6 / 12 / 2024
.. την ώρα αυτού.. του περιβοητού καφέ.. νόμιζα ότι είχε ίδικο.. ίσα-ίσα και.. λίγα του έλεγε.. εγώ που μου έλεγα.. ότι αν δεν.. έχω να φάω.. απλά θα πεθάνω.. και σιγά μην.. έχανε η βενετιά βελόνι.. και να σε.. κάτι που το.. θεωρούσα ήσσονος σημασιας.. όπως η μυρωδιά.. αυτού του καφέ.. με έφερνε στα.. όρια μου και.. δεν μου το 'χα.. έψαχνα να βρω.. μία λύση για.. το πρόβλημα μου.. και εδώ έφτασα.. στα όρια της.. ανοχής μου.. και αμέσως έσκυψα.. στα σκουπίδια για.. να βρω κάποιες γόπες.. και ήξερα ότι υπήρχαν.. είχα δει σε.. κάποια παλιά ταινία.. κάποιος φτωχό διάβολος.. μαγεύε μερικές και.. με σάλιο και δεξιοτεχνία.. τις έκανε κάπως.. σαν τσιγάρο.. αυτό ήθελα και εγω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου