9 / 3 / 2024
.. στο κάτω-κάτω.. από τότε που.. άρχισα να θυμάμαι.. τις σκέψεις μου.. μπορεί τότε να.. μην ήξερα το.. πως να το.. πω ακόμα μα.. με μία πρόταση.. της γιαγιάς μου.. “μπορεί το κανάτι.. πολλές φορές να.. πήγαινε στο πηγάδι.. για νερό μα μία.. πέφτει και σπάει".. και με εισήγαγε.. στην θεωρία των πιθανοτήτων.. και χωρίς η έρμη.. ούτε αυτή να.. γνωρίζει.. την λέξη.. όμως εγώ στην.. θέση του κανατιού.. έθεσα εμένα.. και μια των ημερών.. με τον τρόπο.. που φερόμουν τότε.. δεν θα τον.. έλεγα επικίνδυνο μα.. μου έφερνε μία.. ευχαρίστηση και μόνο.. που προσπαθούσα να.. κάνω κάτι για.. πρώτη μου φορά.. κι ας μην.. το κατάφερνα.. οπότε πιάνοντας τα.. 50 μου χρόνια.. σκέφτηκα ότι ήρθε.. η ώρα μου.. στον τύπο με.. το δρεπάνι δεν.. θα του έλεγα.. το άθλιο "γιατί εγώ;".. μα το αθλιότερο.. "βαρέθηκα να περιμένω!"..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου