..τι θυμηθώ.. τις διαδηλώσεις;.. τους αστυνομικούς;.. την 21η Απριλίου;.. τον ήχο από τις ερπύστριες των τανκς στους δρόμους της πόλης;.. τα κλειστά παράθυρα;.. τα κλειστά στόματα;.. τα κλειστά αυτιά;.. τα κομμένα τηλέφωνα;.. το πάγωμα των πρώτων ωρών;.. το απροσδιόριστο ακόμα φόβο;.. τις αναμενόμενες συλλήψεις και εξαφανίσεις αριστερών συγγενών;.. τη επάνοδο στην καθημερινότητα;.. τη χαρά των λύκων που χαίρονται στην αναμπουμπούλα;.. το φόβο μήπως παρακολουθείται ακόμα και η αντιδραστική σκέψη;.. το διαχωρισμό των γνωστών σε πιθανούς αντιδραστικούς και πιθανούς ρουφιάνους;.. τις σχεδόν φυσικές συζητήσεις στο μπακάλικο με το φόβο του αυτιού στον τοίχο;.. τη σχεδόν φιλική καλημέρα στο ρουφιάνο το μανάβη;.. τα παρανοϊκα λογίδρια;.. τη στάση του ανώτερου κλήρου;.. την αηδία για τον φοβισμένο εαυτό μας που συνεχίζει με μικρές ρυθμίσεις τη ζωούλα του;.. την ανομολόγητη απορία γιατί λίγοι παρανοϊκοί επηρεάζουν τόσους πολλούς;.. την απειροελάχιστη απόσταση μεταξύ του ορθόδοξου και του αιρετικού, που θα χαλάσει την ψευδαίσθηση της κανονικής καθημερινότητάς σου;.. την παλινδρόμηση μεταξύ σεβασμού και μίσους γι αυτούς που αντιστέκονται και σου χαλάνε την δύσκολα διατηρηθείσα ηρεμία;.. τα βράδια με πασατέμπο για τα νεύρα και ντοϊτσεβέλα (ύψιστη αντίσταση) στο τρανζιστοράκι για ενημέρωση;.. τις εκλογές με τα σίγουρα αποτελέσματα;.. τους ψηφοφόρους που πίσω από την κουρτίνα ψήφιζαν με το φόβο ότι οι τοίχοι είχαν και μάτια;.. την επιστράτευση και το πλήρες αναξιόμαχο που ανέδειξε;.. τις εξεγέρσεις και τις καταλήψεις όταν άρχισε να διαφαίνεται η κατάπτωση;.. τα ανέκδοτα του τελευταίου καιρού;.. τους φοιτητές;.. τους εργάτες;.. τους αστυνομικούς;.. τις αύρες;.. τους φαντάρους;.. τα τανκς;.. τις αδέσποτες σφαίρες;.. τα συνθήματα;.. τον πανικό και τη βία;.. τους νεκρούς;.. τους τραυματίες;.. την ανακούφιση και την απιστία του τέλους;.. την μεταπολίτευση;.. τη χαρά των λύκων που χαίρονται στην αναμπουμπούλα;.. τη γενική ευθυμία στους δρόμου;.. το δημοψήφισμα;. τις εκλογές;.. την περαιτέρω έκπτωση των αξιών;.. τα προδομένα συνθήματα;.. το ψωμί που ακριβαίνει;.. την παιδεία που απουσιάζει;.. την ελευθερία θύμα της τρομολαγνίας;..
Η μνήμη πονάει αλλά και η λήθη εγκυμονεί τον κίνδυνο της επανανάληψης...
Η μνήμη πονάει αλλά και η λήθη εγκυμονεί τον κίνδυνο της επανανάληψης...
37 σχόλια:
ξύπνησα και κανείς δεν πήγαινε δουλειά. οι δρόμοι άδειοι. μια μουνταμάρα εξαιρετική. ήμουνα ίσως κιόλας πέμπτη δημοτικού, δεν είμαι σίγουρη
εμβατήρια
μα ακούγαμε και πριν, στο σταθμό ενόπλων δυνάμεων, αν δεν κάνω λάθος
εκείνη τη μέρα όμως θυμάμαι πως είχα βαρεθεί. όλο τα ίδια και τα ίδια. κι ένα λεκτικό σποτάκι που δεν το θυμάμαι.
το απόγευμα πέρασε από τη γειτονιά μας, τρεις γέφυρες, ένα τανκς. ένα πιτσιρίκι βγήκε με ελληνική σημαιούλα στο χέρι. ο στρατιώτης έστρεψε προς το μέρος του το κανόνι του τανκς. ήρθε η μάνα του κλαίγοντας στην αυλή μας. θυμάμαι τα μάτια της που ήταν τόσο μεγάλα εκείνη τη στιγμή, σαν πιατάκια παραμυθιού...
στο σπίτι όλα καλά, πατέρας και μάνα όπως όλοι οι σιωπηλοί: δεξιοί. ο θειός μου ο κουμουνίσταρος, δεν τον πιάσανε. κάποιους φίλους πιάσανε, και μίλαγε η μάνα μου σιγά με τις γυναίκες τους...
στο σχολείο, η κυρία ρίτα έλεγε: στο βιβλίο της γεωγραφίας, εκεί που λέει 'βασιλευομένη δημοκρατία' να το σβήσετε, να γράψετε με μαύρα γράμματα 'δικτατορία'. κανείς δεν την έπιασε, αυτή την υπέροχη δασκάλα. και ξέρετε σε ποιο σχολείο; στο αρσάκειο!
ο αδερφός σε δύσκολη θέση, έφηβος τότε, πιο μεγάλος από μένα
και μια γιορτή θυμάμαι που έπρεπε αναγκαστικά να πάει ο αντρέας, όπως όλοι οι μαθητές του γυμνασίου, στο καλλιμάρμαρο. ήρθε ενθουσιασμένος. τα πιτσιρίκια μετά τις ζητωκραυγές υπέρ της επανάστασης όπως τη λέγαμε, το γύρισαν στα δημοκρατικά και κάνανε ρόμπες τους δικτάτορες...
η μάνα μου, η θειά μου κι εγώ τ'ακούγαμε στο ραδιόφωνο να φωνάζουν κάτω η χούντα, απίστευτο ήταν!
ο ντριντρίς γύρισε άλλος άνθρωπος.
ο ντριντρίς ο αδερφός μου, με το που μπορούσε κάπου να αιστανθεί ελευθερία, γύρναγε σπίτι άλλο παιδί, αυτό το θυμάμαι πολύ καλά.
τι θείο νερό η ελευθερία...
μετά φύγαμε απ'την ελλάδα. το καλοκαίρι του 74, ήρθα για διακοπές. μαθήτρια στο τέλος του λυκείου, με κάποιες γνωριμίες στην αθήνα, από τις συμμαθήτριες που είχα αφήσει...
βρέθηκα στο σύνταγμα, 'ψωμί παιδεία ελευθερία', δεν μπορούσα να φωνάξω. ο διπλανός μου στη σύναξη μου έλεγε: φύγε, πήγαινε σπίιι σου. η φίλη μου η χαρά, είχε δώσει όλη της την ψυχή. για μένα όλα μέσα. ούτε το στόμα δεν μπορούσα ν'ανοίξω. έβγαιναν μόνο σαν άκουγα θοδωράκη, εκεί στα ξένα...
καλημέρα κούλπα, άσχετο σχόλιο μου φαίνεται...
όταν ξυπνήσεις να πάρεις τη σκούπα να σκουπίσεις και να το πετάξεις στη θάλασσα. μπορεί στραβά ν'αρμενίζουμε...
μετά το 74, τα ανθρωπάκια που είχα γνωρίσει το 67, ονομάστηκαν, λέει, αντιστασιακοί!
όπως η παιδική λογική μου αρνιόταν να καταλάβει τι μπορεί να ήταν ένα δημοψίφησμα με μοναδικό το γιώργο παπανδρέου, όχι λάθος, εκείνο το γιώργο, τον γεώργιο παπαδόπουλο, έτσι και η εφηβική μου υπέρταση κατόπιν, λυπόταν που τις λέξεις 'αντιστασιακός' τις είχαν βγάλει στο καλάθι και τις αγόραζες με ψέμματα, λόγια, λόγια...
κι όμως. η ιστορία έχει κομάτια αντίστασης.
μα τι λέω τώρα...
ναι. έχει.
abttha μου
Ευχαριστώ πολύ για την κατάθεση..:):)
Ε όχι και άσχετο.. εντελώς στο θέμα είστε:):)
Εγώ είχα αριστερό θείο που ζούσε μαζίμας το 67 και άλλους που τους χάσαμε για χρόνια.. είχα και στρατιωτικους θείους που φοβόντουσαν το ίδιο.. ευτυχώς πέρασαν την 7ετία ψύλα στα βόρια..:):)
Την καλημέρα μου:):)
...λίγα πράγματα θυμάμαι από την εποχή εκείνη... κυρίως ότι ο πατέρας μου έλειπε από το σπίτι και τον βλέπαμε στη χάση και στη φέξη - αστυνομικός βλέπεις..
...ως μεγαλύτερη και στις πρώτες πορείες είχα μια εσωτερική αντίφαση, όπως καταλαβαίνετε, όταν έπρεπε να φωνάξω "μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι".. δεν μου ερχόταν με τίποτα μια και οι μπάτσοι που ήξερα εγώ δεν ταίριαζαν καθόλου με την περιγραφή...
...σύντομα έκοψα και τις πορείες αφού το τσουβάλιασμα και η αγελοποίηση δεν μου πήγαιναν καθόλου τελικά...
Αχ koulpa... η πικρία πάντα εκεί θα είναι...
Με συγκινείς με όσα περιγράφεις! Και που τα θυμάσαι και τα γνωρίζεις. Γιατί κανονικά εσύ θα πρέπει να γεννιόσουν τότε, έτσι; Κάπου στο '67 θα πρέπει να γεννήθηκες. Ή κάνω λάθος; Πάντως είναι όπως ακριβώς τα λες. Και βεβαίως προσυπογράφω το τέλος του πολύ ευρηματικού σου κειμένου, που έτσι δοσμένο με τη μορφή των ερωτήσεων, είναι ανατριχιαστικό και συγκλονιστικό.
«Η μνήμη πονάει αλλά και η λήθη εγκυμονεί τον κίνδυνο της επανανάληψης...»
και πάνω που νόμιζα ότι από το ποτό και το τσιγάρο πάνω στη βάρκα ,τα φτυσε η μνήμη!!
υγ μα με τέτοιο τίτλο...!!
Α koulpa μας..σκαμπίλι μνήμης και υπενθύμισης το ποστ..
Την καλημέρα μου
σορολόπ μου
..Είχα γνωστούς αστυνομικους (γείτωνες και οικογενιακούς φίλλους) ήταν δύσκολοι καιροί και γι αυτούς.. το σύνθυμα δεν αναφερόταν σε όλους του μπάτσους αλλά σε αυτούς που ήταν γουρούνια δολοφώνοι.. υπήρχαν κι αυτοί.. και οι περισσότεροι δεν αποκαλήφθηκαν..
Βρέθηκα σε μικρή ηλικία σε βίαιες διαδιλώσεις.. η βία στις σημερινές μου φαίνεται εντονότερη..
Εγώ πήγα το 75 και 76 μετά άρχησα να νομίζω ότι κάτι χαλάει σιγά σιγά..
Την καληνύχτα μου:):)
Ναι μαρία μου
αλλά προτιμώ τη πίκρα από τη λήθη..
Καλή μου ghteytria
λες 3 χρόνια να κάνουν τη διαφορά; Γεννήθηκα 3/11/1964 (καλά το 3/11 θα το εμπεδώσατε 15 μέρες..:):))
Θυμάμαι πολλά από το 66 και μετά.. αλλά ίσως παίζει ρόλλο και ότι ρωτούσα και μου απάντούσαν σόβαρά..
Ευχαριστώ..
Φιλιά και καληνύχτες:):)
tsaperdona
Bρέ καλώς τη:):)
Δεν έχετε άδικο.. γι αυτό άρχισα να γράφω για να έχω σημείο αναφοράς όταν προχωρήσει κι άλλο το γκούντα..:):)
υγ.Είδατε σύμπτοση;..:):)
υγ.την καληνύχτα μου:):)
diVa μου
..δυστυχώς αυτοί που θέλουν υπενθύμηση, δε τους φτάνω να τους σκαμπιλίσω.. άσε που δε νομίζω να καταλάβαιναν και τίποτα..:):)
Την καληνύχτα μου:):)
Αχ μωρέ στα δυόμισι σε βρήκανε οι χουνταίοι; Καλύτερα. Όσο πιο μικρός κανείς, τόσο πιο καλά. Το χειρότερο ήταν για τους γονείς μας.
Καλή βδομάδα! Φιλιά!
ghteytria
xaxa σαν τις παιδικές ασθένιες..:):)
Καλημέρα και καλή εβδομάδα:):)
ευχαριστούμε!
οχι..δεν πρεπει να ξεχναμε!
χμμ...ας σημειώσω έντονα το όνομα
κουυυυλππππααααα
Στα υπόψην
;-)
geokalp
Εγώ ευχαριστώ για την επίσκεψη:)
Την καληνύχτα μου:):)
avra
..Θυμαμαι..
Την καληνύχτα μου:):)
lady anti-blog
xaxaxa.. θυμήθηκα πριν τις διαφημίσεις στο ραδιόφωνο πριν 40 περίπου χρόνια που έλεγε "ακούτε και σημειώνετε":):)
Την καληνύχτα μου:):)
Χρόνια μας πολλά koulpa! Να μας χαιρόμαστε και να μας χαίρονται! :-) Φιλιά και καλημέρες.
χαχα Χρόνια μας πολλά μαρία μου:):)
Δε με ενοχλούν καθόλου οι ευχές 5 φορές το χρόνο..:):)
Την καλημέρα μου και από εδώ:):)
ηρθα κι εγω για ευχες 365 μερες το χρονο!
Αμάν ρε αδερφέ!!!!
Μόλις μπήκα στο μπλογκ σου πήγε να μου φύγει το ποντίκι απ τα χέρια!!!
Τι μου τον έβαλες αυτόν τον τραχανά φόρα παρτίδα !!
Παναϊαμ , μπα σε καλό σου απογεματινά!
Μεσιε koulpa την καλησπέρα μου :)
Αυτό για το οποίο αναρωτιέμαι όμως, είναι πόσοι απ' αυτούς που "σήμερα" κόπτονται για πολυτεχνεία, σντιστάσεις και αντιδράσεις, ανήκαν πράγματι σ' αυτη την κατηγορία. Εμένα οι δικοί μου μου έλεγαν (δεν θυμάμαι πολλά γεννήθηκα το 70) ότι οι περισσότεροι έδειχναν να έχουν βολευτεί και δεν έδειχναν καμία διάθεση να βγάλουν το φίδι απ' την τρύπα... Και σιγά το "φίδι" δλδ, ένα μάτσο καραγκιόζηδες.
Για μια ακόμη φορά λοιπόν οι λίγοι λογικοί, συνειδητοποιημένοι και ευσυνείδητοι άνθρωποι (και, αλλά όχι μόνο αριστεροί) ξελάσπωσαν τους πολλούς και αδιάφορους.
Πάλι με φούντωσες! : ))
maria λεμονάτη
Καλώς ήλθατε!!:):)
Χρόνια πολλά και σε εσας:):)
Συγνώμη για την αργοποριμένη απάντηση.. είχα προβλήματα σύνδεσης..:):)
Την καλησπέρα μου:):)
kapetanios
xaxa.. μας χρειάζεται ένα σοκ πότε πότε..:):)
Την (πολύ καθυστεριμένη) καλησπέρα μου:):)
a-lexia
Θυμάμαι τους τότε αντιφρονούντες να λαμβάνουν χαρακτηρισμούς ανάλογους με τους τωρινούς γνωστους άγνωστους..:):)
..αυτοί οι καραγκιόζιδες δε θα μέναν 7 χρόνια αν δεν είχα κάποια αποδοχή από μέρος των πολιτών..:):)
..ε το χειμώνα δεν είναι κακό:):)
Την καλησπέρα μου:):)
Ax παιδιά εγώ δέ ζούσα τότε αλλά ας μήν ξεχάσουμε.....
Γιατί ο κίνδυνος είναι πάντα υπαρκτός και τα κατάλοιπα ολοζώντανα...
patsiouri
Σκέφτομαι τώρα ότι δε χρειάζονται πιά ένοπλη επιβολή.. φτάνει η TV για να μας κοιμήσουν..
Την καλημέρα μου:):)
Είδες σχόλιο Γεωργουσόπουλου στο Βαξεβάνη για την κοκαίνη??? Τρέχω και δεν προλαβαίνω να ψάξω να το βρώ, ήταν ΔΙΑΜΑΝΤΙ. Το έπαιξε και ο Λαζόπουλος, άν το εντοπίσω θα στο στείλω!
patsiouri
Δεν το πέτυχα.. αν το βρείς..
ευχαριστώ..:):)
Καλημέρα:):)
@ a_lexia
Δεν είναι έτσι όπως τα λες. Το αντίθετο. Και μην υποτιμάς το λαό μας. Απλά τα καθάρματα τρομοκρατούσαν με τα όπλα, τα βασανιστήρια και τις φυλακές. Όταν ξεκίνησαν οι καταλήψεις όλη η Ελλάδα ήταν κρεμασμένη στο ραδιόφωνο και την παραμονή ξεχύθηκαν όλοι στους δρόμους, παρά τις απαγορεύσεις. Οι βολεμένοι, ήταν η ίδια μειοψηφία, αυτή που πάντα και παντού βολεύεται και γλείφει. Τον κοσμάκη που έτρεμε όμως κι εντός του δικαίου, μην τον χρεώνουμε.
Φιλικά
Μαριάννα
κύριε κούλπα
μήπως να γράφατε καμιά λεξούλα????
Koulpa, μήπως κάποια στιγμή να σταματούσαμε να βλέπουμε τις φάτσες των αχώνευτων; Λέω εγώ τώρα... Φιλιά και καλή εβδομάδα :-)
κυρία kanataki μου
δεν είστε η σταπερδόνα που αγαπούσαμε μια φορά;:):)
..ε κάτι θα βγεί που θα πάει..:):)
την καληνύχτα μου:):)
μαράκι μου
χαχα κι εγώ αυτό σκευτόμουν σήμερα..(νωρίς το σκεύτηκα χαχα:):)).. πρέπει κάτω να κάνω έστω για την αποκαθήλωση..:):)
Την καληνύχτα μου και καλή ευδομάδα βεβαίως:):)
Δημοσίευση σχολίου