Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007

CV1..Οι πρώτες μου..(μυθολογία)

Η πρώτη μου φωτογραφία (Γενάρης 1965 Πειραιάς)

Απόγευμα 2 Νοέμβρη του 64. Η μητέρα μου δούλευε ξενυχτισμένη μετά από ολονύχτιο ξεφάντωμα σε χωροπηδάδικο της εποχής. Πάντα του σκοτωμού. Πάντα σε στενά χρονικά περιθώρια Πάντα κάποια πελάτισσα του καλλιτεχνικού χώρου, ήθελε κάποια τουαλέτα επειγόντως για την επόμενη επίσημη έξοδο. Όταν, κατά το κοινώς λεγόμενο, έσπασαν τα νερά. Το βαλιτσάκι με τα απαραίτητα στην είσοδο Ταξί. Μαιευτήριο. Πρώτο πρόβλημα. Με 50 σκάρτα κιλά και εμφάνιση πιτσιρίκας δε μπορούσε να πείσει κανέναν ότι πρόκειται να γεννήσει. Αφού τους έπησε κάπως, δεύτερο πρόβλημα, δεν ήθελα με τίποτα να βγω. Ξημέρωμα 3ης Νοέμβρη πιά, μετά από ώρες ταλαιπωρίας, με τη βοήθεια λαβίδων, αναμνηστικό των οποίων φέρω ακόμα δυσδιάκριτο στο κούτελο, έκανα την πρεμιέρα μου. Τίποτα θριαμβευτικό, μακρόστενος και ζαρωμένος, 2 κιλά σκάρτα, σοβαρός κι αμίλητος, πολύ κουρασμένος από την εμπειρία και μάλλον ενοχλημένος από την αλλαγή της κατάστασης.
Αρχές Δεκέμβρη βίωσα την πρώτη από τις πολλές μετακομίσεις της ζωής μου. Από Κυψέλη βρεθήκαμε Παγκράτι και απέκτησα το πρώτο μου δωμάτιο. Δεν ζητούσα τίποτα πέραν της ησυχίας μου. Δεν έκλαιγα, δε γέλαγα, δεν ενοχλούσα και δε με ενοχλούσαν. Γενικά σε μιά ευτυχισμένη αφασία που κράτησε πάνω από 20 χρόνια. Μια φορά γκρίνιαξα, ευτυχώς μάλλον, γιατί είχα 40κάτι πυρετό που δεν έπεφτε με τίποτα. Τελικά οφειλόταν μάλλον σε κάποιο όγκο στον όμο που μου τον αφαίρεσαν άρων άρων, αφήνοντάς μου άλλο ένα σημάδι

Το πρώτο μου όνομα, πριν βαφτιστώ, ήταν Νίνο (Ιταλικές επιρροές της εποχής). Σε μιά εκδρομή όμως, μέσα στο πούλμαν, άκουσε η μητέρα μου κάποια κυρία να φωνάζει “Νίνο, Νίνο”. Γύρισε και είδε κάποιο μεσήλικα σε στύλ Λαλάκη να απαντά “ναι μαμά”. Πήρα αυτοστιγμεί το όνομα του παππού μου.

Η πρώτη μου εξαφάνιση συνέβει, όταν η γιαγιά μου, ξυπνώντας , δε με βρήκε στο ανωτέρω εικονιζόμενο καρεκλάκι. Συναγερμός, κινητοποίηση, αναζήτηση, χωρίς αποτέλεσμα. Μετά από 2-3 ώρες, που όλοι είχαν τρελαθεί, εμφανίστηκα κάτω από την ντιβανοκασέλα, με ένα μαυρισμένο μάτι, που απέκτησα μάλλον από τη σύγκρουσή μου με κάποιο παπούτσι πέφτοντας. Προφανώς πέφτοντας κοιμισμένος γύρισα πλευρό και συνέχισα τον ύπνο μου.
Πρώτο ταξίδι στην Τρίπολη (Πάσχα 1965)

Οι γονείς μου δούλευαν πολύ. Τον πρώτο χρόνο τον πέρασα μεταξύ Παγκρατίου Τρίπολης καί Πειραιά. Από γιαγιά σε γιαγιά.
Περπάτησα νωρίς. Το είδα το σχεδίασα και το έκανα μόνος. Ξαφνικά με είδαν όρθιο.
Μίλησα νωρίς. Οι πρώτες λέξεις που άκουσαν “το παραμανάκι σου”. Μάλλον έκανα πρόβες μόνος μου για να τους καταπλήξω.. τα κατάφερα.

