..το 2007.. έκανα το πρώτο επετειακό μου για τη 17η νοεμβρίου.. και ο 2008 στο δεύτερο.. μοιράστηκα τις αναμνήσεις μου από τη μέρα.. δε ξέρω αν έχει μείνει κάτι να προσθέσω..
..το βράδυ.. γυρνώντας από τη δουλειά.. έκατσα στη πλατεία.. είναι μια πολυτέλεια που μου επιτρέπω μόνο όταν έχω να κάνω κάποια γραφική εργασία.. που η αταξία στο σπίτι μου με δυσκολεύει να την πραγματοποιήσω. έτσι σήμερα είχα μια μεγάλη και επείγουσα προσφορά να μελετήσω.. κι αφού τελείωσα.. είπα να διαβάσω μερικές σελίδες από το βιβλίο του γιάννη μας.. που προχωρά αργά.. αλλά σταθερά.. περνώντας από τη 200η σελίδα.. δεν ήμουν σίγουρος αν η ιστορία τελείωνε.. ή αν πραγματικά τότε άρχιζε.. η αναφορά στη 17 νοέμβρη.. και η παραμονή της επετείου.. μου θύμισαν πόσο με ενοχλούν οι συνωνυμίες.. ίσως το πρώτο και το σίγουρο έγκλημα της οργάνωσης είναι η επιλογή του ονόματος.. μετά το μυαλό μου άρχισε να τρέχει.. δυστυχώς δε τα θυμάμαι με τη σειρά.. ούτε ανάκατα τώρα που προσπαθώ.. κάτι για δικαιοσύνη.. για δίκαιο.. για ποινές.. για το πως μπορεί να προέκυψε το περί δικαίου αίσθημα.. γιατί υποτίθεται ότι εξυπηρετεί το δίκαιο του αδύνατου.. αλλά φτιάχνεται από δυνατούς για δυνατούς;.. έτσι κι αλλιώς μόνο το κράτος.. συνώνυμο της δύναμης.. μπορεί να επιβάλει το δίκαιο.. και η αυτοδικία;.. δικαιολογείται από την αδικία του "δικαίου";.. και τελικά σε μια διχογνωμία.. ποιος έχει δίκιο;.. αυτός που μπορεί να το επιβάλει.. ή αυτός που μπορεί λογικά να το υπερασπιστεί;..
μια μορφή επιτυχίας ενός βιβλίου για μένα.. είναι ένα μέρος του μυαλού μου.. κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης.. υποσυνείδητα.. να ζει μέσα στη υπόθεση.. ένα άλλο μέρος.. να παίρνει αφορμές για σκέψη.. και τελικά.. όταν τελειώνει.. να μου αφήνει ένα καινό.. "και τώρα τι;".. μέχρι την αρχή του επόμενου.. το τελευταίο θα το ξέρω όταν τελειώσω την ανάγνωση.. και μιά που κάπου θα κατέληγα.. ας καταλήξω εκεί που δε θα κατέληγα αν δεν είχα διαβάσει το ποστ του γιάννη.. αλλά τώρα με γαργαλά και δε μπορώ να το αποφύγω..
Η παρουσίαση του βιβλίου ορίστηκε για τη Δευτέρα, 14 Δεκεμβρίου, μετά τις 7 στην αίθουσα ανταποκριτών ξένου τύπου, Ακαδημίας 23.
το έβαλα κι εγώ στο τέλος του συνάρτητου ποστ μου.. για να εξασφαλίσω ότι δε θα παραβρεθούν φυγόπονοι αναγνώστες.. :)
8 σχόλια:
η αληθεια ειναι οτι οσοι εζησαν εκεινες τις μερες εχουν να μοιραστουν μαζι μας πολλα συναισθηματα
καπως ετσι και μενα μου τα διηγηθηκε η μητερα μου ..
απο εκει τα γνωριζω και αυτο μου ειναι αρκετο :)
δεν με ενδιαφερει η καθε παρουσιαση μεσω της τηλεορασης παρα μονο των ανθρωπων που τα εζησαν απο μεσα
skouliki μου
ο καθένας έχει την αλήθεια του.. ξέρω πολλούς που δε τους έγκιξε καθόλου η επταετία.. ξέρω άλλους που εποφεληθηκαν.. τυχαία χωρίς να είναι της παράταξης.. ξέρω και πολλούς που πέρασαν πολύ δύσκολα.. :):)
καληνυχτούδιααα :):)
kulpa μου, μπορεί να 'χουμε την ευκαιρία να τα πούμε αυτά. Το ζήτημα είναι πώς αγγίζουν τον καθένα τα πράγματα, εγώ ας πούμε ήμουν παιδί όταν άρχισαν. Και χρειάστηκαν 30 χρόνια σχεδόν για να μάθω πως όλα αυτά δεν ήταν παρά ένα τίποτα τελικά, δηλώσεις και θεάματα... κι οι ζωή συνεχίζεται, όπως την μπορεί ο καθένας. Εγώ ξεφορτώθηκα μια ιστορία, ο καθένας καταθέτει ό,τι έχει, ό,τι τον διαμόρφωσε.
γιαννη μου
ότι προλάβουμε θα πούμε.. εγώ ήμουν 3ων άκληστων όταν έγινε το πραξηκόπημα.. αλλά από τις πρώτες μου μνήμες είναι κάποιες διαδηλώσεις πριν.. που φώναζα νοβα νοβα.. επηδή φώναζαν οι άλλοι.. και τώρα τελευταία το θυμήθηκα και αναζήτησα τι σύμαινε.. ήμουν 10 στη μεταπολήτευση.. και είχα ήδη αποφασίσει ότι οι παλιγκενεσίες ήταν θέατρο.. και στην τρίτη επέτιο του πολυτεχνίου είχα ήδη αειδιάσει με την υπόθεση.. με τη μνήμη.. με το πόσοι έβριζαν αυτούς που ήταν μέσα.. και αν χωρούσε το πολυτεχνίο αυτούς που εκ των υστέρων δήλωναν ότι ήταν μέσα.. είχα αισθανθεί μια συμπάθεια κάποιων.. για τις θεωριές και ίσως και για κάποιες από τις πρώτες πράξεις της 17 νοέμβρη.. και με την αποκάλυψη των ενόχων.. κάποιοι δε πίστεψαν ότι μπορεί αυτοί όι συληφθέντες να είναι η 17 νοέμβρη.. χαχαχα ότι κι να έχω να καταθέσω θα είναι σκέψεις ανάκατες και ατνικρουόμενες.. δε θα γέμιζαν βιβλίο.. και δε θα έμπενα στο κόπο να τις διαβάσω.. :):)
καλημερούδιααα :):)
Είναι καλό να έχουμε αναμνήσεις και γενικότερα να μην ξεχνάμε.
Ειδικά για θέματα σημαντικά όπως αυτό.
Την καλησπέρα μου
χαχα kistosmitsos
έχω αρχίσει να ξεχνώ.. αλλά κρατιέμαι.. :):)
την καληνύχτα μου :):)
συμφωνω σε αυτο που λες
καλο σκ
χααχαχα skouliki μου
σε ένημέρωσε ο γιατρός να μου λες σε όλα ναι; :):)
καλή ανοιξιάτικη κυριακή :):)
Δημοσίευση σχολίου