9 / 6 / 2024
.. ήταν καλοκαίρι του 1999.. είχε πεθάνει η γιαγιά μου.. ήμασταν στο κοιμητήριο.. του Κάτω Σουλίου.. για την κηδεία.. και εκεί που.. ήμασταν όλοι και.. κοιτάγαμε την τρύπα.. και τους νεκροθάφτες.. να κάνουν την δουλειά τους.. την συγκεκριμένη στιγμή.. να τοποθετήσουν το.. φέρετρο στον λάκκο.. απέναντι μου ήταν.. ο πατέρας μου.. και δίπλα του.. ο φαρμακοποιός μας.. εγώ δεν τους είδα.. γιατί “ήμουν σε.. κατάσταση εκτάκτου ανάγκης".. μου τα είπε.. ο πατέρας μου μετά.. λοιπόν μέσα από.. το μουστάκι του.. "σήμερα χάνεις μία πελάτησσα".. και αυτός του.. απάντησε σχεδόν απνευτή.. "βασίζω τις ελπίδες μου.. στους νεότερους"..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου