ο μάιος μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ..

..να τον προυπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.. κι αν μείνουμε εκεί κέρδος θα το έχουμε.. εμένα με βλέπω να καταλήγω εκεί όπως πάω.. θέλω δε θέλω..
αυτό που έλεγα στο προηγούμενο ποστ.. για το ερείπιο.. δε το βλέπω να γίνεται.. τουλάχιστον εμπροθέσμως.. δεν έχω καταλάβει γιατί δεν έγινε.. μια και αποτελούσε μια διέξοδο.. κυρίως για τον ιδιοκτήτη.. που το έχει τόσα χρόνια και κάθεται.. και ζητάει χαράτσια κι από πάνω.. άσε που ανεβαίνουν κι επισκευαστικές του απαιτήσεις όσο ερειπώνει.. ίσως έχει φάει τόσες σφαλιάρες τελευταία που δεν έχει κουράγιο να αντιδράσει στο ελάχιστο.. όπως και νά χει.. έχετε το νου σας μήπως δήτε κανένα ερείπιο σε ανάλογη κατάσταση.. από δάφνη ως καλαμάκι μη μας τα φάνε κι οι βενζίνες.. ή αν ξέρετε κανέναν ιδιοκτήτη.. λιγότερο αδρανή.. μήπως βολευτούμε και οι δύο..

..χάθηκα λίγο τελευταία.. αλλά όλο γκρίνιες μου βγαίνουν.. και ποιόν ενδιαφέρουν; και τι αποτέλεσμα έχουν; όταν τα λές νωρίς δε σε πιστεύουν.. κι όταν τα λες αργά.. τζάμπα τα λές.. γκρίνιαζα το 07.. το 08.. άντε και το 09.. με κάποια διαστημικά απομακρυσμένη ελπίδα.. ότι μπορούσαμε να αντιδράσουμε.. όχι για να επιβιώσουμε.. απλά για να έχουμε ένα λιγότερο ανέντιμο  θάνατο.. μετά το 09 δεν ελπίζω.. η τιμή της τιμής μας.. ξεπέρασε αυτή της ζωής μας εκθετικά.. δε συμφέρει τις αγορές πιά να ζούμε..

..αλλά κι εγώ.. σιγά μη κλαύσω σιγά μη φοβηθώ.. δεν υπάρχουν λεφτά για παιγνίδια.. βρήκα παιχνίδια χωρίς λεφτά.. από σκουπίδια.. συνάντησα μερικά στο φατσαμπούκι..

μια μηχανή στίρλινγκ.. που από το 80 που την είχα πρωτο συναντήσει στο "πως λειτουργεί" με απασχολούσε θεωρητικά.. και τώρα λέω να ασχοληθώ πειραματικά..

ένα φουρνάκι ηλιακό.. που μπορεί εκτός από παιχνίδι.. να χρειαστεί δίπλα στη σκηνή.. κι ας έχουμε μόνο χόρτα να βάλουμε να ψήσουμε..

..διότι νομίζω.. ότι όσο και να θέλουν να μας πείσουν περί του αντιθέτου.. η ζωή είναι ΜΟΝΟ παίξε γέλασε.. κι όσοι θέλουν να μας πείσουν.. είναι για να εξασφαλίσουν εις βάρος μας το δικό τους παιχνίδι και γέλιο..
καλό μήνα φιλαράκια μου και καλή ανάσταση.. σε μάς που θέλουμε να περάσουμε καλά σε αυτή τη ζωή.. και δεν επενδύουμε κατ ανάγκην σε μια επόμενη.. για την οποία δεν έχουμε στοιχεία..
(το πρώτο δώρο του μήνα μου το έκανε ο πεινασμένος blogger που μου έφαγε την αρχική ανάρτηση.. αλλά ξέρετε.. εγώ γαϊδούρι ξεσαμάρωτο.. :) )