ΠΡΟΣΟΧΉ! το ABC αδρανεί.. οι ορθογράφοι τη βόλτα τους..:)
έτυχε ναύλος για το Πόρο..
αλλά ας το πάρουμε από την προιστορία..
έμαθα να κολυμπώ.. (να επιπλέω μη φαντασήτε ότι έκανα πεταλούδα).. και να περπατώ την ίδια περίοδο.. και τα συμπάθησα και τα δύο εξίσου.. στα έκτα γεννέθλιά μου το 1970.. παρέλαβα μιά τεράστια φουσωτή βάρκα άσπρομπλεκόκκινη.. με την οποία έκανα κάμποσα μίλια.. το 74 ένας θείος μου πήρε μιά ασπρογαλάζια πλαστική βαρκούλα με κουπιά.. με την οποία έκανα ακόμα περισσότερα.. έβλεπα και τα πανιά και ζήλευα.. το 72 παράλίγο να πάρει ο πατέρας μου ένα ιστιοπλοικό που το είχε κι αυτός από μικρός μαράζι.. αλλά έφυγε για εσπευσμένα για ταξίδι και δε τα κατάφερε.. το 79 πήρε ο αδελφός ενός φίλου ένα ιστιοπλοικό.. το επισκεφτίκαμε με τον κολητό μου και μας αναζοπήρωσε τη τρέλα.. αλλά δεν το δοκιμάσαμε εν πλω.. δέκα χρόνια αργότερα βρεθήκαμε με τον ίδιο αδελφό σε διπλάνα κρεβάτια στη βασική εκπέδευση στο ναυτικό.. δεν αναγνωρίσαμε ο ένας τον άλλο.. αλλά μου ξύπνησε πάλι την περιέργια.. και με έμαθε αρκετά απο θεωρία και ονοματολογία σχετικά με το θέμα.. μετά δύο χρόνια σε αντιτορπιλικό και έχοντας οργώσει το αιγαίο αρκετές φορές απολήθηκα αποφασισμένος να βρώ τρόπο να ασχοληθώ.. αλλά βέβαια βρήκα τρόπο να πέσω με τα μούτρα στη δουλειά πάλι.. δεν τα κατάφερα παρά το φθινόπορο του 93.. και μετά από πιέσεις του κολητού μου να πάρω το δίπλωμα.. στη σχολή πίασαμε φιλιες με κάποιους από τους συμαθητές.. ένας εκ των οποίων πριν ακόμα τελειώσουμε.. άρχισε να ψάχνει γιά σκάφος.. 13 νοέμβρη πήραμε το δίπλωμα.. μέχρι τις 25 είχαμε και σκάφος.. ένα gibsea 41,3 δέκα ετών.. αλλά με μηδενική πήρα όλοι μας.. αρχίσαμε διλά διλά να βγένουμε και να ξαναμπάινουμε στο λιμάνι.. μετά μικρά περα δόθε κοντά στη μπουκα του λιμανιού.. μετά σαλαμίνα για σουβλάκια.. και μετά μακρίτερα ως τι αίγινα..
τελικά μετά τα χριστούγεννα.. το τριήμερο των φώτων αποφασίσουμε να πάμε πέρα απο τα μονοήμερα ταξήδια και να πάμε μέχρι τον πόρο..
η σύνθεση δεν ήταν του γούστου μου.. 6 άνδρες.. ούτε στον παράδησο δε θα πήγαινα με ανδροπαρέα.. αλλά τι νακάνω.. πρώτο μεγάλο ταξήδι..
είμασταν.. εγώ κι ο κολητός μου.. ο ιδιοκτιτης (βουνήσιος αρκάς).. ένας ανηψιός του (βουνήσιος άναυτος και συνεχώς χαπακωμένος και άρωστος χωρίς καν να κουνάει).. ένας πέρσης (αγριοκάτσικο αλλά καμιά σχέση με νερό).. και ένας ΄φίλος του πακιστανός (καμιά σχέση με θάλασσα και συνεχώς άρωστος κι αυτός).. ένα επιπλέον τσίρκο με λίγα λόγια..
η πρώτη μέρα αναλώθηκε σε ετιμασίες και στο ταξήδι μέχρι τον πόρο.. χωρίς αέρα.. όπως είχε απιλήσει η ΕΜΥ.. χωρίς απρόοπτα.. με τη μεγίστη.. και την μηχανή φτάσαμε νωρίς το απόγευμα σε έναν άδιο Πόρο.. πλαγιοδετήσαμε πανηγηρικά μπροστά στο ΟΤΕ.. και πήγαμε για καφέ..
τώρα.. εκτός από άσχετοι στην πλέυση.. είμασταν και άσχετοι το δέσημο.. όσο πήναμε καφέ.. εναλλάξ μιά ο κολητός και μιά ο ιδιωκτήτης.. πήγαιναν να ελεγξουν.. και κάθε φορά π΄ροσθεταν κι ένα σκινι ακόμα.. το ανέκδοτο ήταν οτι ο πέρσης μας που ήταν νέος ωραίος και πέφτουλας.. είχε πλευρισει στο πιτσι πιτσι κάτι γιαπονέζες.. και λέγαμε.. τώρα θα έλθουν τίποτα καρατέκα συνοδοί.. και για να αποδράσουμε θα αναγκαστούμε να κόψουμε τα αναρίθμητα σχινιά που είχαν βάλει οι ανασφαλέις της παρέας..
το πρωί.. αποφασίσαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για να αποφύγουμε τη φουρτουνα που μας είχε υποσχεθεί η ΕΜΥ για την επομένη..
στο πρώτο κομμάτι της επιστροφής πήρα το τιμόνι εγώ.. (φωτογραφία επάνω) βγαίνοντας μεταξί Πορου και Μαιθάνων.. είδαμε κάμποσους ψαράδες να επιστρέφουν και να μας κάνουν κυματιειδή σήματα με τα χαίρια.. εμείς οι αφελείς δε τα σπουδεολογήσαμε.. τα πήραμε για νέες χορευτικές φιγούρες και συνεχίσαμε..
σιγά σιγά άρχισε το κούνημα.. οι λοιποί πήραν τα χαπάκια τους και κατακλήθηκαν στις καμπίνες.. μήναμε πάνω εγώ κι ο κολητός.. εγώ λόγω άνεσης.. είχα διασχίσει το αιγαίο με κάθε καιρό τόσες φορές.. κι ο κολητός.. λόγω πόρωσης και άγνιας κινδύνου..
εκεί στο πίσω μέρος της αίγινας πήρε τον έλεγχο ο κολητός μου.. και αρχισε το χονδρό κούνημα.. είχα περάσει αρκετές φορές το ανατολικό αιγαίο με 10 μποφόρ.. αλλά αυτό δε το είχα ξαναματαδει.. δε ξέραμε που είναι το πάνω και που το κάτω.. ο κολητός έβγαλε το υπόλοιπο ταξήδι.. μποτζαρισμένος όρθιος στον επίτονο.. που έτριζε εφιαλτικά.. και από το ύφος του καταλάβαινα πότε μου έρχετε το χοδρό νερό.. οι υπόλοιποι κάτω γύριζαν στις καμπίνες σα τους γαύρους που τους αλευρώνουν στη λαδόκολα.. εγώ ήταν σα να είμουν κόμικ.. έμπενε το νερό από πάνω στη νιτσεράδα και γέμιζε τόσο πού που άνοιγε τα κουμπιά πρίν βγεί από κάτω.. για μούδες (μείωση της ιστιοφορίας) ούτε λόγος μόνος μου.. και να έχω ακούσει για σπασμένους ιστούς που έχουν γυρίσει και έχουν εμβολήση το σκάφος.. αναρωτιόμουν που να είναι ο κόφτης για τα σιρματόσκηνα.. ούτε μπήκα στον κόπο να τον ψάξω.. ούτε χριάστικε ευτυχώς.. μετά από 4-5 ώρε θαλασσόδερμα.. φτάσαμε σε σχετικά καλη κατάσταση.. εγώ κι ο κολητός.. οι κάτω κάνανε κάποιες μέρες να συνέλθουν από τη ζαλάδα και τις μελανιές.. και εκτός από τον ιδιοκτήτη οι υπόλοιποι δεν ξαναμπήκαν σε πλεούμενο..
εμείς υποσχεθήκαμε να λαμβάνουμε υπόψην τις χειρονομίες των ψαράδων.. να προσέχουμε καλήτερα τις προβλέψεις για τον καιρό και να πέρνουμε μούδες πρίν το πράγμα φτάσει στο απροχώρητο..
αλλά ας το πάρουμε από την προιστορία..
