Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

Mια παρενθεση..

..και μόνο...
για χάρη της καλής μας αγριο κερασοζουzounas
με μερικές επαναλήψεις... και κάποια που μοιρέα θα επαναληφθούν..


τά παχνίδια μου...

...14 κουκλάκια λούτρινα.. χωρίς τα οποία ΔΕΝ κοιμόμουν.. για να δούμε τι θυμάμαι..
πρώτα ο πλούτο.. ένα σκυλάκι μουσταρδί..
ο τζακ ο πυροσβέστης.. αρκουδάκι με στολή πυροσβέστη..
το ρόζ γουρουνάκι του οποίου το όνομα δε θυμάμαι...
ο μίκυ και ο γκούφη σε πρώιμη μορφή..
ο μέντιος.. τι άλλο έν γκρί γαιδουράκι..
το ελεφαντάκι.. ανόνυμο πλέον..
ένα πάνινο κοριτσάκι με ξανθά κοτσιδάκια, φακίδες και μπλέ φόρμα.. πρόγονος της πιπης φακιδομύτη φαντάζομαι...
μιά πλαστική ξανθιά κούκλα.. και μιά αραπίνα.. (god loves black and white..) οι οποίες ήταν οι μόνες που γλύτωσαν από την μετακόμιση του 68.. ίσως γιατι τις χρησιμοποιούσα σαν μοντέλα στις haut coutire αναζητήσεις μου..
δυστυχώς δε θυμάμαι άλλα.. με συντροφέψανε για λίγο χρόνο αλλά σημαντικό..

Κάποιο ξύλινο παιχνίδι με τουβλάκια καβίλιες και μπαλίτσες σε διάφορα χρώματα.. ένα πρωτόγονο μπόουλιγκ με κορίνες πιερότους αναρτημενους σε ξύλινο πι με μαυρες ξύλινιες μπάλες..

Πρώτο μου "παιχνίδι" να παρακολουθώ τις κοπέλες στο ατελιέ ραπτικής της μητέρας μου να δουλεύουν..
να απασχολώ τις πελάτησες που έστινε η μητέρα μου στην πρόβα.. να κερνάω ότι έφτανα σκαρφαλώνοντας σε μια καρέκλα.. να αδειάζω τα τασάκια.. το βράδυ μετά το πέρας εργασιών να ψαρεύω με μαγνήτη τις καρφίτσες (για λόγους ταχήτητας τις αφείνανε να πέφτουν κάτω όταν τις έβγαζαν) να τις πλένω και να τις βάζω στα κουπάκια.. να μαζεύω και να χωρίζω τα ρεταλάκια (κάποια πηγαίναν στη γιαγιά για κουρελέδες..) να σκουπίζω και να σφουγγαρίζω.. τα απογεύματα μου άρεσε να τα περνάω στο κωμοτήριο που στεγαζόταν στο διπλανό διαμέρισμα.. έδινα τσιμπιδάκια χαρτάκια ρόλει στα κορίτσια.. σκούπιζα (ναι είχα μια εμονή.. μου πέρασε τελέυταίως.. με το σκούπισμα όχι με τα κορίτσια..) και γενικά ήμουν η μασκότ και των δύο μαγαζιών..

μια ραπτομηχανούλα αντίκα που μου έφερε ο πατέρας μου απο το μοναστιράκι το 68-69 και ένανα τρελή χαρά (μέχρι τότε έραβα τα ρουχα των ανωτέρω κούκλων στο χάιρι.. από τα υπέροχα ρετάλλια..)..

μου άρεσε να πηγαίνω για ψώνια στη γειτωνιά και να συναναστρέφωμαι τους κατασηματάρχες (καλημέρα καλησπέρα καληνύχτα.. από τότε θα μου έμεινε) πολλοί εκ των οποίων με καλωσόριζαν δια χειραψίας.. έτσι έμαθα τις πράξεις για να ξέρω τι θα πληρώσω και έχασα την ευκαιρία να μάθω την αναγκαιότητα της προπέδιας.. που δεν καταφέρανε αργότερα στο σχολίο να με πίσουν να τη μάθω.. αργότερα έμαθα ότι αυτό που έκανα λεγόταν αναλυση σε κοινούς παράγοντες..

