξεχωριστή στροφή μας.. και βλέπουμε που.. θα οδηγήσει αυτό.. μα στο κάτω-κάτω.. ένας από τους.. σκοπούς του παρόντως κειμένου.. δηλαδή το να.. εχω εντρυφήσει.. έστω και για λίγο.. στα ελληνικά.. πάμε παρά πέρα.. εχω εντρυφήσει.. έστω και για λίγο.. στα ελληνικά.. πάμε λοιπόν παρά πέρα.. περπατούσα στην κουζίνα.. και αναμόχλευα στο.. μυαλό μου.. αρχικά την μέρα.. μα είναι της.. κούτρα σου να.. κατεβάζεις ψείρες.. και τότε περιπλανιόταν.. περί ανεμών και υδάτων.. κάποτε πέρασε και.. η ιδέα να.. βολιδοσκοπήσω την κατάσταση μου τότε..

1332024

 13 / 3 / 2024

.. και αναλογιζόμουν λοιπόν.. στην αρχή αυτην.. την μέρα μα.. γιατί να το.. κρύψωμεν άλλωστε.. κάθε φορά που.. το μυαλό μου.. πετούσε σε αυτήν.. την φράση μα πάντα.. ο ώμος μου μυρμηγκίαζε.. θαρρείς και ήθελε.. και αυτός να πετάξει.. αλλά πάλι το.. μυαλό μου.. έτεινε να αυτονομηθεί.. μα αν θέλουμε.. να κάνουμε σήμερα προκοπή.. εστώ και μικρή.. ας πάμε στην.. αρχή αυτού του κειμένου.. αλλά αυτήν την φορά.. ας πάρουμε έναν.. διαφορετικό τρόπο.. αλλά για αύριο.. γιατί τώρα πλησιάζει.. η ώρα της.. κατακλίσεως μου..

1232024

 12 / 3 / 2024

.. εκεί που άγραφα.. για την κηδεία.. του θείου μου.. του Κώστα του γιατρού.. με τα πολλά-πολλά.. καλό βράδυ.. φτάσαμε στο σπίτι.. και είμαστε στην κουζίνα.. και αναλογιζόμουν τα.. όσα συνέβησαν εκείνη την μέρα.. και εκεί που.. το έκανα αυτό περπατόντας.. πάλι ξέφυγε το.. μυαλό μου ελεύθερο.. και πήγε στην.. αρχή της σκέψεις μου.. είναι καιρός πια.. να συμμαζευφτώ και.. να προχωρήσω τώρα.. ανακύπτει το ερώτημα.. προς τα που;.. εκτός από το.. εννοιολογικό μου στίγμα.. συχνά χάνω και.. την πορεία μου.. για την ώρα.. συγκρατώ ότι ένας.. σημαντικός λόγος για.. το ταξίδι αυτό.. σαν να λέμε.. αυτό το κείμενο.. εξυπηρετεί την αναγκή μου.. να μάθω πάλι ελληνικά.. και για την ώρα.. μία χαρά τα πάει..

1132024

 11 / 3 / 2024

.. από την άλλη.. αυτό το “βαρέθηκα..”.. ήταν πέρα για.. πέρα ψεύδες.. ενώ είχα αποδεχτεί.. από τις πρώτες μου.. σκέψεις που και.. τωρα θυμάμαι μπορούσε.. και μόνο η αναφορά.. ενός ίσως επικείμενου.. θανάτου μου θα.. με λοιπούσε μα.. τουναντίον μου πήρε.. τον αρχέγονο φόβο.. του ανθρώπου.. αυτόν του θανάτου.. η επόμενη σκέψη μου.. ήταν να συνδυάσω.. τον πόνο με.. το μεγάλωμα μου.. έτσι κάπως έπιασε αυτό.. πάντως από τα.. 4-5 μου χρόνια.. και μετά έχω.. αισθαθεί πόνο μόνο.. 3-4 φορές στην.. ζωή μου και.. τότε περίμενα υπομονετικά.. να περάσει και.. πάντα περνούσε..

1032024

 10 / 3 / 2024

.. αυτό το.. "βαρέθηκα να περιμένω!".. μου προέκυψε σαν σκέψη.. φευγαλέα στο μυαλό μου.. που δεν την.. είπα τότε γιατί.. μόλις είχα πάθει.. το πρώτο εγκεφαλικό μου.. νόμιζα ότι οσονούπω.. θα πέθαινα οπότε.. αυτήν την ανούσια σκέψη.. θα την έπαιρνα.. στο τίποτα μαζί μου.. σκέψη που από.. την αρχή του.. σημερινού μου κείμενου.. προσπαθώ να γράψω.. τι με από.. την αρχή του.. σημερινού μου κείμενου.. προσπαθώ να γράψω.. τι με ώθησε.. εκεί τότε για.. να δούμε τώρα;.. λοιπόν πλησιάζοτας τα.. 50 μου χρόνια.. θα πέθαινα κάτι.. το οποίο το είχα.. δεχτεί από τα.. 3 μου χρονια.. και μάλλον συνέβει.. στα 50 μου.. δεν το λες.. και στην ώρα του.. αν και δεν.. δικαιούμαι να παραπομιούμαι.. μια χαρά μου πάει..

932024

 9 / 3 / 2024

.. στο κάτω-κάτω.. από τότε που.. άρχισα να θυμάμαι.. τις σκέψεις μου.. μπορεί τότε να.. μην ήξερα το.. πως να το.. πω ακόμα μα.. με μία πρόταση.. της γιαγιάς μου.. “μπορεί το κανάτι.. πολλές φορές να.. πήγαινε στο πηγάδι.. για νερό μα μία.. πέφτει και σπάει".. και με εισήγαγε.. στην θεωρία των πιθανοτήτων.. και χωρίς η έρμη.. ούτε αυτή να.. γνωρίζει.. την λέξη.. όμως εγώ στην.. θέση του κανατιού.. έθεσα εμένα.. και μια των ημερών.. με τον τρόπο.. που φερόμουν τότε.. δεν θα τον.. έλεγα επικίνδυνο μα.. μου έφερνε μία.. ευχαρίστηση και μόνο.. που προσπαθούσα να.. κάνω κάτι για.. πρώτη μου φορά.. κι ας μην.. το κατάφερνα.. οπότε πιάνοντας τα.. 50 μου χρόνια.. σκέφτηκα ότι ήρθε.. η ώρα μου.. στον τύπο με.. το δρεπάνι δεν.. θα του έλεγα.. το άθλιο "γιατί εγώ;".. μα το αθλιότερο.. "βαρέθηκα να περιμένω!"..

832024

8 / 3 / 2024

.. φτάσαμε λοιπόν μετά.. από μία μέρα.. που για 'μένα.. τότε είχε κρατήσει.. θαρρούσα 1000 ώρες.. όσες και να.. μου φαινόντουσαν τέλειωνε.. τις περισσότερες ώρες.. της ημέρας καθόμουν.. και μιλούσα.. αυτό το βραδύ.. ήμουν μόνος στην κουζίνα.. άρχισα να περπατώ.. αναπολώντας τα όσα συνέβησαν.. μετά την επανεξέτασα.. την δική μου.. την κατάσταση τότε.. έχουμε και λέμε.. κατά το τέλος.. του 2013.. ξύπνησα ένα πρωί.. και είδα 2 είδωλα.. μέχρι τότε ότι.. και αν πάθαινα.. άμα έτρωγα καλά.. όλα πέρναγαν.. μα οχι αυτην.. ήταν που πλησίαζα.. τα 50..

732024

 7 / 3 / 2024

.. και ήρθε και.. μας πήρε αφήσαμε.. πρώτα την θεία μου.. στο σπίτι της.. που ήταν και.. πιο κοντά μετά.. με τα πολλά.. βράδυ πια φτάσαμε και στο.. σπίτι μας και εμείς.. ήμουν και κουρασμένος.. αλλά και προβληματισμένος.. από την μία.. η λύπη μου για.. την κηδεία του.. προσφιλή θείου μου.. και από την άλλη.. πολύ χαρούμενος για.. την συνάντηση τόσων.. συγγενών που το.. πολύ-πολύ άντε.. να ερχόντουσαν στην.. δίκη μου κηδεία.. και μην θεωρούντας.. τα περί άλλης.. ζωής πιθανά φοβόμουν ότι.. και τότε δεν.. ήμουν σε μέρος.. για να τους δω.. αλλά από τα.. 3 μου χρόνια.. καταλάβαινα την αναγκαιότητα.. κάποιουν πιστεύουν.. ότι θέλουν.. αλλά εγώ δεν.. μπορώ να με πίσω..

632024

 6 / 3 / 2024

.. αλλά και πάλι.. αλλού το πήγα.. στα θρησκευτικά.. πάμε πάλι.. ήμασταν στην εξοχική ταβέρνα.. όπου θα τελειώναμε.. μία μέρα αφιερωμένη στον αποχαιρετισμός.. του θείου μου.. η μέρα όπως.. είπα τελείωνε.. και εμείς αρχίσαμε.. με το πάσο μας.. αυτή την φορά.. αποχαιρετηστήκαμε λοιπόν.. με την υπόσχεση.. ότι σύντομα θα.. ξανά σμίξουμε για.. κάποιον ευχάριστο λόγο.. μέχρι τώρα δεν συνέβει.. σιγά-σιγά αποσώσαμε.. και συγχρόνως όλοι.. κανόνισαν τις διαδρομές τους.. για την Αθήνα.. οι 3 μας.. μία θεία μου.. η μάνα μου.. και εγώ.. που μέναμε εκτός.. όταν ήταν πια.. ορατή ώρα της.. πιθανής αναχώρηση μας.. την επικοινωνήσαμε στον.. φίλο μας ταξιτζή.. και τον περιμέναμε..

532024

 

5 / 3 / 2024

.. κι αν εν.. τη ρύμη του λόγου.. μου έρθει να.. χρησιμοποιήσω μία κάποια.. λέξη που έστω.. και σαν συνθετικό.. που να περιλαμβάνει.. έστω και ρύζα.. της απαγομένης λέξης.. μην νομίζετε εξαιρετικά σπανίως.. μία φορά στα.. 10 χρόνια κι αν.. να πήγαινε εκεί.. το μυαλό μου.. στην στιγμή την.. αντικαταστούσα με την.. "θεωρούσα" που κατά.. την ταπεινη μου γνώμη.. και ακόμα το θεωρώ.. ότι έχει μεγαλύτερη.. σχέση με την πραγματικοτητα.. με το "πιστεύω".. τέλος πάντων από.. τα 3 μου χρόνια.. ακόμα και πριν.. μάθω την λέξη.. θα με χαρακτηριζά.. ως αγνωστικιστή..

432024

 

4 / 3 / 2024

.. μόνο στην εκκλησία.. δεν μιλούσα αυτό.. όχι γιατί δεν πίστευα.. η αλήθεια ήταν.. ότι από τότε.. που άργησα να.. θυμάμαι ότι σκέφτομαι.. πως ήταν δυνατό κανής.. να πιστεύει.. τόσο που από.. εκείνη την ώρα.. και μόνο την λέξη.. την απέτρεψα από.. το λεξιλόγιο μου.. αλλά πριν περάσει καιρός.. παρατηρόντας την γιαγιά μου.. το κατάλαβα ότι.. κάποιοι μάλλον το.. είχαν και ανάγκη.. και που το κατάλαβα.. την αποτροπή της.. δεν την έλλειξα..

332024

 3 / 3 / 2024

.. παρ' όλων που.. πάντα προτιμούσα κυριώς να ακούω.. κανόνας μου που.. δεν μου είχα.. επιτρέψει να βγάλω άχνα.. κι ας με είχα πείσει.. ότι είχα δίκιο.. κι ας τελικά είχα.. προτιμούσα κυριώς να ακούω.. κανόνας μου που.. δεν μου είχα.. επιτρέψει να παραβώ.. παρά 2-3 φορές.. στην ζωή μου.. τις πρώτες και.. για αυτές μπορεί.. και ακόμα να.. τιμωρούμαι σκληρά έτσι.. δεν το ξανά έκανα.. ώσπου το 2007.. με έπληξε και εμένα.. και όποτε μου ερχόταν.. δημοσίευα εδώ ως koulpa.. σε αυτήν την.. σεμνή τελετή δεν.. είχα κάτι να πω.. μα και στα.. 3 εγκεφαλικά μου.. με το που.. έβρισκα.. το πως λειτουργεί.. αυτή η γλώσσα.. δεν έβαζα γλώσσα μέσα μου.. για να βελτιωθώ..

232024

 2 / 3 / 2024

.. μετά το καφενείο.. ακόμα και εμείς.. που δεν ήμασταν εποχούμενοι μοιραστήκαμε.. στα υπάρχοντα οχήματα.. καλά που μας χώρεσαν.. λοιπόν ένα μακρύ.. καραβάνι από αυτά.. τα οχήματα συνέτριψαν.. την ηρεμία του.. δρόμου στο δάσος.. πλησιάσαμε στην ταβέρνα.. ένα μαγαζί μεγάλο.. που όταν μπήκαμε.. ήταν γεμάτο από.. το σόι μου.. είδα ξαδέρφια που.. τα βλέπω σπανίως.. και με μερικά.. από αυτά έως.. και συνομιλήσαμε.. ήταν βλέπεις και.. βολικός ο χρόνος.. είχε περάσει αρκετός.. από το δεύτερο.. εγκεφαλικό μου.. για να βελτιώσω.. την προφορά μου..

132024

 1 / 3 / 2024

.. στην ώρα του.. έφτασε και ο.. κηδευόμενος.. και πήρε περίοπτη.. θέση στην εκκλησία.. και άρχισε το μυστήριο.. κράτησε ώρα και μετά.. εν χορώ ακολουθόντας.. το φερετρό προς.. τον τόπο της.. ταφής του και.. πήγαινε στο καφενείο δίπλα.. και τον συγχωρέσαμε.. με καφέ και κονιάκ.. ήταν πια μεσημέρι.. η θεία μου.. είχε κλήσει μία.. εξοχική ταβέρνα σε προαστίο.. για να συνεχίσουμε εκεί.. το σιό μας.. να τρώμε και να πίνουμε..

2922024

 29 / 2 / 2024

.. τέρμα το διάλειμμα.. μέσα τα κεφάλια.. μαζευτήκαμε στην ώρα μας.. στο parking του νεκροταφείου.. κόσμος πολύς από.. συγγινείς φίλους και μαθητές του.. και μάλιστα θα.. έλεγα ώριμους φτάνει.. να σκεφτείς ότι.. τα τελευταία 30 χρόνια.. ζούσε ως συνταξιούχος.. πράγμα που και ήταν.. γιατί να το.. κρύψωμεν άλλωστε.. για τους συμμαθητές του.. ας μην το κουβεντιάσουμε.. ήταν όλοι τους.. σε μία γενιά.. που αν είχες ζήσει.. μέχρι τα 60-70.. στην κηδεία σου.. οι νεότεροι θα έλεγαν.. ότι ξεκουράστηκες και.. πεθανές σε βαθύ γήρας..

2822024

 28 / 2 / 2024

.. θα κάνω ένα διάλειμμα.. λόγω της επετείου.. σήμερα του έγκληματος.. που συνέβει στα Τέμπη.. παλεύω με τις.. σκέψεις που με.. ωθεί όλη την μέρα.. από τώρα πηγαίνω.. προς τα πίσω.. και μετράω τα.. σημαντικά και τα.. ασήμαντα γεγονότα της ιστορίας.. κάποια στιγμή κατάλαβα.. ότι μάλλον έψαχνα.. ως άνθρωπος σε.. κάποια ανηφόρα εν κινήσει.. να κατέβω από.. το τραίνο του πολιτισμού.. πήγα στην ιστορία.. στην μυθολογία.. ακόμα και στην παλαιοντολογία.. δεν βρήκα άκρη.. μπορώ να θυμηθώ.. από τα 3 μου χρόνια.. μέχρι και τώρα.. μικρός όταν νόμιζα.. ότι τα πράγματα.. δεν ήταν καλά.. έλεγα ας περιμένω.. να μεγαλώσω και.. θα δούμε.. όταν μεγάλωσα δεν ήθελα.. έτσι και αλλιώς.. νόμιζα τότε ότι.. ήμουν σε αυτή.. την ζωή σαν.. έργο για περιορισμένες παραστάσεις.. τώρα που πλησιάζω.. τα 60 χρόνια.. λέω όποιος ενοχλείται.. το λέει.. αν και με.. τα αποτελέσματα όλων.. των εκλογών λέω.. να σιγήσω δεν.. μου το επιτρέπω.. στον ύπνος σας..

2722024

 27 / 2 / 2024

.. στο τρίτο του.. εγκεφαλικό του.. ο θείος μου.. ενώ όπως φαινόταν.. στο μυαλό του.. μεθόδευε την όσο.. πιο σύντομη μεταφορά του.. να περιέλθει σε.. μία κάποια σταθερότητα.. δυστυχώς ο χρόνος.. δεν του έκανε.. την χάρη.. σε 2-3 μέρες.. η επιθανάτια αναγγελία.. μας ήρθε μαζί.. με της κηδείας.. και αμέσως.. η μάνα μου.. πήρε τηλέφωνο τον.. φίλο μας και.. συγχρόνως και ταξιτζή μας.. αν μπορούσε την.. μέρα της κηδείας να μας.. πάρει από το σπίτι.. ξημερώματα και να.. είμαστε στις 8..το πρωί στο.. Α' νεκροταφείο Αθηνών.. μπορούσε και τον περιμέναμε.. ντυμένοι με τα καλά μας.. τώρα που το σκέφτομαι.. ήταν και η.. τελευταία φορά που.. ήμουν ντυμένος έτσι.. σκέφτομαι.. ήταν και η.. τελευταία φορά που.. ήμουν ντυμένος έτσι..

2622024

 26 / 2 / 2024

.. όταν οθείος μου.. έπαθε το τρίτο.. εγκεφαλικό του αυτό.. που με έπιασε.. στην στροφή εμένα.. που την δεδομένη στιγμή.. είχα πάθει μόνο 2.. αυτός στα 92 του χρόνια.. και παρ' όλα αυτά.. εθεωρείτο παλαίμαχος.. όταν πήγα για.. να τον δω.. κοιμόταν.. η θεία μου.. με πληροφόρησε ότι.. αυτός ήδη είχε.. πιάσει δουλειά και.. μάθαινε πως να κινήται.. και πως να μιλάει.. τον είδα σε.. ένα νοσοκομειακό κρεβάτι.. που τότε έμαθα.. ότι στο παρελθόν.. εκεί είχε φιλοξενηθεί.. η θεία μου.. η Μαρία η ζωγράφος.. και όταν πέθανε.. η κόρη της.. το διέθετε σε.. όποιον από το.. σόι μας το.. είχε περισσότερη ανάγγη..

2522024

 25 / 2 / 2024

.. το πρώτο μου.. κείμενο στην αρχή του 2021.. έγινε χωρίς κανένα πρόγραμμα.. έπαιζα για να.. μάθω για τέταρτη.. φορά ελληνικά μία.. όταν ήμουν παιδί.. και τρείς μία.. για κάθε εγκεφαλικό μου.. για την ώρα.. με δεσπόζουσα την.. που το εγκεφαλικό μου.. ερχόμενο μου πήρε.. κάθε ανάμνηση οπότε.. που να την.. εδράσω οποιαδήποτε πληροφορία.. αλλά ας παρακολουθήσουμε.. το περιστατικό από την αρχή.. τίτλος τρίτο εγκεφαλικό μου.. στο νοσοκομείο όπως.. έχω χιλιό πει.. μα όσο περνάει.. ο καιρός τόσο.. η μνήμη μου.. για τα γεγονότα σταθεροποιείται.. ας πάμε λοιπόν.. μερικές μέρες πριν.. από το τελευταίο μου.. εγκεφαλικό τώρα που θυμάμαι.. και αν κάτι.. άλλο θυμηθώ και.. είμαι ακόμα σε.. αυτό το κείμενο.. θυμάμαι.. και αν κάτι.. άλλο θυμηθώ και.. είμαι ακόμα σε.. αυτό το κείμενο.. θυμάμαι.. και αν κάτι.. άλλο θυμηθώ και.. είμαι ακόμα σε.. αυτό το κείμενο.. θα διακόψω και.. θα το πω.. κι αν περάσει.. κάποιος από εδώ.. ας ρωτήσει.. για την ώρα.. βρισκόμαστε σε ιστορικό χρόνο.. όπου σας έσυρα.. για να σας περιγράψω.. την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.. και αρχίζω.. είχα έρθει Αθήνα.. γιατί είχα μάθει.. ότι ο θείος μου.. ο Κώστας ο γιατρός... που πηγαίναμε κόντρες.. με τα εγκεφαλικά μας.. πριν μερικές μέρες.. είμασταν ισόπαλοι 2-2.. και μετά έκανε.. την διαφορά όταν.. έπαθε το τρίτο του..

2422024

 24 / 2 / 2024

.. αυτή η τρίτη.. κορυφή με το.. την έφτανα και.. καρφωνά την σημαία.. μου εκεί αμέσως.. έπεφτα στο βαθύ.. φαράγγι από το.. οποίο με βάσανα.. και πόνους προήλθα.. εντάξει το λύσσαξα.. στην συγκίνηση την.. οποία όμως ούτε.. τότε μα ούτε.. και τώρα αισθάνομαι.. αν έμενα αποσβολωμένος.. μετα από την.. στιγμή της κατακόρυφη.. πτώση του μυαλού μου.. στο κενό.. την στιγμή που.. είχα βρει την διαδικασία.. την ίδια στιγμή.. το είχα ξεχάσει.. και είχα ήδη.. ξεκινήσει να την αναζητώ.. κάποτε το πέτυχα.. και είχα πια.. συγχρόνως κάποιες λέξεις.. και τον ήχο.. και την γραφή.. και την σημασία.. και τότε που.. μπορούσα τις βάλω.. σε μία πρόταση.. σημασία.. και τότε που.. μπορούσα τις βάλω.. σε μία πρόταση.. και πρόταση-πρόταση.. να τις μαζέψω.. σε ένα κείμενο.. μετά το τρίτο.. εγκεφαλικό μου.. το έκανα πρώτη φορά.. στην αρχή του 2021.. τις μαζεύα μέρες.. και κάποια στιγμή.. μου την έδινε.. και το δημοσίευα..

2322024

 23 / 2 / 2024

.. το ρώτησα σε.. κάποιους νέους μα.. μάλλον δεν θα.. το περιέγραψα σωστά.. ή ενδεχομένος εγώ.. τα hard keys.. τα έμαθα το.. μακρυνό 1982 σε dos.. ενώ αυτοί το.. πολύ-πολύ σε windows.. μιλάμε για ένα.. βαθύ χασμά γενεών.. οπότε έλαβα ουδεμία απάντηση.. και για αυτό.. συνέχισα τους πειραματισμούς.. έτσι τέλος του 2020.. κατά την γνώμη μου.. σχεδόν κατά τύχη.. συνέβησαν συνχρονώς μερικά πράγματα.. πρώτον με το.. αυτί μου.. μαζεύα στοιχεία για.. το πως ακούγονται.. κάποιες λέξεις.. δεύτερον αναζητώντας τις.. με το youtube.. είχα πια σε.. κάποιες την γραφή τους.. τρίτον πειραματιζόμενος με.. την μέθοδο της.. δοκιμής και του σφάλματος.. με τα πολλά.. βρήκα ότι παντόντας.. συγχρόνως ctrl + c.. μαρκάρουμε την περιοχή.. που θέλουμε να μεταφέρουμε.. και αφού βρούμε.. το μέρος που.. θέλουμε την μεταφερουμε.. και εκεί πατάμε.. συγχρόνως ctrl + v.. μπορεί να μην.. γίνεται μεταφορά.. αλλά αντιγραφή και.. αυτό βολεύει..

2222024

 22 / 2 / 2024

.. τελικά το κατάφερα.. να δούμε.. τώρα που το.. καλό σκέφτομαι.. στην αρχή του 2020.. μου έρχονταν στην.. μνήμη μου κάποιες.. λέξεις που μετά.. τις ξεχνούσα.. δεν μπορούσα ούτε.. να τι προφέρω.. ούτε να τις πληκτρολογήσω.. ώστε να τις αναζητήσω.. είχα έρθει σε επαφή.. με τις αναζητήσεις.. στο youtube που.. και ένα γράμμα να έβαζα.. μου έβγαζε ένα.. κατέβατο από τίτλους.. που το περιείχαν.. επέλεγα κάποια που.. κάτι μου θύμιζε.. και έτσι είχα.. κάποιες λέξεις γραμμένες.. κι ας τις.. ξέχναγα με το.. τις έσβηνα.. μέχρι το τέλος.. του 2020.. είχα συλλέξει μερικές.. εν τω μεταξύ.. μου είχε έρθει.. η μνήμη πως.. κάπως μετέφερα γράμματα.. το θέμα ήταν.. το πως.. μου φαινόταν η.. πίεση ταυτόχρονα από.. 2-3 πλήκτρα και.. πειραματιζόμουν για μήνες.. τι κάνει ο.. ένας και άλλος συνδυασμός..

2122024

 

21 / 2 / 2024

.. χθες το βράδυ.. δεν θυμάμαι αν.. πρόβαλα να δημοσιέψω.. το χθεσινό μου.. κείμενο στο facebook.. με το πραγματικό.. όνομα μου το.. Παναγιώτης Κουλουφάκος και.. όχι με το.. nickname μου το koulpa.. το οποίο χρησιμοποιώ.. για να δημοσιεύσω.. στα blogs μου.. όταν λοιπόν προσπάθησα.. να μπω στο facebook.. μου είπε ότι.. ήθελαν να διαπιστώσουν.. την ταυτότητα μου.. μου έδιναν μόνο.. μία επιλογή και.. ήταν να ξεκινήσω.. την διαδικασία.. αυτά τα ξαφνικά.. και τα υποχρεωτικα.. μου μπαίνουν ψύλλοι.. στα αυτιά μου.. θα περάσει καιρός.. μέχρι να αποφασίσω.. για την ώρα.. αν τα καταφέρω.. θα δημοσιεύσω στο blog..

2022024

 20 / 2 / 2024

.. τα προγνωστικά των γιατρών.. σχετικά με την ζωή μου.. και περισσότερο την λήξη της.. που τις πρώτες.. ώρες μου εκεί.. ήταν μερικές ώρες.. και κατάντησε σε ΔΞ/ΔΑ.. και μιά που.. δεν είχαν κάτι.. να μου προσφέρουν.. έτσι με παρότρυναν.. να με πάνε.. σπίτι μου να.. πεθάνω με την ησυχία μου.. δεν νομίζω ότι.. εγώ τους άκουγα.. έτσι και αλλιώς.. δεν μπορούσα να.. τους απαντήσω μα.. η μάνα μου.. που μπορούσε μα.. για την ώρα.. δεν ήθελε και.. κωλυσιεργούσε μήπως.. έβρισκε κάποιον.. άλλον τρόπο αντιμετώσης.. της κατάστασης μας..