έμαθα να κολυμπώ.. (να επιπλέω μη φαντασήτε ότι έκανα πεταλούδα).. και να περπατώ την ίδια περίοδο.. και τα συμπάθησα και τα δύο εξίσου.. στα έκτα γεννέθλιά μου το 1970.. παρέλαβα μιά τεράστια φουσωτή βάρκα άσπρομπλεκόκκινη.. με την οποία έκανα κάμποσα μίλια.. το 74 ένας θείος μου πήρε μιά ασπρογαλάζια πλαστική βαρκούλα με κουπιά.. με την οποία έκανα ακόμα περισσότερα.. έβλεπα και τα πανιά και ζήλευα.. το 72 παράλίγο να πάρει ο πατέρας μου ένα ιστιοπλοικό που το είχε κι αυτός από μικρός μαράζι.. αλλά έφυγε για εσπευσμένα για ταξίδι και δε τα κατάφερε.. το 79 πήρε ο αδελφός ενός φίλου ένα ιστιοπλοικό.. το επισκεφτίκαμε με τον κολητό μου και μας αναζοπήρωσε τη τρέλα.. αλλά δεν το δοκιμάσαμε εν πλω.. δέκα χρόνια αργότερα βρεθήκαμε με τον ίδιο αδελφό σε διπλάνα κρεβάτια στη βασική εκπέδευση στο ναυτικό.. δεν αναγνωρίσαμε ο ένας τον άλλο.. αλλά μου ξύπνησε πάλι την περιέργια.. και με έμαθε αρκετά απο θεωρία και ονοματολογία σχετικά με το θέμα.. μετά δύο χρόνια σε αντιτορπιλικό και έχοντας οργώσει το αιγαίο αρκετές φορές απολήθηκα αποφασισμένος να βρώ τρόπο να ασχοληθώ.. αλλά βέβαια βρήκα τρόπο να πέσω με τα μούτρα στη δουλειά πάλι.. δεν τα κατάφερα παρά το φθινόπορο του 93.. και μετά από πιέσεις του κολητού μου να πάρω το δίπλωμα.. στη σχολή πίασαμε φιλιες με κάποιους από τους συμαθητές.. ένας εκ των οποίων πριν ακόμα τελειώσουμε.. άρχισε να ψάχνει γιά σκάφος.. 13 νοέμβρη πήραμε το δίπλωμα.. μέχρι τις 25 είχαμε και σκάφος.. ένα gibsea 41,3 δέκα ετών.. αλλά με μηδενική πήρα όλοι μας.. αρχίσαμε διλά διλά να βγένουμε και να ξαναμπάινουμε στο λιμάνι.. μετά μικρά περα δόθε κοντά στη μπουκα του λιμανιού.. μετά σαλαμίνα για σουβλάκια.. και μετά μακρίτερα ως τι αίγινα..
τελικά μετά τα χριστούγεννα.. το τριήμερο των φώτων αποφασίσουμε να πάμε πέρα απο τα μονοήμερα ταξήδια και να πάμε μέχρι τον πόρο..
η σύνθεση δεν ήταν του γούστου μου.. 6 άνδρες.. ούτε στον παράδησο δε θα πήγαινα με ανδροπαρέα.. αλλά τι νακάνω.. πρώτο μεγάλο ταξήδι..
είμασταν.. εγώ κι ο κολητός μου.. ο ιδιοκτιτης (βουνήσιος αρκάς).. ένας ανηψιός του (βουνήσιος άναυτος και συνεχώς χαπακωμένος και άρωστος χωρίς καν να κουνάει).. ένας πέρσης (αγριοκάτσικο αλλά καμιά σχέση με νερό).. και ένας ΄φίλος του πακιστανός (καμιά σχέση με θάλασσα και συνεχώς άρωστος κι αυτός).. ένα επιπλέον τσίρκο με λίγα λόγια..
η πρώτη μέρα αναλώθηκε σε ετιμασίες και στο ταξήδι μέχρι τον πόρο.. χωρίς αέρα.. όπως είχε απιλήσει η ΕΜΥ.. χωρίς απρόοπτα.. με τη μεγίστη.. και την μηχανή φτάσαμε νωρίς το απόγευμα σε έναν άδιο Πόρο.. πλαγιοδετήσαμε πανηγηρικά μπροστά στο ΟΤΕ.. και πήγαμε για καφέ..
τώρα.. εκτός από άσχετοι στην πλέυση.. είμασταν και άσχετοι το δέσημο.. όσο πήναμε καφέ.. εναλλάξ μιά ο κολητός και μιά ο ιδιωκτήτης.. πήγαιναν να ελεγξουν.. και κάθε φορά π΄ροσθεταν κι ένα σκινι ακόμα.. το ανέκδοτο ήταν οτι ο πέρσης μας που ήταν νέος ωραίος και πέφτουλας.. είχε πλευρισει στο πιτσι πιτσι κάτι γιαπονέζες.. και λέγαμε.. τώρα θα έλθουν τίποτα καρατέκα συνοδοί.. και για να αποδράσουμε θα αναγκαστούμε να κόψουμε τα αναρίθμητα σχινιά που είχαν βάλει οι ανασφαλέις της παρέας..
το πρωί.. αποφασίσαμε να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για να αποφύγουμε τη φουρτουνα που μας είχε υποσχεθεί η ΕΜΥ για την επομένη..
στο πρώτο κομμάτι της επιστροφής πήρα το τιμόνι εγώ.. (φωτογραφία επάνω) βγαίνοντας μεταξί Πορου και Μαιθάνων.. είδαμε κάμποσους ψαράδες να επιστρέφουν και να μας κάνουν κυματιειδή σήματα με τα χαίρια.. εμείς οι αφελείς δε τα σπουδεολογήσαμε.. τα πήραμε για νέες χορευτικές φιγούρες και συνεχίσαμε..
σιγά σιγά άρχισε το κούνημα.. οι λοιποί πήραν τα χαπάκια τους και κατακλήθηκαν στις καμπίνες.. μήναμε πάνω εγώ κι ο κολητός.. εγώ λόγω άνεσης.. είχα διασχίσει το αιγαίο με κάθε καιρό τόσες φορές.. κι ο κολητός.. λόγω πόρωσης και άγνιας κινδύνου..
εκεί στο πίσω μέρος της αίγινας πήρε τον έλεγχο ο κολητός μου.. και αρχισε το χονδρό κούνημα.. είχα περάσει αρκετές φορές το ανατολικό αιγαίο με 10 μποφόρ.. αλλά αυτό δε το είχα ξαναματαδει.. δε ξέραμε που είναι το πάνω και που το κάτω.. ο κολητός έβγαλε το υπόλοιπο ταξήδι.. μποτζαρισμένος όρθιος στον επίτονο.. που έτριζε εφιαλτικά.. και από το ύφος του καταλάβαινα πότε μου έρχετε το χοδρό νερό.. οι υπόλοιποι κάτω γύριζαν στις καμπίνες σα τους γαύρους που τους αλευρώνουν στη λαδόκολα.. εγώ ήταν σα να είμουν κόμικ.. έμπενε το νερό από πάνω στη νιτσεράδα και γέμιζε τόσο πού που άνοιγε τα κουμπιά πρίν βγεί από κάτω.. για μούδες (μείωση της ιστιοφορίας) ούτε λόγος μόνος μου.. και να έχω ακούσει για σπασμένους ιστούς που έχουν γυρίσει και έχουν εμβολήση το σκάφος.. αναρωτιόμουν που να είναι ο κόφτης για τα σιρματόσκηνα.. ούτε μπήκα στον κόπο να τον ψάξω.. ούτε χριάστικε ευτυχώς.. μετά από 4-5 ώρε θαλασσόδερμα.. φτάσαμε σε σχετικά καλη κατάσταση.. εγώ κι ο κολητός.. οι κάτω κάνανε κάποιες μέρες να συνέλθουν από τη ζαλάδα και τις μελανιές.. και εκτός από τον ιδιοκτήτη οι υπόλοιποι δεν ξαναμπήκαν σε πλεούμενο..
εμείς υποσχεθήκαμε να λαμβάνουμε υπόψην τις χειρονομίες των ψαράδων.. να προσέχουμε καλήτερα τις προβλέψεις για τον καιρό και να πέρνουμε μούδες πρίν το πράγμα φτάσει στο απροχώρητο..
60 σχόλια:
τα συμπεράσματα θετικά!
ελπίζω μόνο να τα ακολουθείτε από τότε!