Δεν έκανα παρέα με συνομίλικους (δε κυκλοφορούσαν και πολλά 4τράχρονα στους δρομους στη γειτωνιά μου) τα μεγαλήτερα αγόρια μου φενόντουσαν ηλίθια.. πρωτιμούσα μεγαλήτερα κορίτσια (και το διατήρησα για πολλά χρόνια..).. παίζαμαι με κούκλες (δεν έραβα μόνο τις δικές μου..).. τα μήλα.. σκινάκι.. στατιωτάκια αμήλητα.. κρυφτό.. (αργότερα και άλλα για τα οποία δεν έχω dvd..)..

Δε με συγκινούσαν τα έτιμα παιχνίδια.. είχα μερικά λαμαρινένια αυτοκινητάκια ένα εκ των οποίων.. πορτοκαλι καμπριολέ με μια μάυρη ρίγα στο πλάι και στο κέντρο του καπό.. επιβάτες μουσικούς με όργανα και όταν πατούσες το λεβιέ ταχυτήτων έπαιζε χιτ τις εποχής (Ελβις και μπιτλς) από κάτι διαφανα μικρά χρωματιστά δισκάκια.. μαγικό για την εποχή..

Πρωτιμούσα να φτιάχνω μόνος τα παιχνίδια μου.. έπαιρνα όλες τις καρέκλες του εργαστηρίου και συέθετα ένα αεροπλάνο με τις σιδερόστρες για φτερά.. στις έκανα βάρκα με σεντόνια για πανιά.. έκοβα χαρτονένιες φιγούρες καραγκιόζι με διάφανες γυαλιστερές χρωματιστές ζελατίνες και με ένα σεντόνι στη διπλή σηρώμενη του σαλωνιού έκανα παραστάσεις probono για τις λίγες φίλες μου..

το 69 μπήκαν στη ζωή μου τα γαλικά και το πιάνο.. και το 72 και τα αγγλικά.. τα αντιμετώπισα και αυτά σαν παιχνίδι.. πιανοντας κι αφέινοντάς τα μέχρι προ μερικών ετών..

η ζωγραφική ήταν από τα πρώτα και διαρκέστερα παιχνίδια μου.. με μολύβι και χαρτή ή με κλαδάκι στο χώμα..

η μαγία της φωτόγραφία ήλθε με μια kodak istamatic και συνέχισε με lubitel yashica zenith polariod nikon.. τώρα πιά δεν..

το 70 στα γεννέθλιά μου γύρισε ο πατέρας μου εξ επί τούτου να μας κάνει έκπληξη και έφερε για δώρα την άρτα και τα γιάννενα.. μεταξί αυτών μιά μηχανή προβολής 8mm/super 8mm.. η μαγία της κινούμενης εικόνας.. και μιά τεράστια φουσκωτή βάρκα μπλέ ασπρο κόκκινη.. η μαγεία της πλεύσης..

στη γιορτή μου ήλθε δώρο.. το πρώτο μου σοβαρό πδήλατο (είχα σπασει ήδη δύο στα βράχια..) ένα λευκό biancki σπαστό.. έκανε χίλιάδες χιλιόμετρα.. το έβαζα σε ένα τεράστιο σακβουαγιάζ και το έπερνα και σε κάθε ταξίδι που πήγαινα..

με αφορμή ένα παιχνίδι (πολυκυκλωματιστής) και αργότερα ένα περιοδικό (ο μικρός επιστίμονας) άρχισα να παίζω με τα ηλεκτρονικά..

το 74 μπήκε στη ζωή μου το τένις και κάθησε δέκα χρόνια.. ήταν παιχνίδι δεν κατέβηκα ποτέ σε επίσημο αγώνα.. επίσεις μια εβδομάδα στον εθνικό με έπισε ότι δε κάνω για μποξ (πως να χτυπας κάποιον που δε σου έκανε κάτι).. και εισήλθα στην ελληνορωμαική (κάτι σαν ενεργιτικό σκάκι..) όπου έκατσα για 7 χρόνια.. αρνητικό, έπρεπε να συναναστρέφομαι, κι ακόμα χειρότερο να αγκαλιάζομαι με άντρες.. ούτε εκεί κατέβηκα σε αγώνες.. είπαμε με άντρες αλλά όχι και άγνωστους..

το 77 από ένα μαθηματικό μπήκε η ιδέα των υπολογιστών σε θεωρητικό επίπεδο.. ως παιχνίδι το pc ήλθε το 83.. το πιό ακριβό παιχνίδι (μετά την nikonF3 με motoredrive zoom κλπ)..

σαν παιχνίδα αντιμετόπιζα και όλα μου τα μεταφορικά μέσα αλλά δε θα επεκταθώ.. εχω κάνει σχινοτενές ποστ επι του θέματος..

το 77 με αφορμή πάλι τα γεννέθλιά μου.. απέκτησα νέο ποδήλατο.. "μεγάλο".. eska.. πράσινο μεταλικό με γκρί μεταλικό λεπτές ρίγες με 4 ταχήτητες.. με πορτοκαλί δισάκι στη σχάρα και ταχήμετρο.. την ίδια μέρα, Δυτέρα, ο πατέρας μου παρέλαβε το νέο του αυτοκίνητο (και δεν ήχε γεννέθλια).. το Σάββατο είχα κάνει εγώ 500 μίλια (αγγλικό ταχύμετρο..) και ο πατέρας 500 χιλιόμετρα.. την κύριακή έσπασα την τετραπλέτα σε ένα βουνό και το αναβάθμισα σε δεκατάχυτο..

το 92 μπήκε στη ζωή μου ένα δανικό παιχνίδι.. το ιστιοπλοικό που αγόρασε ένας φίλος.. jibsea41.. που το πέρναμαι όποτε ήταν ελεύθερο.. με μόνη υποχρέωση ένα τηλέφωνο για ενημέρωση.. δυστυχώς το 2000 το πούλησε..

το 2002 το τελευταίο δανικό πεχνίδι.. ένα jetski seadoo xp750 του κολλητού μου.. το οποίο χειμάζει στο στην εκτός αθηνών αυλή μου και έχουμε 2 καλοκαίρια να το βουτήξουμε..

Από το 68 είχαμε μιά συνήθεια με τον πατέρα μου.. μεγάλους βραδυνούς περίπατους.. με στάση στην αίγλη για γρανίτα ή στου παπασπύρου για γαλακτομπούρεκο.. όπου του έπριζα το κεφάλι με ατελείωτες ερωτήσεις.. σε αυτές τις ατελίωτες συζητήσεις.. μου εξήγησε την ιδαία της ιδιωκτησίας.. την αξία του χρήματος.. τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις.. και το ο μη εργασθής μηδέ εστιέτω.. κάναμε λοιπόν μιά οικογενειακή συμφωνία ότι δίκαιο είναι ο χρόνος μου να μοιράζεται σε ξεκούραση, δουλιά και πεχνίδι.. στην εννότητα δουλειά έβαλα όσα δε μου πολυάρεσαν (ουσιαστικά ενασχόληση με τα του σχολείου..).. στην ενότητα παιχνίδι όσα μου άρεσαν.. (ουσιαστικά όλα τα υπόλοιπα..).. στη ενότητα ξεκούραση τις λίγες ώρες ύπνου που με βάζανε με το ζώρι.. έτσι όλα τα ανωτέρω τα εντάσω στην ενότητα παιχνίδι..

όποιο παιδάκι θέλει οπίσω μου ελθείν..

για άλλη μια φορά το spellchek μου βγάζει τη γλώσσα

33 σχόλια:

ZouZouna είπε...

Είναι που δεν είχατε παιγνίδια, που άλλος τα είχε στο πατάρι, άλλος στο εξοχικό, άλλος σε κούτες.... Μια περιγραφή, χίλιες φωτογραφίες καλό μου!!!! Μ' άρεσε, με ταξίδεψε κι εμένα σε άλλες εποχές, που μάζευα καρφίτσες, όταν είχαμε μοδίστρα στο σπίτι, όταν έπαιζα σχοινάκι, ένα παγωτό με γεύση κρέμα Παπασπύρου....
Μπράβο καλό μου. Και να μην σκέπτεσαι την ορθογραφία. Εδώ είμαστε για τις περιγραφές. Αν χρειάζεται ε ή αι, δεν παίζει ρόλο.
Ευχαριστώ που με πήρες μαζί στα παιδικά σου. Φιλιά και καληνύχτα

koulpa είπε...

