26 / 3 / 2024
.. και άντε και ήταν.. κάπως τα κατάφερα.. με τα σκαλιά.. με τα κλειδιά.. πάντως βρέθηκα στο.. διαμέρισμα μου και.. ξεντήθηκα μα πάλι.. αισθανόμουν πολύ-πολύ μεθυσμένος.. κι ας μην.. είχα πιει ούτε.. νερό εκείνη την μέρα.. και μετά απογειώθηκα.. και πηγαίνοντας πέρα-δώθε.. στο διαμέρισμα προσπαθούσα.. να βρω που ήμουν.. και στον τόπο.. και στον χρόνο.. και εντέλως αυθορμήτως.. επέλεξα τον τόπο.. την αυλή ενός σπίτιου.. στο οποίο κατοικούσε.. ο παππούς μίας.. φίλης μου.. και αυτός μαζί.. με το άμμεσο.. περιβάλλον μου διαμόρφωσε.. τον χαρακτήρα μου.. αγνόησα τον τόπο.. και με τον.. χρόνο δεν τα.. πήγαινα και πολύ καλα.. ήταν αρχή του 2014.. και εκείνο το.. σπιτάκι είχε γκρεμιστεί.. κάπου το 1975.. και εκεί που περιφορόμουν.. με βία ήρθα.. πάλι στο 2014.. και έπεφτα γρήγορα.. απρόσκοπτα με την.. επιτάχυνση της βαρύτητας.. στο πάτωμα και.. νόμισα ότι ήρθε.. το τέλος μου.. σκέφτηκα και πολύ άργησε.. αν υπολογίσουμε ότι.. θα δρούσα μόνο.. τον περασμένο αιώνα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου