1692024

 16 / 9 / 2024

.. κάποιο άλλο βράδυ.. άκουσα έναν λυσσώδη.. σκυλοκαβγά τόσο που.. φαντάστηκα ότι αυτή.. την φορά ο.. θάλαμος μου ήταν.. στο ισόγειο και.. αν κάποιος κατά λάθος.. τους ανοίξει θα.. μας φάνε όλους.. μα το πρωί.. έμαθα ότι είμαστε.. στον δεύτερο όροφο.. και κάθε μέρα.. αυτοί που καθερίζουν.. την κουζίνα με.. τα περισσεύματα ταίζουν.. τα αδέσποτα της αυλής.. και στο μοίρασμα.. ένας σκυλοκαβγάς επιβάλλεται.. τις πρώτες μέρες.. για τις μετακινήσεις μου.. βάραινα την μάνα μου.. βοηθούσα και εγώ.. κυρίως για να.. γυμνάσω τα χέρια μου..

1592024

 15 / 9 / 2024

.. μπορεί με την.. άφιξη στο ίδρυμα.. η κατάσταση μου.. να βελτιώθηκε εκθετικά.. μα οι ονειροφαντασίες.. δεν με χαιρέτησαν τελείως.. ένα από τα.. πρώτα μου βράδια εκεί.. έβρεχε μανιωδώς και.. εγώ νόμιζα ότι.. ο θάλαμος μας.. ήταν υπόγειος και.. όπου να 'ναι.. θα πέρναγε και.. ο Νείλος να.. μας πάρει.. μετά είδα στην.. πόρτα να φεγγίζει.. ο νυχτερινός νοσοκόμος.. που είχε έρθει.. να δει ότι.. όλα ήταν καλά.. μα εγώ τον έβλεπα.. σαν γάλλος στρατιώτης.. του πρώτου παγκοσμίου πολέμου.. που είχα δει.. σε ταινίες..

1492024

 14 / 9 / 2024

.. έτσι εκείνη την στιγμή.. σαν να ξεβούλωσαν.. τα αυτιά μου.. και εγώ μίλαγα ακατάληπτα.. μα στο μυαλό μου.. βρήκα μερικές λέξεις.. βρήκα τα νοήματα.. και έψαχνα τρόπο.. να τις προφέρω.. θυμήθηκα το ήχο τους.. και έπρεπε να.. τους μιμηθώ με το.. στόμα μου έτσι.. άρχισα μία κουβέντα.. με την θεία μου.. περί ανέμων και υδάτων.. για να γυμνάσω.. και το πνεύμα.. και το σώμα μου.. μπορεί στην αρχή.. κουτσά στραβά μα.. όσο πήγαινε βελτιωνόμουν.. από το πρωί.. μέχρι το βράδυ.. την ώρα που.. με χαιρέτησε μπορούσα.. πια να μιλήσω.. χρωστώ πολλά και.. πρώτη μου μερα.. που ξύπνησα στο ίδρυμα.. και περισσότερα στον Θανάση.. και στην θεία μου.. αφού το επόμενο πρωί.. που είχε έρθει.. η μάνα μου.. αφού εντυπωσιάστηκε με.. την πρόοδο μου.. και της εξήγησα.. πως αυτή επεθεύτει.. επέμεινα κάποια στιγμή.. να την πάρει τηλέφωνο.. γιατί ανησυχούσα για.. το κεφάλι της.. που της το.. είχα πρήξει..

1392024

 13 / 9 / 2024

.. έτσι κοπανιόμουν στο.. κρεβάτι μου πέρα-δώθε.. τότε δεν το βρήκα.. μα ο θόρυβος.. που έκανα ανυσήχησε.. η θεία μου.. μήπως σπάσω το.. κεφάλι μου έτσι.. το διέκοψα.. για την ώρα.. και άρχισα να.. σκέφτομαι που για.. την ώρα χωρίς θόρυβο.. στο νοσοκομείο που.. ήμουν μέχρι και χθες.. ήταν γενικό νοσοκομείο.. είμασταν 2 με εγκεφαλικό.. μα ο άλλος.. μπορούσε να μιλήσει.. μα όντας στο ίδρυμα.. είχα ακούσει κάποιους.. να φωνάζουν ακατάληπτα.. μα με κάποια απορία;.. ας πούμε σαν.. ενένα γιατι δεν.. με καταλαβαίνει κανείς;.. και έτσι κατάλαβα.. και εγώ ότι.. η μάνα μου.. και η πρώην μου.. τις κάποιες φορές.. που με καταλάβαιναν.. ήταν γιατί με ήξεραν.. και οι υπόλοιποι που.. με αγνοούσαν δεν.. μου τα είχαν φυλαγμένα.. απλά δεν με καταλάβαιναν..