αγριο κερασοζουzouna μου
ήταν δυνατόν να μην ανταποκριθώ στο κάλεσμα ενός τόσο γλυκού παιδιού;:):)
η ορθογραφία δε με απασχολεί.. αλλά έχω γνωστούς που δυσκολεύονται πολύ να διαβάσουν ανορθόγραφο κείμενο..:):)
Καληνύχτα κι ευχαριστώ για το ξεκούνημα:):)

lifewhispers είπε...

καλημερα κουλπα! το κειμενο αυτο, εστω και χωρις spellcheck που λες, ειναι απιθανο! και ειναι απιθανο, διοτι πραγματικα αρχιζεις να φανταζεσαι και δεν τελειωνεις με τοσες εικονες!
και το καλυτερο απο ολα! συνεχιζεις, με τον ενα η τον αλλο τροπο να παιζεις!!!
την καλημερα μου και ευχή για καλή εβδομάδα!

geokalp είπε...

οι αυτοβιογραφίες είναι πολύτιμες!
πως είχες το έναυσμα;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Με γύρισες σε εποχές με ψαλίδια, κουβαρίστρες, γαζιά πατρόν, ψαλίδια καρφίτσες και βελόνες της δικής μου μαμάς, που έραβε τα δικά μας ρούχα

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ωραία μάς τα είπες ρε φιλάρα, αλλά αν έβαζες και καμιά φωτογραφούλα θα ήταν καλύτερα...
Ξέρω τι θα μου πεις... "δεν υπάρχουν", "τα έφαγε η μετακόμιση" κλπ
Πάντως να ξέρεις, κάτι φεγγάρια ασχολήθηκ κι εγώ με την ξυλουργική... κουφώματα, πατώματα κλπ.
Άντε γειά μας...

david santos είπε...

Γειάσου, Koulpa, ευχαριστίες για την ταχυδρόμηση έχει μια καλή ημέρα μέχρι πάντα

a_lexia είπε...

Είχα και 'γω αραπίνα κούκλα!!!! (άσχετη ταύτιση με τον συγγραφέα)

Επαιζες και με κούκλες έ;;;!!! Μπράβο σου! Αυτό μαρτυρά πολλά (καλά) για σένα και την οικογένειά σου!

Μπράβο μνήμη πάντως.. Εγώ θυμάμαι μόνο 2 δώρα. Αλήθεια όμως, πως σου ΄ρθε να γράψεις το συγκεκριμένο κείμενο;;;)

a_lexia είπε...

θυμάμαι μια κούκλα ίσα με το μπόι μου που μου είχε χαρίσει ο αδελφός μου και την είχαμε βαφτίσει "δεν θυμάμαι τώρα..." και ένα μίνι μπιλιάρδο που μας είχαν χαρίσει οι γονείς μας κάποια Χριστούγεννα και θυμάμαι ότι είχα εντυπωσιαστεί τόσο πολύ που δεν μπορούσα να μιλήσω...

α, α... όχι!!! θυμάμαι κι άλλα, τώρα μού' ρχονται... Ευχαριστώ Κούλπε, που βοηθάς να φρεσκάρεται η μνήμη μου.

ΩΣΗΕ είπε...

Μπράβο φίλε, φοβερή μνήμη έχεις! Εγώ θα δυσκολευόμουν να πάιξω ένεκα αμνημοσύνης...

Γιαυτό και θα μου είναι δύσκολο να γράψω τη βιογραφία μου όταν έρθει η ώρα.

Καλή εσπέραν

koulpa είπε...

lifewhispers
Ευχαριστώ..:):)
Η ζωή είναι παιχνίδι.. κι επηδή στο τέλος όσους βαθμούς και να πάρεις δε κερδίζεις κι άλλη ζωή.. στο game over καλό είναι να έχεις περάσει τουλάχιστον καλά..:):)
Την καληνύχτα μου:):)

koulpa είπε...

geokalp
..μα το λέω στα μικρά γράμματα στη αρχή.. περί πεγνίου πρόκειται.. κοπιάστε..:):)

koulpa είπε...