1922024

 19 / 2 / 2024

.. ούτε βέβαια μήλισα.. ούτε καν έγνεψα.. σαν μαρμαρομένος βασιλιάς.. σαν ένας πατριάρχης.. που όλο κάτι.. θα σκεφτόμουνα αλλά.. δεν είχε σημασία..το τι δεν.. με αφορούσε τότε.. έτσι και αλλιώς.. από τώρα σε.. τώρα το ξεχνούσα.. όσο κι αν.. δεν το περίμενα.. θες η αλλαγή.. της διατροφής μου.. ή ίσως η.. σωματική μου άσκηση.. ή η αντίστοιχη πνευματική.. μάλλον είχα βρει.. να πάρω κάτι.. από όλες μου.. τις επιλογές.. πάντως από τα.. μέσα του 2021.. σιγά-σιγά άρχισαν.. να μου έρχονται.. οι χαμένες μου αναμνήσεις.. όλο και πιο πολλές.. δεν ξέρω πόσες έχασα.. οπότε και πόσες να περιμένω.. ο γιατρός που.. με είχε αναλάβει.. τώρα νομίζω ότι.. ήθελε να μάθει.. τον μηχανισμό που.. με κρατούσε στην ζωή.. έδωσε και πήρε.. ήμουν εκεί πια.. 2 εβδομάδες και.. είχε βρει λύση.. ούτε στο πρωτεύον.. να με κρατήσει.. σιγούρα στην ζωή.. ούτε τι με κρατούσε..

1822024

 18 / 2 / 2024

.. προφανώς αυτό δεν συνέβει.. εδώ που τα λέμε.. σε όλη την ζωή μου.. όταν ήταν θέμα πιθανοτήτων.. έπαιζα πάντα μεταξύ του.. 1/100 και μην.. σας πω και 1/1000.. αφού τους κέρδισα.. στο στοίχημα τις πρόβλεψης.. του πόσες ώρες.. μπορούσα να αντέξω.. αφού επέζησα.. το επόμενο λογικό στοίχημα.. ήταν αυτό τις ημέρες.. και παρά τα.. περί του αντιθέτου.. στοιχεία πάλι επέζησα.. τους απασχολούσε η.. χαμηλή μου πίεση.. πως να καταλάβουν.. ότι εγώ τους ακούω.. μα δεν μπορούσα να.. τους μιλήσω ούτε καν.. να γνέψω αλλιώς.. θα τους έλεγα.. "κυκλοφορω με αυτήν.. την χαμιλή πίεση.. για πάνω από.. 50 χρόνια χωρίς.. αυτό να με δυσχεραίνει.. ίσα-ίσα ένιωθα.. ότι βοηθώσε σε όλα".. και άντε να μπορούσα.. με τι μυαλό.. θα την συνέθετα.. αυτήν την πρόταση..

1722024

 17 / 2 / 2024

.. παρ' όλων που.. από το νοσοκομείο.. που με είχαν πάει.. όταν είχα πάθει.. το τρίτο εγκεφαλικό μου.. τώρα που το θυμάμαι.. στον ήχο των τηλεοράσεων.. των συνεπικουρουμένων αρρώστων.. του θαλάμου μου.. σιγά-σιγά οι ακαθώριστοι.. ήχοι που άκουγα.. κάπως μεταφράζονταν σε.. μονοσύλλαβες λέξεις στην αρχη.. μέχρι να βγω.. από εκεί είχαν.. προβιβαστεί σε δισύλλαβες.. τώρα που το θυμάμαι.. ας το ξανά πω.. την ώρα που.. το ΕΚΑΒ με.. μετέφερε εκεί οι γιατροί.. αναρωτιόντουσαν πως επέζησα.. κατά τα κιτάπια τους.. ήταν ένα λάθος.. μα φρονούσαν ότι.. μέσα στις ώρες.. θα διορθωνόταν με.. το που θα πέθαινα..

1622024

 16 / 2 / 2024

.. και με αυτες.. τις σκέψεις.. χθες το πρωί.. απασχόλησα το μυαλό μου.. ποιά ενέργεια μου.. συνέτεινε που ακόμα.. κι αν δεν.. το περίμενα δημοσίεψα.. ζορίστηκα μα μάλλον.. το βρήκα.. δώστε βάσει στην πενιά.. συνοπτικά την Τρίτη.. και 13 δηλαδή.. την μέρα που.. ξεκινούσε η παρούσα φάση.. από το πρωί.. ακολουθούσα το πρόγραμμα μου.. που μπορεί να.. μεταβαλλόταν με τα χρόνια.. ανάλογα με τις συνθήκες.. αλλά γενικά ήταν σταθερό.. τον τελευταίο ξυπνάω.. 6-7 το πρωί.. ντύνομαι και βάζω παπούτσια.. άνοιγω το facebook.. για λίγο και.. μετά τα email μου.. όταν έρθει αυτό.. από protagon.. ανοίγω και την τελεόρεση..

1522024

 15 / 2 / 2024

.. και χθες μιά χαρά.. δημοσίευσα τελικά και.. το χθεσινό μου κείμενο.. και στο facebook.. και στο blog μου.. μα μετά.. στο κρεβάτι μου.. σκέφτηκα ότι δεν το.. είχα διαλευκάνει ακόμα.. το πως επεύθφτη.. μετά όμως κοιμήθηκα.. όπως μου φαίνεται.. χωρίς παρεξήγηση νομίζω.. νιώθω ότι θα.. το κάνω και τώρα..

1422024

 14 / 2 / 2024

.. βρισκόμασταν στην αναβάθμιση.. του 2020.. μετά την οποιάν.. παραρήρησα ότι καθε.. νέο ανοιγόμενο παράθυρο.. που ανοίγω στην.. οθόνη του laptop μου.. δεν ανοίγει στο κέντρο.. ούτος ώστε να.. το χειριστείς όπως θέλεις.. αλλά σαν να ήθελε.. να καταλάβει όλη.. την οθόνη μα.. δεν σημάδεψε σωστά.. και αριστερά και πάνω.. του έλειψαν μερικά χιλιοστά.. και τα προσθέτει.. στην αντίθετη πλευρά.. δημιουργώντας μία μη.. ορατή περιοχή στην.. οποία δεν είχα.. καμία επίδραση.. δεν με επηρέασε αυτό.. μέχρι χθες που.. το καντέμικο Παρασκευή και 13.. η μέρα αποφάσισε.. να τιμήσει την.. κακής της φήμη.. τα χιλιοστά έγιναν εκατοστά.. και έτσι μου.. απαγόρευε να εκδώσω.. με τα πολλά.. χθες το κατάφερα.. το θέμα είναι.. το πως.. για να δούμε σήμερα..

1322024

 13 / 2 / 2024

.. διακοπη - για πόσο χρόνο.. για την ώρα άγνωστο.. για να πάρουμε.. τα πράγματα από.. την αρχή και.. στο 2020 που.. είχε καλέσει.. η μάνα μου.. έναν κύριο που.. παλιά ήταν πωλητής.. στο μαγαζί του Γερμανού.. όπου τον γνώρισαν.. και οι γονείς μου.. όταν έπαθα το.. πρώτο εγκεφαλικό μου.. και εκ των πραγμάτων.. δεν μπορούσα πια.. να συντηρώ τα.. laptop τους.. και τον χρειάστηκαν.. αυτόν λοιπόν κάλεσε.. η μάνα μου.. να αναβαθμίσει και τα δικά μας..

1222024

 12 / 2 / 2024

.. και είχα πια.. έναν εγκέφαλο άδειο.. δηλαδή χωρίς κάποια μνήμη.. και τώρα μου ήρθε.. ένα ευφυολόγημα που είχα ακούσει.. όταν ήμουν παιδί.. πάει κάπως έτσι.. μεταξύ φίλων ο ένας.. έδειχνε κάποιον άλλον.. και συγχρονώς διατυμπάνιζε.. "πωλείται εις αριστόν.. μυαλό πρακτικά αμεταχειριστόν".. σε αυτήν την κατάσταση.. τότε και εγώ.. αισθανόμουν το δικό μου.. και εντάξει είχα.. αποδεχτεί όλη την.. δια βίου απώλεια.. των μνημών μου.. μα τότε έπρεπε.. το ίδιο να κάνω.. την στιμγή που.. σε δευτερόλεπτα ξεχνούσα.. οπότε δεν μπορούσα.. να δημιουργήσω νέες..