Πρώτο μπάνιο Καστέλα (Μάης 1965)

Την ίδια εποχή που περπάτησα είχα και την πρώτη μου επαφή με τη θάλασσα. Μια στενή σχέση από την πρώτη επαφή. Μια σχέση που κρατάει ακόμα Όταν έκλινα το χρόνο έγινε η δεύτερη μετακόμισή μας. Μεγαλύτερο σπίτι για να χωράει και ατελιέ ραπτικής, για να είναι περισσότερο χρόνο κοντά μου η μητέρα μου και να με ξεφορτωθούν οι γιαγιάδες
Η πρώτη παρανόηση. Καθισμένος στο καρεκλάκι ζήτησα νερό από τη διερχόμενη μητέρα μου.. “αμέσως” μου λέει και εξαφανίζεται.. επαναλαμβάνω την αίτηση πολλές φορές για να πάρω την ίδια απάντηση κάθε φορά που περνούσε.. κάποια στιγμή εξανέστην “όχι αμέσως ΤΩΡΑ το θέλω!!” νομίζοντας ότι το “αμέσως” αφορά σε κάποια πολύ μελλοντική στιγμή.
Πρώτη επαφή με τον ηλεκτρισμό. Απάντησα στη ερώτηση τι γίνεται όταν βάζεις μια συρμάτινη κρεμάστρα ανοιγμένη και στις δύο τρύπες μιας πρίζας. Ένα μεγάλο ΜΠΑΜ, δύο μαυρισμένα μέχρι τους αγκώνες χέρια και μια φωτιά στον ηλεκτρικό πίνακα.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...







33 σχόλια:

mpoumpoula είπε...

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
τι τέλεια περιγραφεί είναι αυτή????
η καλαμάτα σου κανε καλό τελικά χαχαχαχαχαχα
εσύ δεν ήσουν παιδί βιολί ήσουν!
φιλιά απο την μύτη μου!

koulpa είπε...

mpoumpoula
χαχαχα.. ναι έχει μια υγρασία που τρέχει η μύτη σου και μυρίζουν τα πόδια σου και βλέπεις τα πάντα γύρω να σκουριάζουν λεπτό το λεπτό.. αλλά εμένα μου κάνει καλό φαίνεται η υγρασία..:):)
..και είναι κάτι φιλές που χαιρετιούνται τρίβοντας τις μύτες τους..:):)
Φιλιά καλαματιανά:):)

a_lexia είπε...

ΩΧ!!!!

"Εγώ Ο Κούλπα"

Μάλιστα... τώρα κατάλαβα γιατί αργεί η κουζίνα...

Καταπληκτικό!!! Aναμένω τη συνέχεια... Ακου .."το παραμανάκι σου.." πως φαίνονται από την αρχή τα πράγματα...

: )))

a_lexia είπε...

Αναμένω τη συνέχεια με έγχρωμες φωτογραφίες και πιο λεπτομερείς περιγραφές... να μάθουμε και τίποτα, "σιγά, σιγά"

: ))

koulpa είπε...

a-lexia
χαχαχα vae victis..:):)

Έτσι έτσι.. δύσκολα ξεπερνώ τις 7-8 ώρες εργασίας ημηρεσίως.. τις λοιπές μαγειρέυω, τρώω, διαβάζω και γράφω..

Εμ.. η κακή μέρα απ'το πρωί φαίνεται..:):)

Για την αρχή είναι μυθολογία.. δε φιλοδοξώ να φτάσει στη συγχρονη ιστορία (και στις έγχρωμες φωτογραφίες).. αλλά πάλι δε ξέρεις.. σιγά σιγά..:):)

a_lexia είπε...

Ε όχι και οουαί τοις ηττημένοις... μια χαρά τα καταφέρνετε...

Μην ξεχνάτε όμως ότι ars longa, vita brevis... Από το "Εγώ ο Κούλπα" δεν αναμένω τίποτε λιγότερο από την Οδύσσεια...

Cura ut valeas!

patsiouri είπε...

Πέρασες τέλεια????????

σορολόπ είπε...