φύρδην-μίγδην
Καλώς το.. χαίρομαι που με ακολούθησες.. εσύ έπεξες;:):)

koulpa είπε...

ασκαρδαμυκτί
Σε κάθε μετακόμιση σημείωνα απώλιες.. και ήταν 16 τω αριθμώ.. ούτε φωτογραφίες μου με πεχίδια έχω.. μέχρι τη πρώτη μηχανη.. βγάζαμε μόνο από πανόδιους.. και μετά το 69 είμουν συνήθως πίσω από την κάμερα..:):)
Κι εγώ ότι πρόλαβα έκανα επαγγελματικώς.. αν είσαι πολυτεχνίτης κι ερημοστίτης σαν κι εμένα.. ίσως έχουμε και άλλες κινές δουλειές..:):)
Την καληνύχτα μου:):)

koulpa είπε...

να και ο sybersantos.. καιρό είχα να το τρακάρω στα πέριξ..:):)

koulpa είπε...

a-lexia
xaxa.. εγώ δεν είχα δεί εγχρωμο μέχρι το 71, που είδα ένα συνάδελφο του πατέρα μου, από το καράβι, και μου φαινόταν πολύ παράξενο (γιατι άσχετη.. γιά κάποιο λόγο.. συμπεθεριάσαμε..):):)
χαχα είπαμε δεν ήταν ομοφοβικοί..:):)
Αχ θυμόμουν και πολλά ακόμα αλλά από ποστ θα γινότανε βιβλίο.. μα ούτε εσύ είδες τα μικρά γράμματα στην αρχή; περί πεγνίου πρόκειτε.. κόπιασε..:):)
Όσο γράφεις όλο και θυμάσαι..:):)

koulpa είπε...

a-lexia
Είδες είδες; τρώγοντας έρχεται η όρεξη..(δυστυχώς μερικές φορές..)
Αρχισες να θύμάσαι.. παρε μέρος κι εσύ στο παιχνίδι..:):)

koulpa είπε...

ωσηε
Ax .. μεχρι πριν λίγα χρόνια θεωρούσα φυσιολογικό να θυμάμαι κάθε ασήμαντη μέρα της ζωής μου.. σιγά σιγά θωλώνει..:):)
Δοκίμασαι.. εκτός αν θέλεις κάτι ξεχάσεις..:):)
Την καληύχτα μου:):)

Kapetanios είπε...

Δεν ξέρω ρε γμτ, αλλά από τα πολλά ωρθωγραφοικά λάθει τα βλέπω όλα πράσινα!!
Κατά τα άλλα η ζωή σου έδωσε μια ευκαιρία("..μία τεράστια φουσκωτή βάρκα μπλε άσπρο κόκκινη.. η μαγεία της πλεύσης..") παιδί μου αλλά εσύ την κλώτσησες ( ιστιοφόρα κλπ)
Και όπως ήδη γνωρίζεις ( αποκλείεται να μην σου μίλησε ο πατέρας σου γι αυτό) οι ευκαιρίες είναι λίγες στην ζωή μας!
Το λοιπόν δεν μπορώ να κάνω τίποτε με την πάρτη σου
Καληνύχτα...

koulpa είπε...

kapetanios
xaxa.. έχετε δίκιο.. έπρεπε να βάλω στην αρχή την προιδοποίηση για τα ορθογραφικά ωστε να αποτρέψω τους ορθογράφους να διαβάσουν..:):)
Ε όταν είμου 5 ετών μιά χαρά ήταν το φουσκωτό.. μεγαλώνοντας μεγάλωσαν και οι απαιτήσεις μου.. :):)
χαχα μη στεναχωριέστε.. όλοι καλά θα περάσουμε.. κι εσείς με τα πολλά κι εμεις με τα λίγα (μίλια)..:):)
Την καληνύχτα μου:):)

kanataki είπε...

αν τα γράψω όλα θα αναγκαστώ να ξαναθυμηθώ την ηλικία μου και αυτό δεν με συμφέρει κ-α-θ-ο-λ-ο-υ

kanataki είπε...

αλλά να σας πω και κάτι ακόμα

είστε πολύ αγαπημένος μου

υγ αν και λίγο τεμπέλης....(μα δεν γράφεται συχνά, αυτό εννοώ)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Βεβαίως και θα παίξω...αναμείνατε...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

σορολόπ είπε...

Άντε τώρα μετά από τέτοιο ποστ να μαζέψω τα μυαλά μου να δουλέψω! ..που στο μυαλό μου στριφογυρνάνε ένα σωρό παιχνίδια... για ενήλικες μεν (πια), παιχνίδια δε.. αφήστε που ως ενήλικας είσαι πιο επιρρεπής στο παιχνίδι..

..άντε πάμε στην αυλή τώρα να παίξουμε :))

koulpa είπε...

tsaperdonokanataki
με το playmobil μαλάκι
με ανγκάζεις να επαναλαμβάνομαι
νά'χα τα νιάτα σου..:):)

koulpa είπε...

kanataki
Mα κι εγώ χαμογελώ και μόνο στη σκέψη σας..
υγ όχι μόνο τεμπέλης.. λειτουργώ μόνο κάτω από πίεση..:):)

koulpa είπε...

φύρδην-μίγδην
Αναμένουμε εναγονίως..:):)
Φιλιά και καλησπέρες:):)

koulpa είπε...

xaxa καλό μου σορολόπ
κι εγώ για δουλειά αναχωρώ.. να το ρίξουμε στο σορολόπ;.. πάμε να πέξουμε στό οικοπεδάκι;.. μπα ούτε οικοπεδάκι ούτε χρόνος.. αλλά το παν είναι η όρεξη.. παίζουμε αργότερα..:):)
Εντω μεταξί κοπιάστε στο πεχνιδι:):)
Την (πεχνιδο)καλησπέρα μου:):)

diva είπε...

Αραπίνα είχα κι εγώ:-)
...το spellcheck..αντιστέκεται;
Κι εμείς μαζί αντέχουμε!
Μα koulpa μου είστε σαν γάργαρο νεράκι!
χαλάλι η ανορθογραφία!
Καλησπέρα μας:-)

Side21 είπε...

Το παιχνίδι είναι χρήσιμη ενασχόληση για μικρούς και μεγάλους
εκπαιδεύεσαι, εκτονώνεσαι, ξεκουράζεσαι...
Φτάνει να μην παίζεις παιχνίδια επικίνδυνα για σένα και για τους άλλους.
Γιατί για μερικούς σήμερα παιχνίδι έχει καταντήσει η ενασχόληση με τα κοινά.
Ακριβό παιχνίδι που το πληρώνουμε όλοι μας.
Αλήθεια ... τι θυμήθηκα τώρα !!!
Το Σαρλώ να παίζει το Χίτλερ στην ταινία "Ο Μεγάλος δικτάτωρ" μ' εκείνη την τεράστια μπαλόνα σε στυλ "Πλανήτης γη" ...

koulpa είπε...

diVa μου
..ναι το πρόστυχο..
Πότε ρυάκι..πότε χείμαρος..
Ευχαριστώ για την ανοχή (δε πήρατε από τον "πατερα" σας..):):)
Κοπιάστε να πέξετε κι εσέις (αν και το τελευταίο ποστ σας στο κλήμα είναι..):):)
Την καληνύχτα μου:):)

koulpa είπε...

side21
Καλώς ορίσατε:):)
Θα συμφωνήσω για το παιχνίδι βεβαίως..
Που το φέρατε που το πήγατε.. στο βρόμικο παιχνίδι καταλήξατε.. πίθομαι σιγά σιγά ότι το έκαστος εφ ό ετάχθει πρέπει να αναθεωρηθεί..:):)
ναι ναι τεράστιο το λογικό σας άλμα.. αλλά καταπληκτικό το κομμάτι του σαρλό.. απίστευτο..:):)
Πέξτε μαζί μας αν θελετε:):)
Την καληνύχτα σας:):)

Maria Mikro Analogo είπε...

Να πω ότι συγκινήθηκα? Φιλιά! :)