την καληνύχτα μου
geokalp
χαχα όποιος καεί στο κουρκούτι φυσάει και το γιαούρτι..:):)
την καληνύχτα μου:):)
Και το γιαούρτι και τα παγάκια! (Να υπενθυμίσω ότι τρέμω τη θάλασσα!)
patsiouri μου
χαχα δε θέλει τρόμο.. σεβασμό θέλει..:):)
καλημερούδια:):)
χαχαχα.. koulpie με κάνατε και γέλασα πολύ! ..ούτε αποστολή του ΟΗΕ να ήσασταν με τέτοια σύνθεση.. χαχαχα
..επίσης μου θυμίσατε και το πρώτο μου ταξίδι-ξεψάρωμα στην Κύθνο με παρόμοιες συνθήκες... 11 ώρες Κύθνος-Καλαμάκι.. τις περισσότερες από αυτές το σκάφος έκανε κατακακόρυφο μες το νερό... κρίσεις πανικού, λιποθυμίες.. απ' όλα είχαμε... εγώ την έβγαλα δεμένη επάνω μέχρι που βγήκα και φίλησα το χώμα του Καλαμακίου :)))
χαχα σορολόπ μου
ήμουν στα λημέρια σας και προσπαθούσα να σχολιάσω..:):)
πράγματη σαν αποστολή του ΟΗΕ.. και δεν είχαμε γίνει τόσο multiculty το 94..:):)
θα ξαναδοκημάζατε ή πηρατε κι εσείς τα βουνά με ένα κουπί στον όμο σαν τον προφήτη ηλία;:):)
έρχομαι να σας σχολιάσω:):)
την καληνύχτα μου:):)
Πρωτο ταξιδι, ετυχε ναυλος για το Πορο...
...τσουπ! και από δω..
..θα ξαναδοκίμαζα αλλά με άλλο πλήρωμα - πιο υπεύθυνο εννοώ - και υπό άλλες συνθήκες... όταν προβλέπεται απαγορευτικό, κανένας λογικός άνθρωπος δεν βγαίνει στη θάλασσα, εκτός και εάν είναι μηχανολόγος του Πολυτεχνείου... ;)
kaveiros
εντάξη.. δεν ήταν νάυλος.. αλλά επηρεάστηκα από τον ποιητή..:):)
την καληνύχτα μου:):)
χαχα σορολόπ μου
τσουπ.. καλώς το πάλυ..:):)
χαχα δεν υπάρχουν εγυήσεις στ θάλασσα.. χωρίς αέρα δε νοήται ιστιοπλοία.. χαχα δε το πιστέυω.. ο τώρινός κολλητός είναι μιχανολόγος του ΕΜΠ.. :):)
ξανακαληνύχτα:):)
χαχαχα.. εε άμα σας λέω.. η συγκεκριμένη ειδικότητα έχει πόρωση με την ιστιοπλοϊα και την αντιμετωπίζει με μια αλαζονεία που με κάνει και τρέμω.. όταν είμαι στο ίδιο σκάφος μαζί τους.. νομίζουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν εκεί που όλοι οι άλλοι (οι σώφρωνες δηλ.) εγκαταλείπουν...
..ελπίζω ο κολλητός σας να αποτελεί εξαίρεση :)
..καληνύχτα κι από μένα!
χαχα σορολόπ μου
δε διαφέρει ούτε κατά κεραία.. έχει περισσότερο θράσος από μυαλό που έλεγε η μάνα του.:):)
ήθελε πέρσι να περάσουμε το καφιρέα με 8-9 μποφόρ με μισοδιαλημένο το σκάφος και εντελώς διαλυμένο εμένα..:):)
θα θυμάστε..:):)
την καληνύχτα μου και πάλι:):)
Μμμμ, μύρισε αγέρα πελαγίσιο εδώ. Αργείς, αλλά όταν παρεις μπρός !!!
Εμένα μ' αρέσουν οι γερόλυκοι, άσε που είμαι το καλύτερα εκπαιδευμένο πλήρωμα (Στον Ινδικό) ... να με προτιμάτε (και ανέξοδη)!
xaxa ζουζουνίτσα μου
θα σε έχουμε υπόδην μας σε επόμενες εξορμίσεις:):)
καλησπερούδια:):)
Εύχομαι και άλλα πολλά-πολλά ταξίδια! Και κάθε φορά και καλύτερα! Φυσικά δεν πτοούμαστε, έτσι;
Την στιγμή της θαλασσοταραχής, τί έλεγες?
Έβριζες?
Προσευχόσουν?
Τραγουδούσες?
Έκλαιγες/Μεμψιμοιρούσες?
Γελούσες?
Δεν σας είπα, δεν ζαλίζομαι το καραβόσκυλο και φτιάχνω καφέδες που δεν χύνονται. Ασε που μαγειρεύω με πλήρη θαλασσοταραχή !! Φαντάζομαι πως τρώτε.... Δοκιμασμένα πράγματα....Τα φιλιά μου, καλημέρα
βρε παιδί μου τι μυαλό, μικρό παιδί να τα θυμάστε όλα αυτά!
εντυπωσιακό!
kitsosmitsos
αν σκεφτείς ότι το ταξήδι αυτό έινε το 94.. έγιναν πολλά ακόμα από τότε.. σε πρώτη ευκαιρία θα διηγηθώ κι άλλο αν θυμηθώ κάτι ενδιάφέρον..:):)
την καλησπέρα μου:):)
κώστας
χαχα αν συνέβαινε τώρα μάλον θα τα έκανα όλα αυτά.. τότε είχα ακόμα αρκετές δυνάμεις ώστε να μη φοβάμαι.. κυρίως γέλαγα με τις εκφράσεις του κολητού μου που έβλεπε τα κύματα να μας έρχονται.. στην αρχή που καταλάβαινες ακόμα απο που σου ερχόταν.. κάτι εκφράσεις σα του λιγνού..:):)
α.. και για 6 ώρες δε κατάφερα να καπνίσω..:):)
την καλησπέρα μου:):)
xaxa ζουζουνίτσα μου
αν τρώμε λέει;.. κυρίως μακαρόνια με θαλασσινό νερό.. και τονο για σάλτσα.. αλλά ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει..:):)
φιλιά και καλησπέρες:):)
χαχα μικρό μου τσαπερδονοkanataki
δεν έιμαι ούτε μικρό ούτε παιδί.. ούτε το 94 ήμουν αν παρατηρήσεις τη φωτογρα΄φία..:):)
και ξεχνώ..:):)
καλησπερούδια:):)
Oυυφ...αγχώθηκα μέχρι να τελιώσω το κείμενο. αν ήμουν και στην παρέα σας θα είχα τελειώσει κι' εγώ....
;-)))
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
κουνημενη καληνυχτα! (γουσταρω τρελα την ανορθoγραφια σου ;)
filakia!
αερα στα πανια σας παιδια και προσοχη
ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
χαχα αν ήσουν στην παρέα μας μπορεί και να μην το αποφασίζαμε.. και θα χάναμε την εμπειρία..:):)
καλημερούδια:):)
φάβα μου
χαχα σας κούνησα;.. κι εγώ δεν έχω ξανακουνηθεί τόσο.. και έχω περάσει πολλά μποφόρ..:):)
(χαχα δεν είναι απο άποψη σα του Μποστ.. μάλον από ανικανότητα είναι..:):))
καλημερούδια:):)
maria λεμονάτη!
xaxa ευχαριστούμε!!:):)
αχ είναι πολύ λεπτή η γραμμή μεταξί του βέλτιστου αέρα και της καταστροφής.. κι εξαρτάται από την πήρα και την τύχη.. εμείς δεν είχαμε καθόλου απο το πρώτο αλλά σκανδαλιστικά πολύ από το δέυτερο..:):)
καλημερούδια:):)
Ax!Eξαιρετικη η περιπετεια σου!
Μ αρεσουν πολυ οι ναυτικοι.
τα φιλια μου.
Ροβινσώνας!
Το μουσι ο,τι πρέπει!
Λοιπόν, εκανα κι εγώ μαθήματα ιστιοπλοίας οταν ήμουν στην Πάτρα...Πα πα πα... μια απογοητευση... Ουτε στα μισά δεν έφτασα.
Μου τη δινουν άλλωστε τα πλοία διοτι δεν μπορείς να ανοιξεις την πόρτα και να φυγεις όποτε σου καπνίσει.
faraona
χαχα δε θυμάμαι και πολλές.. μου έρχονται κάποιες στιγμές αλλά τις ξεχνώ μετά..:):)
χαχα ναυτικός του γλυκού νερού τους τελευταίους μήνες..:):)
καλησπερούδια:):)
σοκολάτα πορτοκάλι
xaxa ναι μου το έχουν ξαναπεί..:):)
ναι είναι παράξενη η ψυχολογία.. αν δεν έχεις δίοδο διαφυγής..:):)
που χάθηκες;:):)
καλησπερούδια:):)
Όλο αποκαλύψεις είστε κουλπίε μου:-))
diVa μου
χαχα τι σας αποκάληψα αυτή τη φορά;:):)
την καλησπέρα μου:):)
Koulpa μου, πολυ καλοκαιρινο το ποστ σου! Παμε να ανοιξουμε πανια!!! Καλημερες :-))
χαχα μπουρμπουλήθρα μου
νόμιζα πως είχες ανοίξει ήδη πανιά γι άλλες παραλίες..:):)
καλημερούδια:):)
Κουνάει ή είναι η ιδέα μου;
Ωραίες οι περιπέτειες !!!!
Αφήνουν τις καλύτερες αναμνήσεις όσο και επώδυνες να είναι !!!!!
Έχεις κάτι να θυμάσαι !!!!
Καλό καλοκαίρι
Επόμενο ταξίδι έχει, να φανταστώ, ε;
xaxa σοφία
δεν έχω ξανακουνηθεί περισσότερο.. και δεν ήταν και πολύ ζωντανή η πριραφή..:):)
καλησπερούδια:):)
anamella
xaxa το χειρότερο ήταν η αντροπαρέα παρά τα μποφορ.. τουλάχιστον δε μου ξανασυνέβει το πρώτο.. το δεύτερο το επειδίωξα σε κάποιο βαθμό..:):)
καλησπερούδια:):)
kitsosmitsos
εκατοντάδες.. αλλά λίγα αξιομνημόνευτα φαινεται.. θα συνεχίσω με ότι θυμάμαι..:):)
την καλησπέρα μου:):)
Καλημέρα koulpie :)
..που βόσκετε αυτή την Κυριακή; :)) εγώ μόλις εχθές κατάφερα το πρώτο μπάνιο.. σάστισε η θάλασσα μόλις με είδε.. θα φταίει που κολυμπούσα λες και ήταν η πρώτη φορά :)))
χαχα καλό μου σορολόπ
είχα λιγο χαλαρή δουλίτσα.. τώρα ηλθα να βοσκίσω.. μακαρόνια με τόνο.. και να περιηηθώ στα blog.. με λίγη δυσκολία λόγω προβλημάτων των win..:):)
χαχα "ζει ο βασιλιάς αλέξανδρος;":):)
εγώ για αλλη μια φορά μεταθέτω τις ελπίδες μου για την τρίτη.. για να δούμε..:):)
την καλησπέρα μου:):)
Καλή όρεξη λοιπόν! μακαρόνια με τόνο ε; δεν είναι κακή ιδέα.. και έλεγα τι να φάω, τι να φάω!?
σορολόπ μου
χαχα δε μπορώ να σας στείλω.. αλλά τουλάχιστον σας έδωσα την ιδέα..:):)
καλή όρεξη και σε σας:):)
:) Καλως σε βρηκα παλι Κουλπακο...
Πω πω, πραγματικα σαν ταινια μικρου μηκους μου φανηκε!!! Αγχωθηκα στο τελος!! Και επειδη δεν εχω και την τελεια σχεση με την θαλασσα, σκιαχτηκα καμποσο, μπορω να πω...
ΜΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!!!!
:) Να περνας καλα βρε!
Ακριβώς το ίδιο συνέβει και με εμάς. Όταν φύγαμε από Πόρο μας προσπέρασε ένα μεγάλο ξύλινο ψαράδικο. Όσο περνούσε η ώρα ο αέρας και το κύμα δυνάμωναν. Σε κάθε κύμα γινόμασταν μούσκεμα ας και φορούσαμε νιτσεράδες. Κάποια στιγμή είδαμε το ψαροκάικο να επιστρέφει, εμείς αποφασίσαμε να συνεχίσουμε. Μετά από μισή ώρα είμαστε ψόφιοι στην κούραση, θα φτάναμε πάρα πολύ αργά και πτώματα. Έτσι αποφασίσαμε να γυρίσουμε.
Αυτά τα περιπτειώδες ταξίδια δεν ξεχνιώνται και δεν τα έχω μετανοιώσει.
Καλό ξημέρωμα καπετάνιε!!!!
ΩΩΩ καλώς το ροδοψαράκι μας
χαχα μη νομίζεις κι εγώ που μεγάλωσα στη θάλασσα.. ήταν στιγμές που είπα.. τι γυρεύω εδώ εδώ;.. αλλά συνήθως το διασκέδαζα..:):)
για να δούμε θα την κάνεις την εκπομπούλα απόψε;:):)
καλησπερούδια:):)
radio markoni
xaxa εσείς σταθήκατε πιό σοφοί.. χάσατε βέβαια την εμπηρία.. αλλά γλυτώσατε να γυρίσετε πολύ "αργά" και "πτώματα".. κυριολεκτικά..:):)
την καλησπέρα μου:):)
koulpa, που είσαι; ταξιδεύεις; :D Αν ναι, σε ζηλεύω πολύ!!! Φιλάκια πολλά και να περνάς τέλεια :D
μαράκι μου
καλώς το!! όχι.. τίποτα θεαματικό.. προβλήματα με τα win και τη σύνδεση..:):)
καλησπερούδια:):)
είπα κι εγώ πως θα περνάς καλά και θα ταξιδεύεις... Δεν πειράζει, μην σκας καθόλου! Έχουμε όλο το καλοκαίρι μπροστά μας :D
χαχα μαράκι μου
για να συνδεθώ;.. ελπίζω να μη πάρει όλο το καλοκαίρι..:D
καλησπερούδια:):)
Καλησπέρα.
Ελπίζω να μάθατε από τότε και να έχεις πολλά καλά ταξίδια και ακόμα περισσότερα στό μέλλον
Καλημέρα
alexis b
xaxa κάναμε αρκετά ταξήδια.. το τελευταίο οκτάμηνο κάναμε λίγο κιλιά πάλι.. αλλά ελπίζω το καλοκαίρι να αναπληρώσουμε λίγο:):)
την καλησπέρα μου:):)
Καλά ρε μεσιε κούλπα,
με φορτωμένη θάλασσα και τους έστειλες στα αμπάρια?!! :)))
Να τους ξεκάνεις ήθελες μωρέ?!! :)
Καλησπέρα
kapetanios
χαχα δεν ήταν στη διακριτική μου ευχαίρια.. ήταν χαπακομένοι και σχεδόν σε καταστολή.. και η θάλασσα δεν ήταν φορτωμένη.. ήταν ο κακός χαμός.. δε πίστεθα ότι οι ελληνικές θάλασσες μπορούν να βγάλουν τέτοιο πράγμα!!
την καλησπέρα μου:):)
Και εγώ δεν πίστευα
αλλά πείστηκα :))
Από τότες προσπαθώ άλλοτε με απόλυτη επιτυχία άλλοτε με μερική να την αποφεύγω την ….επιβεβαίωση.
Πάντως η αλήθεια είναι ότι, με τα μέσα που διαθέτουμε σήμερα, εάν δεν θέλεις να βρεις θάλασσα μπροστά σου δεν βρίσκεις.
Το κακό είναι ότι υπερεκτιμούμε τις δυνατότητες μας καμιά φορά ή και του σκάφους μας και την πατάμε.
Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να επαναλαμβάνω χρόνια τώρα( στα σχετικά φόρουμ) ότι αβύθιστο σκάφος δεν υπάρχει. Ούτε και άνθρωπος που μπορεί να σταθεί απέναντι στο πιο εχθρικό περιβάλλον για το είδος του όπως είναι η θάλασσα.
Χάρη μας κάνει( σαν το σύμπαν να έχει συνωμοτήσει υπέρ μας . Έως ότου συνωμοτήσει και εναντίων μας καμιά μέρα και μας στείλει να βρούμε το Άγιο Πέτρο) και δεν μας στέλνει στον πάτο σαν πάρουν τα μυαλά μας αέρα.
Ακόμα και το νομικό μας πλαίσιο πάσχει.
Στην διακριτική ευχέρεια του καπετάνιου λέει για τα γκαζάδικα όταν ο καιρός φορτώνει.
Από αυτές τις "διακριτικές ευχέρειες" των καπεταναίων έχουμε θρηνήσει αρκετές φορές ναυτικούς , άμα θυμάσαι.
Τέλος πάντων.
Σου εύχομαι μια καλή νύχτα να έχεις :)
kapetanios
αν σκεφτείς ότι για 2 σχεδόν χρόνια αλωνίζαμε το ανατολικό αιγαίο με οποιοδήποτε καιρό.. και μόνο στο ικάριο είχαμαι δει πολύ θαλασσα άλλα τίποτα τέτοιο..:):)
ε τώρα έχουμε τα μέσα.. τοτε..15 χρόνια πριν.. ούτε νετ ούτε μοντέλα καιρού με χάρτες διευθύνσεων/εντάσεων.. ούτε εμπειρία επί του θέματος..:):)
ναι και τα ιστιοποικά δεν υπόκεινται σε απαορεύσεις.. μιά α χρηάζονται τον αέρα για να πάνε.. αλλά τώρα πια ξέρεις τι να περιμένεις.. εγώ δε βγαίνω με πάνω από 6-7 μποφόρ με καμία τιμή πιά.. δε φοβάμαι.. αλλά σέβομαι..:):)
καληνύχτα και καλό μήνα:):)
Δημοσίευση σχολίου