1122024

 11 / 2 / 2024

.. θα έπρεπε να.. έχω γίνει γραφικός.. με το πόσες.. το έχω πει.. αλλά για την ώρα.. δεν έχω σοβαρά στοιχεία.. ότι κάτι τέτοιο.. πραγματικά συμβαίνει οπότε.. ας το ξανά πω.. και ότι βρέξει.. ας το κατεβάσει.. λοιπόν όταν ξύπνησα.. ουδεμία αναμνήση είχα.. οπότε μπορεί μία.. χαρά να άκουγα.. αλλά αυτούς τους ήχους.. δεν είχα κάτι.. με το οποίο.. θα τους αντιστιχούσα.. τώρα που πια.. μιά χαρά θυμάμαι.. αντί να παραδώσω.. όπως ήταν φυσικό.. το λιγοστό πνεύμα μου.. δεν ξέρω γιατί.. πάντως αντιστάθηκα σθεναρά.. κάποτε σκέφτηκα ότι.. εκείνη την ώρα.. σαν να ξανά γεννήθηκα.. ότι μου έκανα rebut.. και έτσι απανήλθα.. τις εργοστασιακές μου ρυθμίσεις..

1022024

 10 / 2 / 2024

.. ας προσπαθήσω για.. μία ακόμα φορά.. και θα δούμε.. που θα βγει.. λοιπόν το 2017.. θα είναι η.. πολλοστή φορά που.. θα τα γράψω.. μα είναι η.. λογική σειρά των πραγμάτων.. όπως έλεγε ένας.. παιδικό μου φίλος.. τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.. και τα δυσκόλως αγνοούνται.. αλλά έστω να.. έμπαινε εδώ απροειδοποίητα.. μην τον αφήσωμε.. να φύγει.. με την απορία.. ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του.. το 2017 λοιπόν.. ξύπνησα στο νοσοκομείο.. που με είχαν πάει.. όταν είχα πάθει.. το τρίτο εγκεφαλικό μου..

922024

 9 / 2 / 2024

.. ας πω εδώ.. μιά που το θυμήθηκα.. και τώρα μπορώ.. θα το ξανά γράψω.. για να το.. δω εγώ αυτήν.. την φορά και.. αν κατά λάθος.. κάποιος το δει.. ας τον κατατάξουμε λοιπόν.. τις παραπλεύρες απώλειες.. και εγώ σαν μάχιμος.. να πάρω τον όποιο.. δρόμο μου για.. το μέτωπο αυτό.. του πολέμου μου.. για την κατανόηση.. της ελληνικής γλώσσας.. για αρχή σήμερα.. που ακούω ότι.. μάλλον είναι η μέρα της..

822024

 8 / 2 / 2024

.. και προσπαθώ.. και προσπαθώ.. μα για τώρα.. μπορώ ή να.. κάνω αυτό ή.. αλλιώς να κάτσω.. και να σκεφτώ.. ένα πρόγραμμα αλλά.. όχι και μαζί ακόμα.. αλλά έχει ο.. καιρός γυρίσματα.. ίσως να δούμε.. μα πρέπει να.. μου το θυμήζω ότι.. και το λίγο.. γράψιμο σε αυτό.. το κείμενο μπορεί.. να απαιτεί χρόνο.. μα φέρνει πολλές αλλαγές.. στο σκοροφαγωμένο μου μυαλό.. μην σας πω.. και στο σώμα μου.. τώρα το ρητό.. νους υγιής εν σώματι υγιεί.. παίρνει μία αλλή αξία..

722024

 7 / 2 / 2024

.. και τώρα ήρθε.. η ώρα να δούμε.. τι θα δούμε;.. συνήθως βαδίζω από.. όπου με πάει.. ο άνεμος μα.. στην αρχή του 2022.. που άρχισα σοβαρά.. να θυμάμαι κάποια πράγματα.. και εις μάτην.. προσπαθούσα να καταρτήσω.. ένα κατάλληλο πρόγραμμα.. τώρα αν αυτό.. έκανε κάποια διαφορά.. εγώ δεν την είδα.. μα λέω να προσπαθώ..

622024

 

6 / 2 / 2024

.. και έτσι.. παίρνω αμπάριζα και βγαίνω.. αναφέρθηκα σε αυτο.. το σαββατόβραδο του 1972.. οδηγήθηκε το μυαλό μου.. στην προσπάθεια μου.. να θυμηθώ με.. όλες τις λεπτομέρειες.. την πρώτη μου.. συνάντηση με τις ονειροφαντασίες.. μέχρι εκεί έφτασε.. η ζωηρή μου αφήγηση.. για πάρα κάτω βλέπουμε..

522024

 

5 / 2 / 2024

.. miracolo!.. τελικά ήρθε στο.. μυαλό μου πέρασε.. το διαφυγών θέμα.. έστω και μία ιδέα.. από το οποίο.. σε βολική στιγμή.. να αναπτύξω όλη.. την ιστορία μου.. για το πως.. φτάσαμε ως εδώ.. αυτό ελπίζω να.. αποτελέσει σύνθημα για.. τα περεταίρω αύριο.. να έρθει.. η πολιτίμως ώρα.. που θα το κάνω..

422024

 4 / 2 / 2024

.. και χθες.. ακόμα την ώρα.. που σαν δραπέτης ξέφυγα.. κάτω από την.. πίεση του ύπνου μου.. που με απειλούσε.. ότι μία συνήθεια μου.. που είχε διαμορφωθεί.. τον Ιανουάριο του 2021.. που αποφάσισα ότι.. θα μου έκανε καλό.. που την διατηρώ.. από τότε θα διαρραγεί.. κάτι που δεν.. μου το έχω επιτρέψει.. παρά 3-4 μέρες.. και αυτό με υπαιτιότητα.. της ΔΕΗ ή.. του ΟΤΕ.. λοιπόν εκείνη την ώρα.. παρ' όλων που.. είχα είχα υποθέσει ότι.. σήμερα δεν θα θυμόμουν.. χθες που θυμόμουν.. δεν είχατο κουράγιο.. να γράψω τίποτα.. έστω και σημαδιακό.. σήμερα σίγουρα δεν έχω..

322024

 3 / 2 / 2024

.. και το κάθε αύριο.. πλην ίσως του τελευταίου.. δεν είχα την εμπειρία.. τέλος πάντων ήρθε.. και το σημερινό.. διαβάζω και ξανά διαβάζω.. τα τελευταία μου κείμενα.. και τώρα.. αυτήν την ώρα.. φρονώ ότι μιά χαρά.. επέλεξα αυτήν λέξη.. και αν το.. θυμάμαι και αύριο.. θα σας το πω.. γιατί τώρα.. όπως κάθε βραδύ.. με κυνηγάει ο ύπνος..

222024

2 / 2 / 2024

.. σήμερα την ώρα.. που σκεφτόμουν πως.. θα πήγαινα με.. αυτό το σημερινό.. κατά την γνώμη.. χρεώδες κείμενο μου.. λοιπόν στην αρχή.. το ρήμα “διασαφηνίζω”.. με εμπόδιζε.. να βρω τι σκεφτόμουν.. την ώρα που.. την χρησιμοποίησα.. την πρώτη φορά.. για να δούμε αύριο..

 

122024

 

1 / 2 / 2024

.. και τα χρόνια περάσαν.. περάσαν και οι καιροί.. και κοντοζυγώνοντας τα 60.. και έχοντας ραμμένα.. στο στήθος μου.. διακριτικά ότι έχω.. περάσει τα 3.. εγκεφαλικά μου.. με προβιβάσιμο βαθμό.. αφού είμαι εδώ ακόμα.. ίσως να έχει.. καταπέσει πολύ η.. δυνατότητα μου να.. σηκώνω φυσικά βάρη.. πάντως κάνω ότι.. για να την αποκαταστήσω.. μα όσον αφορά.. τις ομοιότητες του.. χαρακτήρα μου με.. αυτόν του προσφιλές ζώου.. την υπομονή και.. την επιμονή μας.. και αυτές καλά κρατών.. και όσο πιο.. πολλές εμπειρίες μαζεύω.. τόσο και αυτές ατσαλώνονται..

3112024

 31 / 1 / 2024

.. έλεγα χθες να.. τελείωνα με αυτήν.. την διασαφήνιση μου.. και τώρα τα.. πράγματα δεν μου.. φαίνονται να πηγαίνουν καλά.. διαβάζω και ξανά διαβάζω.. τις τελευταίες μου δημοσιεύσεις.. και το μυαλό μου.. ούτε πηγαίνει στην.. πορεία.. του τι νόμιζε.. ότι ήθελε παραπάνω.. να καταθέσει.. μα τίποτα.. παλιά θα με.. χαρακτήριζα ως γαϊδούρι.. και όχι βέβαια.. για τα μυτερά.. αυτάκια μου.. μα κυρίως για.. την αντοχή μου.. σε λογιών-λογιών βάρη.. και η υπομονή μου.. και πρωτίστως η.. επιμονή μου..

3012024

 

30 / 1 / 2024

.. για πολλές-πολλές.. αν η κακή τύχη.. κάποιου σε αναζήτηση του.. για κάτι στο ίντερνετ.. και λέω μάλλον.. γράφω ίσως να.. τον οδήγησε εδώ.. σε αυτό το.. απόμερο πλην όμως.. τίμιο ιστολόγιο μου.. και τέλος πάντων.. αισθάνομαι την υποχρέωση.. να το διασαφηνίσω.. έτι πλέον..

