Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

ευτυχέστατο το 2012


αγαπητοί μου φίλοι
όσοι έχετε ακόμα δουλειά.. κάντε τα κουμάντα σας.. βρέστε πιθανές διεξόδους.. από την πόλη τη μίρλα και την γκρίνια που ήδη ζήτε.. μήπως πέσετε στα μαλακά..
όσοι σαν κι εμένα.. κυνηγάτε το δεκάρικο με το δόκανο.. μη μου σκάτε.. αν απογίνει το πράγμα.. θα πάμε να καταπατήσουμε κάνα χωραφάκι.. ποτιστικό κατά προτίμηση.. θα στήσουμε καμιά σκηνή.. και θα αυτονομηθούμε.. αυτό έπρεπε να κάνουμε από το να αγανακτούμε στις πλατείες.. αλλά δεν ακούτε.. τώρα θα μας αναγκάσουν.. αν έχετε σπίτι.. παραστήστε το.. έτσι κι αλλιώς πάνω από 2-3 χρόνια δε θα μπόρέσετε να το διατηρήσετε.. κι αυτό αν έχετε δουλειά και δουλέψετε σκληρά.. με το ένα ή το άλλο μέτρο θα σας το πάρουν..
αυτή είναι η λύση.. ή να σηκωθεί κάποτε το 80% των ηλιθίων.. και να σταματήσει να συμπράττει με το 10% των πονηρών..
μακάρι το 2012.. να ξυπνήσετε.. και να απαιτήσετε δικαιοσύνη.. πρώτα από όλα.. να πάψουν οι παραγραφές. εκλημάτων που τα αποτελέσματά τους δεν παραγράφονται..
κατά τά λοιπά.. τα γνωστά.. να χαίρεστε το χρόνο με τα αγαπημένα σας πρόσωπα.. μια και τόσα χρόνια δεν είχατε την κρίση να το κάνετε.. ας ελπίσουμε η κρίση να σας βοηθήσει τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα..
ευτυχισμένο το 2012 με αγάπη και χαρά :) :)

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

χρονια πολλάααα :) :)

ξεκινώ με το φετινό μας δενδράκι..
δεν έχω όρεξη για πολλά λόγια.. παρά τη φτώχεια.. έχω πει τόσα δυσάρεστα που θα μου κόψετε την καλημέρα στο τέλος..
χρόνια πολλά ευτυχισμένα και δημιουργικά.. εύχομαι να βρούμε έναν καλύτερο και αποδοτικότερο λόγο να ζούμε.. εκτός της κατανάλωσης.. δημιουργώντας χαρούμενοι περιτριγυρισμένοι από αγαπημένα πρόσωπα.. :) :)

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Αδικτύωτος..

..είμαι το τελευταίο δεκαήμερο.. είχα μια δεύτερη περιπέτεια με το internet on the go.. που ίσως μαρτυρήσω σε άλλο ποστ.. με αποτέλεσμα να έχω ιντερνετ.. μόνο στην αγροτική κατοικία μου.. όταν ανοίγει κάποιος άγιος γείτονας στην αθήνα.. ή σε κανένα καφέ με wifi.. τον γείτονα δε θέλω να τον καθυστερώ.. έτσι δεν τον χρησιμοποιώ συχνά.. και δεν τον επιβαρύνω με βίντεο και ραδιοφωνικές εκπομπές..

τις προηγούμενες φορές που βρέθηκα αδικτύωτος.. υπήρξα ιδιαίτερα δημιουργικός όσον αφορά ποστ που έγραφα.. και τα κράταγα μέχρι να βρω ευκαιρία να τα ποστάρω.. αυτή τη φορά δε μου προέκυψε.. μάλλον είναι τόσα πολλά.. με τις παρούσες συνθήκες.. αυτά που έχω να πω.. που μπουκώνω.. βρήκα την ευκαιρία να περιηγηθώ πάλι στα άπαντα του σουρή.. κι ίσως κι αυτό με απογοήτευσε λίγο.. ο άνθρωπος έζησε πάνω από 35 χρόνια από την εφημερίδα του.. που σημαίνει ότι πολλοί τον διάβαζαν.. κι όμως.. δεν κατάφερε να ξύσει ούτε την κρούστα της αδιαφορίας των συγχρόνων του.. τουλάχιστον τον σωκράτη τον καταδίκασαν.. τα δικά μου γραπτά.. δε θα τυλίξουν ούτε γαύρους.. μια και δεν είναι καν έντυπα..
ας κάνω έναν απολογισμό της διαδικτυακής μου παρουσίας

ξεκίνησα από εδώ.. το ή στραβά αρμενίζουμε.. μετά από έναν μήνα μανιώδους σχολιασμού..

γρήγορα έκανα το ημερολόγιο του ξυλουργού.. που το πιάνω και το αφήνω.. είχε μιαν έξαρση το καλοκαίρι και μετά.. λόγω του υλικού που μάζεψα από τη δουλειά στον πύργο.. υπάρχουν κάποιες ερωτήσεις.. τις οποίες δεν μπορώ πάντα να επενδύσω με πολυμεσικά στοιχεία.. μια και από το 08 όλο και φθίνουν οι δουλειές.. πάλι πέφτει στα 5-6 ποστ το χρόνο..

μετά έκανα το είσαι ότι διάβασες.. με σκοπό να μοιραστώ τα αγαπημένα μου βιβλία μαζί σας.. έχει καταντήσει μέρος προβολής των φίλων μου που εκδίδονται.. καλό είναι κι αυτό.. γιατί πολύ τους αγαπώ..

από την αντιπάθειά μου στην επίσημη ποίηση.. με την προτροπή της παλιάς μου φίλης μαριάννας.. κι επηρεασμένος σαφώς από τον σουρή.. προέκυψαν οι μπουρμπουλήθρες μου.. όπου λοιδορώ την ποίηση.. όταν μου έρχεται.. (παραδόξως σήμερα μου ήλθε μετά απο μήνες)..

όταν απέκτησα την μικρή μου νικον.. άρχισα να βιντεοσκοπώ και κάποια μαγειρέματά μου.. κι έτσι το πάσχα του 08.. είχα αρκετό υλικό για να ξεκινήσω το μηδέ εστιαίτω.. αλλά όταν κρασάρησε το νετμπουκ.. τα έχασα.. κι έτσι έμεινε με ένα ποστ.. κι ένα δεύτερο που έκανα πολύ καιρό μετά.. τώρα περιμένει να αποκτήσω κουζίνα.. μήπως το συνεχίσω..

για μένα το μπλογκινγκ.. ήταν συνυφασμένο με τα σχόλια.. η δυνατότητα σχολιασμού.. ήταν η ειδοποιός διαφορά από τα έντυπα.. έτσι δε με ενδιαφέρει τόσο το πόσοι και ποιοι διαβάζουν.. όσο ποιοι και τι σχολιάζουν.. όταν κάπου το 08 απέκτησα πρώτη φορά internetonthego.. και νετμπουκ.. είπα να κάνω ένα μπλονγκ που να μην με ενδιαφέρει ο σχολιασμός.. να πετάω εκεί ότι μου κατεβαίνει.. ανεπεξέργαστο.. γελοιογραφίες.. σκέψεις της στιγμής.. κάποιο κείμενο που είδα.. ότι τύχει.. και προέκυψαν τα σπασμένα πλακάκια μου.. καταδικασμένα εν τη γενέσει.. πρώτον.. δε κατάφερα να αδιαφορήσω για τα σχόλια.. δεύτερον.. κρασάρησε το νετμπουκ.. και μου στέρησε τη δυνατότητα να ποστάρω όπου βρίσκομαι σε πραγματικό χρόνο.. συνέχισα να το χρησιμοποιώ χωρίς να ξέρω γιατί.. και κοντεύει να γίνει χώρος αφιερωμένος στο σουρή..

κάποια περίοδο.. μετά το 08.. και λόγω της κρίσης.. έμπαινα και σχολίαζα και σε αγγλόφωνα μπλογκζ.. και ήθελα ένα χώρο που να καταλαβαίνουν οι συσχολιαστές μου εκεί.. έτσι έκανα το seems greek to you.. αλλά συνέπεσε με την στιγμή που άρχισα να κάνω κάθε είδους δουλειά εκτός των ξυλουργικών για να επιβιώσω.. μειώθηκαν δραστικά οι χρόνοι μου.. κι άρχισα και να δυσκολεύομαι να εκφράζομαι στα αγγλικά..

από την αρχή.. ακολουθούσα την φίλη diVa.. σε κάθε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης.. κι έτσι έχω λογαριασμούς σε δεκαπλάσιους από όσους θυμάμαι.. τώρα πια μου έχει μείνει το φατσαμπούκι και το τουίτερ.. το τελευταίο με βασάνισε στην αρχή.. λόγω του περιορισμού των 140 παλιοχαρακτήρων.. τελευταία του έδωσα άλλη μια ευκαιρία.. και το χρησιμοποίησα αρκετά.. σε συνδυασμό με το on the go.. μέχρι που έμεινα αδιτύωτος και ησύχασα..
όπως και να γίνει.. από το αρχαίο p2p.. μέχρι και το web.. όλο και κάπως τα καταφέρνω να μένω δικτυωμένος.. και σκοπεύω να συνεχίσω..