Λοιπόν διαβάζοντας τη μυθολογία σας διαπίστωσα ότι οι παράλληλοι βίοι μας ξεκινούν από την ώρα της γέννησης... χαχαχα

...εγώ βέβαια υπήρξα ένα μωρό θαύμα για τα δεδομένα τοκετών της εποχής καθώς γεννήθηκα μόλις 5,5 κιλά.................. ο γιατρός αφού έσκισε τα πτυχία του αφού δεν κατάφερε να με βγάλει με τις γνωστές μεθόδους, άρπαξε κάτι κουτάλες και με τράβηξε με το ζόρι έξω....... βγάζοντάς μου τον ώμο! έτσι σε όλες τις μωρουδίστικες φωτογραφίες είμαι με το χέρι κλειδωμένο που λέω :))))

...θα περιμένω τη συνέχεια! άντε καλημέρα μας!

Kapetanios είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Kapetanios είπε...

Ήσουν και τζαναμπέτης
εκτος απο ... σεξουλιάρης βλέπω μεσιε koulpa :))
( αχ αυτή η θάλασσα!)

diva είπε...

:-)
Οι συστάσεις αγαπητέ κούλπα δεν ήτο απαραίτητες.
Είστε εμφανώς τζαναμπέτης - όπως ορθά επισημαίνει ο πατέρας Καπετάνιος- και δον ζουάν μεγάλος (άκου εκεί.."το θέλω ΤΩΡΑ!"
Για την κορμοστασιά , το επιβλητικό βλέμμα και τα σημάδια που αποκαλύψατε , δεν έχω να πω πολλά..τα λένε όλα οι αναρτήσεις σας:-)
ένα είναι σίγουρο.
Είμεθα τυχεροί που σας έχουμε κοντά μας - κι όχι κοντά σε κάποιο καρεκλάκι ή πρίζα:-)
Καλημέρα βέβαια:-))

trying escape the truth είπε...

Γιατί πρέπει να να λύσουμε τις απορίες μας πρέπει να καούμε;;! Απίστευτη περιγραφή! Αναμένω τη συνέχεια

Maria Mikro Analogo είπε...

χαχαχαχαχαχα!!!!! Κούλπα, γυρίσατεεεε; (αλά Καρέζη στο "δεσποινίς διευθυντής"). Τελικά είσασταν παιδί-κουμπί που λέμε... Περιμένω τη συνέχεια οπωσδήποτε! Καλημέρες και καλή εβδομάδα :-)

diva είπε...

Μα..ελάτε βγείτε στη σκηνή..μη κρύβεστε πίσω από την αυλαία..ελάτε ελάτε..θα φέρουμε και πρίζες:-)

a_lexia είπε...

Εχω ένα κακό προαίσθημα για την κουζίνα... : ))

diva είπε...

Να αρχίσω να ψάχνω με δορυφόρους;

koulpa είπε...

a-lexia
ΑΝΔΡΑ ΜΟΙ ΕΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΣ. ΟΣ ΜΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ...
...Η αρχή μου ταιριάζει..
(2η φορά με συσχετίζετε με τον ήρωα.. η αλήθεια είναι ότι όταν διάβασα πρώτη φορά την ιλιάδα, σε μετάφραση, κάπου στα έξι, τον ξεχώρησα και χάρικα όταν έμαθα ότι αυτόν επέλεξε και ο ποιητής για το σίκουαλ...)
...δε πιστεύω ότι θα εξεληχθεί σε έπος...:):)

koulpa είπε...

patsiouri
..Xαλαααάρωσα!!!
Μόλις επέστερεψα:):)

koulpa είπε...

σορολόπ
χαχαχα είδατε είδατε;;:):)
..εγώ έκανα είσοδο 2 κιλά σκάρτα και κατάφερα να κερδίσω άλλα 98!!:):)(ουάου..ψέματα κάπου στην καλαμάτα έχασα πέντε κιλά.. δεν ανύσηχώ θα βρούν το δρόμο να γυρίσουν μόνα τους..)
Την (επαναπατρισθήσα) καλημέρα μου:):)

koulpa είπε...

kapetanios
χαχαχα.. ναι και το πρώτο το διατηρώ ακόμα..:):)
Την (τζαναμπέτικη) καλημέρα μου:):)

koulpa είπε...

diVa μου
..E πως του νου ας μπέτερ..:):)

Για το τζαναμπέτης απάντησα στο kapetanio... για το δον ζουάν... ε το απόλεσα κάπου στα πέντε..:):)

Η κορμοστασιά.. ε επανέρχεται σιγά σιγά σε αυτό το ζυμαρούλικο.. Το βλέμα μαλάκωσε με τα χρόνια...

Την καλημέρα μου (ποσοδήποτε):):)

koulpa είπε...

trying escape the truth
..Ελα ντε... ο παθός μαθός... εμένα πάλι μου χρειάστηκε να καώ αρκετές φορές για να μάθω(;):):)

koulpa είπε...

μαρία
Απόψε γύρισα τελικά (το παρόν ποστ είναι made in kalamata)
..κουμπί δε λές τίποτα.. οι καημένοι οι γωνείς μου να σου πούν..:):)
Την καλημέρα μου:):)

koulpa είπε...

a-lexia
Hλθε το.. νοστιμον ήμαρ!!! (τώρα γιατί μου μήρισε μουσακάς;)
..ο ήρωας πήγε για τσιγάρα (εντάξι.. περίπου) και έλοιψε 20 χρόνια... εγώ μόνο 20 μέρες..:):)
Μή μου ανυσηχήτε για την κουζίνα.. χαίρει άκρας υγείας (και οι ντουλάπες και τα διάφορα..) και έγιναν πανέμορφα (αν δε πενέψεις την κουζίνα σου θα πέσει να σε πλακώσει..):):)

koulpa είπε...

diVa μου
Όχι όχι.. το γλυτώσαμε αυτή τη φορά... επέστρεψα ο άσωτος..:):)
Την (άσωτη) καλημέρα μου:):)

diva είπε...

Παρατρίχα:-)
Μόλις τηλεφωνούσα...
Καλώς επιστρέψατε:-)
Καλησπέρα να πω;
Λέω

koulpa είπε...

diVa μου
..σας πρόλαβα ε;
Καλώς σας βρήκα και
καλησπέρα:):)

μαριάννα είπε...

Πολύ τρυφερή η περιγραφή σου! Ενδιαφέρουσα η ζωή σας και πολλή εναλλαγή. Περιπετειώδης! Οι φωτό άπαιχτες! Τρελαίνομαι για παλιές ασπρόμαυρες που καταγράφεται μια ολόκληρη εποχή.
Να είσαι καλά! Το απόλαυσα...

koulpa είπε...

ghteytria
...κόβομαι με την καρδιά ενός μαρουλιού..:):)
Ήταν οι καιροί παράξενοι και περιπετιώδεις... αργότερα ησήχασαν λίγο τα πράγματα..:):)
Κι εγώ τις αγαπάω τις παλιές ασπρόμαυρες.. ίσως και γι αυτό επέμηνα ασπρόμαυρα μεχρι την εμφάνιση των ψηφιακών.. δυστυχώς μέχρι τις αρχές των 70s ήταν λίγες οι ΙΧ κάμερες.. εξ'ου και ελάχιστες οι διαθέσημες φωτογραφίες..:):)
Φιλιά ασπρόμαυρα:):)

Unknown είπε...

κύριε κούλπα μου, τι κούκλος είστε σεις!
τι χριστόφορος κολόμβος καλέ μου, να ταξιδεύεις κάτω από το κρεβάτι...
μου θυμίζεις το γιό μου, που κάπως έτσι τον έχασα: έπεσε από το κρεβάτι και συ΄νέχισε να κοιμάται από κάτω! (μετά ξύπνησε αυτός και κοιμήθηκα εγώ).
κύριε κούλπα, πώς να τολμήσω εγώ να συνεχίσω τα δικά μου; μπροστά σας δεν πιάνω μία!
υπέροχη γραφή...

koulpa είπε...

Kαλό μου abttha
ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.. τα δέχομαι όπως δέχομαι την υπεβολή ως μέσο έκφασης.. όχι δα εσείς γάφετε εγώ είμαι μάλον του προφορικού λόγου..:):)
Την καλησπέρα μου:):)

kakonini είπε...

ομορφες ιστοριες!!!!
Σαν να τα βλεπω μπροστα μου ζωντανα με την περιγραφη που κάνεις!!
Χμ...ωραιο μωρακι ησουν σε παντρευει η μαμα σου;;;

koulpa είπε...

kakonini
..έχω πάρει τα ποστ μου με την όπισθεν..:):)
Ευχαιστώ:):)
χαχαχα.. έχω κάνει τον κύκλο και ξαναγυρνώ σιγα σιγα σε αυτή την εικόνα..:):)
..χαχαχα αμάν κάνει να με ξεφορτωθεί.. αλλά οι καιροί δε βοήθησαν:):)
Την κληνύχτα μου:):)