2912024

 29 / 1 / 2024

.. η μάνα μου.. από την άλλη πλευρά.. ουδέμια σχέση ήθελε.. να έχει με.. το φαί μέχρι.. την σύνταξη της.. έπρεπε κάποιος που.. ενδιαφέρεται για το.. καλό της να.. της έλεγε να..φάει κάτι.. τότε και η.. λέξη φαί δεν.. της έκανε ουδεμία αίσθηση.. παρά τα λεγόμενα μου.. ότι ήμουν πολύ καλά.. προτιμούσε να δει.. την θερμοκρασία μου.. και τα στοιχεία.. θα έλεγα την αλήθεια.. ήταν 40!..τώρα τι θερμοκρασία.. θα είχα το.. προηγούμενο βράδυ όταν.. έβλεπα όλους αυτούς..τους διαόλους και.. τους τρίβολους..

2812024

 28 / 1 / 2024

.. και έτσι μεταξύ.. σκύλλας και χάρυβδης.. ή να έγραφα.. επί τω ακριβέστερον.. γούνας και στρατιωτών.. κακά το ξενύκτησα.. και το επόμενο.. πρωί καλά που.. ήταν Κυριακή και.. δεν είχα σχολείο.. είδαν και έπαθαν.. οι γονείς μου.. να με ξεκολλήσουν.. από το στρώμα.. μα όταν στρώθηκα.. στο τραπέζι της κουζίνας.. και ήμουν μιά χαρά.. άρχισα ανυπερθέτως να καταβοθρίζω.. τα 1001 φαγώσιμα.. που μπορούσε να σκεφτεί.. και να μου.. τα σερβίρει.. ο πατέρας μου.. που όπως και εγώ.. θεωρούσε ότι για.. κάθε πρόβλημα που.. θα μπορούσε να προκύψει.. το φαί είναι.. η λύση..

2712024

 

27 / 1 / 2024

.. και όταν ήρθε.. η σειρά τους.. να μου φαινόταν.. ότι απέκτησαν και.. αυτοί ζωή και.. αμέσως όπως νομίζω.. ήταν χακί πλακάτο.. και εκείνη την στιγμή.. εκτός από ζωή.. απέκτησαν και χαρακτηριστηκά.. και χρωματά που.. θύμιζαν όμοια με.. αυτά των στρατιωτών.. της πολεμικής ταινίας.. που είχαμε δει νωριτερα.. και άρχισαν να.. δραπετεύουν από την κούτα.. και με συντονισμένες κινήσεις έκαναν.. καλυψή απόκρυψη και παραλαγή.. και άρχισαν να.. προελεύουν κατά.. το μέρος μου..

2612024

 26 / 1 / 2024

.. είχαμε μείνει λοιπόν.. στις 19 τρέχοντος.. την ώρα που.. ξεκίναγα την τελευταία μου πελαγοδρομία.. τώρα που το παρατηρώ.. έχουν περάσει μόνο.. λίγες μέρες ενώ.. εγώ θα έλεγα μήνες.. τέλος πάντων.. την ώρα που περιέγραφα.. την σκηνη που.. μέχρι τότε θεωρούσα.. ότι ήταν η.. πρώτη μου φορά.. που είχα έρθει.. σε επαφή με ονειροφαντασίες.. στην σκηνή που.. η γούνα είχε.. πάρει ζωή και.. σαν να απειλούσε.. να μου χιμίξει.. στην επόμενη σκηνή.. σε μία κούτα.. ξεσκέπαστη που ήταν.. παρατιμένη στο πάτωμα.. και ήταν γεμάτη.. από στρατιώτες μεγάλους.. ίσα με 10 πόντους ύψος.. που στην πραγματικότητα.. ήταν χρώματος.χακί..

2512024

 25 / 1 / 2024

.. μα δεν αυτοσχεδίασα ακόμα.. λοιπόν ψιλοδιάβασα τα παλιά.. και τώρα ίσως.. να συνέχισω και.. συν τω χρόνω.. αν βρω τον τρόπο.. λέω να δημιουργήσω.. ένα νέο blog.. αφιερωμένο μόνο σε αυτά.. και μιά που.. είχα βάλει πρόχειρο τίτλο.. που αν και.. δεν το θυμόμουν.. ήταν “ασκήσεις ζωής".. και τώρα μου.. αρέσει και λέω.. έτσι να τιτλοφορίσω.. το νέο μου blog.. αν το καταφέρω.. και με αυτό.. αύριο θα πάω.. στην κανονική ρωή του κειμένου..

2412024

 24 / 1 / 2024

.. και τώρα ίσως.. και εγώ θα.. έπρεπε να βρω.. ένα μασουράκι νίμα.. να το απλώνω.. πίσω μου καθώς.. περιπλανούμαι σε αυτό.. το ιδιότροπο λαβύρινθο.. ιδεών και λάξεων.. μπας και επιτέλους.. βρω την έξοδο.. επι σειρά ημερών.. προσπαθώ να πω.. τι έχω σκοπό.. να κάνω εδώ.. τώρα θα έπρεπε.. να καθορίσω αυτό.. το εδώ αλλά.. μιά που ακόμα.. δεν το ξέρω.. ας αυτοσχεδιάσω.. η τελευταία ιστορία.. άρχισε την στιγμή.. που βρήκα τις.. πράτες μου δημοσιέψεις.. που είχα κάνει.. στην αρχή του 2021.. προσπάθησα τοτε εδώ.. στο παρόν blog.. αλλά εις μάτην.. είχε καταληφθεί υπό βαρβάρων.. και στράφηκα στο facebook.. στο τέλος του 2023.. πήρα χαμπάρι ότι.. το είχαν αφήσει.. και το χρεισημοποιώ..

2312024

 

23 / 1 / 2024

.. και ήταν η.. κόπρος του Αυγεία.. τι άλλο;.. μου απαγόρεψα να.. το ψάξω στο ίντερνετ.. μπορεί αυτή η επιμονή μου.. να με ώθησε.. τελικά το θυμήθηκα.. ήταν ένας από τους.. άθλους του Ηρακλέως.. και μετά από.. το κενό ξεφύτρωσαν.. και άλλοι 4-5.. από αυτούς.. χθες μου ήρθε.. άλλη μία ιστορία.. που είχα διαβάσει.. την ίδια εποχή.. πρώτο ο μινώταυροσ λαβύρινθος.. ο Θησέας και.. ο μιτός της Αριάδνης..

2212024

 22 / 1 / 2024

.. ίσως το μυαλό μου.. να χάνει υγρά.. προχθές το μεσημέρι.. του είχε μπει.. η ίδεα ότι πια.. θα μπορούσε να.. επιμένει χωρίς βοήθεια.. να θυμηθεί την.. συνέχεια μίας δεδομένης ιστορίας.. προχθές λοιπόν το μεσημέρι.. στην αναζήτηση πληροφοριών στο διαδίκτυο.. μήπως καπότε ξανά.. ασχοληθώ ερασιτεχνικά με.. την καλλιέργεια και.. εκεί που το μελετούσα.. το μάτι μου.. έπεσε στην προετοιμασία.. του χωραφιού μεταξύ άλλων.. περί σιτεμένης κοπριάς.. κάποιο λογικό άλμα.. με ώθησε σε.. μία ιστορία που.. στην αρχή την είδα.. σε κάτι σαν.. κλασσικά εικονογραφημένα..

2112024

 21 / 1 /2024

.. χθες πάλι λοξοδρόμισα.. εκεί που έψαχνα.. το όνομα του.. Μουφλουζέλη στα λίγα.. περασμένα κείμενα μου.. που θυμόμουν ότι.. το ανέφερα αλλά.. όχι και αυτό καθεαυτό.. το ξανά γράφω.. για να το εμπεδώσω.. και ξεκίνησα να.. τα διαβάζω ανάποδα.. προς την αρχή.. του παρόντος μήνα.. δεν το βρήκα.. πήγα στην αρχή.. του περασμένου μήνα.. και αυτή την φορά.. άλλαξα το σχέδιο δράσης.. από την αρχή.. προς το τέλος.. αυτή η αλλαγή.. δεν παρείχε τα.. αναμενόμενα αποτελέσματα.. το βρήκα κάπου.. προς το τέλος..

2012024

 

20 / 1 / 2024

.. πριν μέρες φαγώθηκα.. να βρω το.. όνομα του Μουφλουζέλη.. κατ' αρχάς και η.. ίδια η πράξη.. μου φαινόταν το.. λιγότερο αχάριστη σε.. εμένα που το.. 2017 είχα αποδεχτεί.. μιά χαρά την.. ολική απώλεια της.. μνήμης μου και.. τα στοιχεία που.. είχα τότε που.. κάθε στιγμή την.. αμέσως την ξεχνούσα.. οπότε και να ήθελα.. ελπίδες να δημιουργήσω.. νέες δεν είχα.. που και να ήθελα.. τότε δεν θα τις θυμόμουν.. τώρα που αυτό.. ευτυχώς συνέβει αργά-αργά.. κιόλας από το 2020.. μα εγώ το πήρα.. χαμπάρι τον Ιανουάριο.. του 2021 και.. άρχισα να γράφω.. μικρές προτασούλες που.. όταν τις τελείωνα.. ανάθεμα αν ήξερα.. την αρχή τους.. και μιά και.. τώρα θυμάμαι προσυπογράφω.. ότι τότε ούτε.. και το ήλπιζα..

1912024

 

19 / 1 / 2024

.. αίφνης παρατήρησα ότι.. φώτιζε και το.. περί ου ο λόγος.. έπιπλο αυτό με.. τις πολλές κρεμάστρες.. προσοχή τώρα.. η επόμενη σκηνή.. που έχω σκοπό.. για να σας περιγράψω.. γιατί μέχρι να.. μου μπει στο μυαλό μου.. να φυλλομετρήσω τις.. εμπειρίες μου τις ονειοφαντίες.. και μέχρι τότε.. θεωρούσα ότι ήταν αυτές.. λοιπόν στο σκληρό.. έτυχε να ήταν.. πρώτη μούρη στο καβούρι.. ένα παλτό ποικιλμένο.. με μία γούνα.. στο πέτο του περίτεχνο.. ήταν θυμάμαι σαν..ένα ολοκλήρο ζώο βαλσαμωμένο.. με τα ποδαράκια του.. τα νυχάκια του.. και σαν μάτια.. είχε 2 χάντρες.. πέρα από ονειροφαντασίες.. και ξύπνιος μου.. φαινόταν το λιγότερο εμετικό.. στο σαλεμενο μου μυαλό.. άρχισε να συστρέφεται.. σαν για να.. μου χιμήξει..

1812024

 

18 / 1 / 2024

.. και εκεί που.. μιά χάρα μεράκλωνα.. με τα ρεμπέτικα..του Μουφλουζέλη αχά.. σήμερα πάλι το.. αναζητούσα το όνομα του.. για πολλές ώρες.. με την διαφορά.. που σήμερα δεν.. μου επέτρεψα ούτε.. να δω πίσω.. και τελικά και.. μόνος έστω και.. αργά το βρήκα.. και εκεί που.. πόζαρα στην σκηνή μου.. το σκληρό φως του δρόμου.. φώτιζε τον βαρυφορτωμένο.. σωλήνα της γυμνής ντουλάπας.. που πια από.. ακρό σε ακρό.. ήταν καλυμμένος από.. κρεμάστρες με ρούχα.. των πελατησσών της..μάνας μου που.. περίμεναν την σειρά τους.. για κατεργασία..

1712024

 

17 / 1 / 2024

.. ο Γιώργος Μουφλουζέλης λοιπόν.. το ξανά γράφω.. στην προσπάθεια μου.. να το εμπεδώσω.. αλλά μέχρι στιγμής.. θα πω μπα.. δεν το ήξερα.. ακόμα τότε αλλά.. για τα επόμενα.. 1-2 χρόνια.. χωρίς ποτέ και αυτός.. θα μου έκανε.. έστω και ήξερα.. ακόμα τότε αλλά.. για τα επόμενα.. 1-2 χρόνια.. χωρίς ποτέ και αυτός.. να το μάθεί.. θα μου έκανε λοιπόν.. έστω και ψιθυριστά.. καντάδα με την.. συνοδεία του μπαγλαμά του.. και τον αυτόν παιγμένο.. στο πιανίσιμο με.. τον φόβο των γειτόνων..και της αστυνομίας.. που αυτοί πολύ πιθανόν.. να την καλούσαν.. για διατάραξη κοινής ησυχίας..

1612024

 

16 / 1 / 2024

.. όταν είχα έρθει.. από το νοσοκομείο.. και μάλλον όταν.. με είχαν μεταφέρει.. και πήγαινε και έλα.. το είχα αποδεχτεί.. ότι πια τις.. αναμνήσεις μου θα.. έπρεπε να τις.. χαιρετήσω και να.. συνεχίσω την ζωή μου.. χωρίς αυτές.. μα το διάστημα 2020-2023.. που μου έρχοταν πάλι.. με κακόμαθε και.. όταν προσπάθησα σήμερα να.. θυμηθώ τον καλλιτέχνη.. διάβασα όλη μέρα.. παλιές μου δημοσιεύσεις.. και στην εκπνοή.. του χρόνου τον βρίκα.. ήταν ο Γιώργος Μουφλουζέλης..

1512024

 

15 / 1 / 2024

.. όχι δεν ήταν.. για την ακρίβεια..όταν πια μπορούσα.. και να συνθέσω.. την ερώτηση αλλά.. και να καταλάβω.. την απάντηση όταν.. και αν αυτή.. θα δοθεί λοιπόν.. πήγα και την.. κατέθεσα.. στον κατά.. την γνώμη μου.. καθ' ύλην αρμόδιον.. στον δημητρή.. τον ιδιοκτήτη της έβγας.. στο πεζοδρόμιο της οποίας.. στα λίγα τραπεζάκια της.. το τότε ακόμα.. υπό την αίρεση αν.. πραγματικά συνέβει ή.. ήταν μέρος της.. αλλοπροσαλής κατάστασης μου.. εκείνες τις μέρες..

1412024

14 / 1 / 2024

.. οι πρώτες ονειροφαντασίες.. της ζωής μου.. που να τις θυμάμαι.. ή μήπως να μην.. έγιναν σε αυτόν.. τον κινηματογράφο.. άπλα το μυαλό μου.. παραποιούσε τόσο τις.. σκηνές της ταινίας.. που στο τελείωμα.. δεν βρίκα άκρη.. και όταν ήμουν καλά.. δεν έβρισκα σημείο.. της διαδρομής προς.. την πολυκατοικία μας.. παρά μόνον ένα.. στοπ καρέ της εισόδου της.. η επόμενη σκηνή.. είναι κατ' ευθείαν.. στο νέο μου κρεβάτι.. που δεν το.. είχα ακόμα καλοσυνηθίσει.. άσε που το.. φως του δρόμου.. το έκανε να.. μοιάζει σαν μία.. θεατρική σκηνή και.. μόλις που απόθεσα.. άκουσα ότι στην.. από κάτω μου έγβα.. γινόταν ένα γλέντι.. τα 2 παραπάνω.. αν και τότε στην δίνη των καταστάσεων.. αμφέβαλλα κι όμως.. ήταν πέρα για πέρα αληθινά.. την επομένη το διασταύρωσα.

 

1312024

13 / 1 / 2024

.. πίσω Γιάννη τα καράβια.. που λένε.. ας πάμε πίσω.. στην σκηνή από.. την οποία ήρθαμε.. λίγο μετά την.. μετακόμιση μας του 1972.. ένα Σαββάτο βράδυ.. είχαμε πάει σε.. μία έξοδο οικογενειακή.. very very tables.. στην αρχή σε.. μία grantee καφεταίρεια.. για καφέ και γλυκά.. στην συνέχεια σε.. μία πολύ κοσμική ταβέρνα.. για για εκλεκτό φαΐ.. και ο τελευταίος.. σταθμός ο κινηματογράφος.. που εκείτώρα πια.. τοποθετώ τις πρώτες.. στην ζωή μου.. αναμνήσεις με ονειροφαντασίες.. και εξαιτίας αυτού.. επέλεξα αυτή την περίοδο..

 

1212024

 

12 / 1 / 2024

.. με το κατάλληλο κλειδί.. υπέθετα θα κρατούσε.. σταθερό το πρώτο.. παξιμάδι της σωλήνας.. και με ένα.. άλλο κλειδί θα.. έπιασε το δεύτερο.. και το έσφιγγε.. δυνατά με το πρώτο.. δημιουργόντας θα λέγαμε.. ένα κόντρα παξιμάδι.. και το ίδιο σχεδιάκι.. θα το έκανε.. και στα 2.. υπόλοιπα πρώτα ζεύγη παξιμαδιών.. των 3 σωλήνων.. και θα συνέχιζε.. ομοίως μέχρι τέλους.. θα το σήκωνε.. στον τοίχο.. και μετά θα.. το φόρτωνε..

1112024

11 / 1 / 2024

.. με θεωρούσα λοιπόν.. ικανό για να.. αναζητήσω τον τρόπο.. που ο μάστορας μου.. που στην πλειοψηφία.. των περιπτώσεων στην ζωή μου.. και μέχρι τότε.. η μόνη.. ήταν και ο πατέρας μου.. εξ ου και.. καταλαβαίναμε πως λειτουργεί.. το μυαλό ο.. καθ' ένας του άλλου.. και τώρα ίσως.. είναι η ώρα.. να επιτρέψουμε στο.. σημείο από οποίο.. σας τράβηξα για.. την τελευταία πελαγοδρομεία μας.. είμαστε λοιπόν εκεί.. που μου διέφυβγε.. η λέξη παξιμάδι.. πάμε λοιπόν.. και τις 2 μεριές.. των 3 σωλήνων.. στα 6 πάσα.. στο βάθος τους.. πέρασε από 2.. στο κάθε ένα.. το όλων 12.. και τα ονόμασε μέσα.. γιατί τέτοια ήταν.. τουλάχιστον σχετικά με το έπιπλο.. πιάνει τον πλαινό.. και στις 3 τρύπες.. που έγιναν για αυτό.. το ίδιο και.. με τις 3.. του άλλου.. και μετά πέρασε.. 2 παξιμάδια στο.. τέλος των 3 σωλήνων..

 

1012024

 

10 / 1 / 2024

.. μα σιγά-σιγά.. ίσως αυτός παρασυρμένος.. από τον δικό μου.. ενθουσιασμό με ότι.. τον ρωτούσα και.. μου απαντούσε σοβαρά.. και άρχισε και.. να μου δείχνει.. και πως αυτό γίνεται.. και σαν να.. παίζουμε τένις.. και κλίπιτι κλοκ.. που όταν πια.. ήμουν 8 χρονών.. τα τεχνικά θέματα.. τα σηζητούσαμε μαζί.. από την μεριά μου.. σαν να μην.. ήταν εκείνη την ώρα.. ο πατέρας μου.. παρά ο μάστορας μου.. οπότε έδειχνα τον.. σεβασμό που αναμενόταν.. από την μεριά του.. δεν το σηζητήσαμε.. μπορεί μέσα του.. να χαιρόταν.. που ο σεβασμός μου.. στον κόσμο των τεχνικών.. δήλωνε εκτίμηση που.. τον θεωρούσαμάστορα.. μα έξω του.. και αυτός το ίδιο.. που ίσως και.. να καταλάβαινε ότι.. και εγώ καταλάβαινα.. στο ακαίρεο όλα.. αυτά που μου.. είχε μάθει..

912024

 9 / 1 / 2024

.. να είχαμε να λέγαμε.. το μόνο σπουδαίο.. είναι που είμαι.. ακόμα εδώ.. το πως φτάσαμε.. μέχρι και εδώ.. μου ήρθε την.. ώρα που το.. κατέθετα εδώ χθες.. ένιωθα ότι ήδη.. είχα κοιμηθεί αλλά.. δεν μου το έλεγα.. μην με λυπήσω.. έτσι που πάω.. θα τελειώσει το κείμενο.. χωρίς ακόμα να.. και να αναφέρω.. τον λόγο ύπερξη του.. για να δούμε.. λοιπόν είμαστε εκεί.. που προσπαθούσα να.. βρω τον πιθανότερο.. τρόπο κατασκεύης.. αυτού του επίπλου.. είχα χρηματίσει βοηθός.. του πατέρα μου.. σε ότι καταγινόνταν.. και ήταν πολλά.. στην αρχή ήταν.. σαν χωρατό μου.. το παρουσίαζε σαν δουλειά.. τους είχα πρήξει όλους.. για αυτό το θέμα.. μα όταν ήμουν 3.. απλά με πρόσεχε.. τον ρωτούσα για όλα.. και μου απαντούσε σοβαρά.. και με λεπτομέριες..

812024

 

8 / 1 / 2024

.. στο χθεσινό μου κείμενο.. έλεγα γράψω.. αυτήν την καταραμένη.. λέξη που που.. μία μέρα την έψαχνα.. αλλά έμπλεξα με.. Βοναπάρτη Βατερλώ και.. λοιπά μυρωδάτα βοήθεια μας.. που δεν το πρόκαμα.. και επειδή μάλλον.. είμαι της άποψης.. ότι δεν υπάρχει.. ώρα σαν το τώρα.. οπότε η λέξη.. ήταν το παξιμάδι.. μα έχει αυτό.. εννοιολογική σχέση.. με την βίδα.. και αμεσώς ξεκλείδωσε.. την φαντασία μου.. και μου ήρθε.. και μία άλλη.. λέξη για την βίδα.. ήταν ο κοχλίας.. και συν αυτού.. μου ήρθε και.. το περικόχλιο που.. στο κάτω-κάτω.. αυτό τον θυμίζει.. και τώρα θα.. πρέπει να μελετήσω.. την διαδρομή που.. έκανε το μυαλό μου.. για να καταλήξει.. μέχρι και εδώ.. δεν μου πήρε.. όση ώρα περίμενα.. αλλά πάλι ο.. ύπνος μου μου.. κλείνει το μάτι.. εις αύριον τα σπουδαία..

712024

 

7 / 1 / 2024

.. χθες το απόγευμα.. την ώρα που.. σκέφτηκα την αναζήτηση.. της λέξης που.. κουμπώνει στην βίδα.. και η όψιμη.. νύστα μου.. μου την καταντήσε.. το λιγότερο.. μην σας πω.. τι μου ήρθε.. όταν ο Βοναπάρτης.. ήταν οργισμένος στην.. περιοχή Βατερλώ και.. όταν κρίθηκε η.. κατάσταση ο Καμπρόν είπε.. μία ακατάλληλη λέξη.. που εγώ τότε.. με την γνώμη.. που είχα τότε.. για την ιστορία.. που μας μάθαιναν.. θεωρούσα ότι ήταν.. η πιο πιστευτή.. από όλες τις άλλες.. σε μία γλώσσα.. που το 1979.. την κατ' είχα.. περισσότερο από τα.. ελληνικά ή αγγλικά.. και παρ' όλων.. που έτσι μάθαινα.. την πρώτη μου.. λέξη στα γαλλικά το ότι.. έτυχε να είναι.. το περιώνυμο σκατά.. και όλα καλά..

612024

 

6 / 1 / 2024

.. λοιπόν χθες το βράδυ.. έψαχνα να βρω.. την λέξη του.. εξαρτήματος που έπρεπε.. να βιδωθεί στα πάσα.. στο σενάριο που.. έπαιζα στο μυαλό μου.. σχετικά με τον τρόπο.. κατασκευής του περί.. ου ο λόγος επίπλου.. χθες έδωσα πήρα.. μα δεν την βρήκα.. και ο φόβος μου.. μην κοιμήθω και.. ως εκ τούτου.. να μην εκδόσω.. ούτε μία σειρά.. συμβιβάστηκα λοιπόν να.. το αποδώσω περιγραφικά.. αφού έψαχνα σε.. λάθος μονοπάτι με.. την ρίζα βίδα..

512024

 

5 / 1 / 2024

.. βρισκόμασταν ακριβώς την.. στιγμή που έκανα.. αυτήν την μελέτη.. που σκοπό είχε.. να αναλύσει τον.. τρόπο κατασκεύης του.. εν λόγο επιλπού.. μετρήσε σημάδεψε και.. έκοψε 3 ίδιες σωλήνες.. και στις 2 μεριές τους.. και στα 3.. τω όλων 6 φορές.. άνοιξε ικανό αριθμό.. πασών που να.. φιλοξενεί 2 σωληνωτές.. ασφάλειες από μέσα.. και 2 από έξω..

412024

 

4 / 1 / 2024

.. αλλά ας πάμε.. πάλι στην εποχή.. αυτής της μετακόμιση.. κατά την οποία.. βρήκα εγώ την ευκαιρία.. να μελετήσω βαθειά.. αυτό το έπιπλο.. το χωροδικτύωμα τέλος πάντων.. και έπρεπε να.. είναι έτσι για.. να έχει εντυπωθεί.. στο μυαλό μου.. τόσο έντονα που.. μετά από παραπάνω.. από 50 χρόνια.. και τώρα είναι εκεί.. αυτήν την μελέτη.. μετά από χρονιά.. θα την χαρακτήριζα.. ως reverse engineering..

312024

 

3 / 1 / 2024

.. και από την.. άλλη μεριά.. οι σπάνιες και.. κάποιες στιγμιαίες περιπτώσεις.. ας το πούμε παραστατικά.. δηλαδή η εγχείρηση να πέτυχε.. και ο ασθενής.. έζησε έστω κι αν.. στην επόμενη μόλις.. σκηνή απεβίωνε.. λοιπόν στις σπάνιες.. περιπτώσεις που αυτό συμβεί.. τις περισσότερες φορές.. αμέσως κάποια ιδέα.. θα έβρησκε που.. αν θα την εκανε.. ο σκοπός του.. θα εξυπηρετείτο.. αλλά ένας άλλος σκοπός.. θα έπαιρνε την.. θέση του παλιού..

212024

 

2 / 1 / 2024

.. είχε μία αγωνία.. μην σας γράψω.. πολλές πάμπολλες αναρίθμητες.. δηλεδή μέχρι θανάτου.. και τότε όταν.. άρχισα να σκέφτομαι.. και τώρα που.. τα γράφω όσα.. αυτά που ανέλαβε.. στην ζωή του.. και μην έπαιρνε είδηση.. ότι στα πέριξ.. υπήρχε ευθύνη χωρίς.. κάποιον να την αναλάβει.. περάστε κόσμε..

112024

 

1 / 1 / 2024

.. και άρχισε να.. μου απαντά κανονικά.. σαν να ήμουν.. συνομήλικο του και.. σχετικός με την.. εκάστοτε δουλειά που.. είχε αναλάβει να.. τις τελειώσει και.. ήταν και πολλές.. αλλά και διαφορές.. φοβάμαι ενώ τις.. επέλεξε ιδία βουλήση.. του έπεσαν βαργιές.. τον ακούω να λέει.. ότι μόνο τα.. φασόλια τον βαρύνουν.. όμως είχα την αίσθηση.. η ζωή του.. ήταν ένα κυνηγητό μεταξύ.. φθοράς και αφθαρσίας..