1292024

 12 / 9 / 2024

.. το οποίο αν.. δεν το παρακολουθήσεις.. μπορεί να αποβεί.. μέχρι και μοιραίο.. όταν το αποδεχτείς.. στα 4 σου χρόνια.. και περνάς καλά.. γιατί για το ψάξεις;.. ξεκίνησα λοιπόν να.. δοκιμάζω τα μέλη μου.. που πριν από.. την γυμναστική το πρωί.. και μετά τα.. όσα είχα κάνει.. στο πρώτο νοσοκομείο.. είχαν περάσει και 2 εβδομάδες.. είχα ξεχάσει και.. μόνο ότι τα κατείχα.. άρχισα λοιπόν τα.. γυμνάζω όσο μπορούσα.. και να δοκιμάσω.. τα όρια μου.. στον πόνο.. και τότε θυμήθηκα.. αυτά που περιγράφω παραπάνω..

1192024

 11 / 9 / 2024

.. στην αρχή σκέφτηκα.. ότι με όλα.. αυτά που είχα.. κάνει από το πρωί.. καθόλου δεν είχα ταλαιπωρηθεί.. ούτε πονέσει.. τότε δεν είχα θυμηθεί.. ακόμα ότι για.. τελευταία φορά είχα.. πονέσει στα 4.. μου χρόνια μετά.. μου είχα απαγορεύσει.. και μόνον την αίσθηση.. το παράξενο ήταν.. ότι δεν ξέρω πως.. μία χαρά έπιασε.. κάποτε είχα διαβάσει.. ότι μπορεί αυτό.. να δικαιολογηθεί σαν.. πειστήριο ότι μπορεί.. να έχω μία.. πολύ σοβαρή ασθένεια.. όπως διάβασα.. κάτι με νευροδιαβιβαστές λοιπά άγνωστα.. ο πόνος είναι.. για τον οργανισμό.. μία προειδοποίηση ότι.. κάτι συμβαίνει..

1092024

 10 / 9 / 2024

.. ξανά ένευσα και.. αυτό το πήρε.. σαν ναι και.. έτσι με βοήθεισε.. να πάω από.. το αμαξίδιο στο.. κρεβάτι μου και.. vice versa.. και αυτό για.. 2-3 φορές.. δεν μου συστήθηκε.. μα από τον.. περίγυρο έμαθα ότι.. τον έλεγαν Θανάση.. και αν ήθελες.. κάτι τεχνικό του.. το αναθέτεις και.. όλα καλά.. μετά την πρώτη πρόβα.. ήρθε μία θεία μου.. να με φυλάει.. γιατί θα ερχόταν.. ο πατέρας μου.. να την πάρει.. στο σπίτι που.. είχε κάποιες δουλειές.. να κάνει εκεί.. και μείναμε η θεία μου.. και εγώ..

992024

 9 / 9 / 2024

.. και κούτσα-κούτσα.. με έσπρωξε στον.. θάλαμο μου μας.. είχε δει να κοντοζυγώνουμε.. ο νοσοκόμος με.. τον γερανό και.. έσπευσε και αυτός.. να με ξεφορτώσει.. και εκεί που.. έβλεπε για να.. συνδέσει τις λωρίδες.. του γερανού το δίχτυ.. μα έφνης παρατήρησε.. ότι είχε κουνηθεί.. και με ρώτησε.. δύσπιστος δεν του.. είχε ξανά τύχη.. στην πρώτη επίσκεψη.. “σε σήκωσε;”.. ένευσα όπως μπορούσα.. ευτυχώς το πήρε.. σαν ναι πράγμα.. που ήταν.. και συνέχισε.. “θέλεις να σε.. βοηθείσω να το.. κάνεις χωρίς γερανό.. θα σου κάνει καλό”..

892024

 8 / 9 / 2024

.. όταν το κατάλαβε.. κάπως με σήκωσε.. και άρχισε να.. με πηγαίνει όπως.. ο αρκουδράρης.. την αρκούδα του.. αυτήν την φορά.. δεν μου φάνηκε.. τόσο δύσκολο όσο.. την πρώτην φορά.. μετά με άφησε.. να στηρίζω τα.. χέρια μου σε.. ένα κάγγελο και.. άρχισε να μου.. κάποιες ασκήσεις τις.. οποίες και άκουγα.. και ότι μπορούσα έκανα.. στο μυαλό μου.. φαντάστηκα.. ότι γυμνάζομαι για.. να χορέψω άλλωστε.. και το περπάτημα.. κάπως έτσι είναι.. με αυτά και.. τα άλλα η.. πρώτη μου ώρα τελείωσε.. με βοήθεισε στο.. να κάτσω στο.. αμαξίδιο μου και.. με παρέδωσε.. στην μάνα μου.. να με πάει.. στον θάλαμο μου..

792024

 7 / 9 / 2024

.. έτσι η μάνα μου.. με οδήγησε στον νιπτήρα.. μου έκανε τα καθημερινά.. πλύσιμο των δοντιών.. πλύσιμο του προσώπου.. και το χτένισμα.. των μαλλιών μου.. τις πρώτες φορές.. μετά με οδήγησε.. στο μεγάλο ασανσέρ.. κατεβήκαμε στο ισόγειο.. και με οδήγησε.. στην άλλη μεριά.. του κτιρίου όπου.. με περίμενε ο.. φυσικοθεραπευτής για να.. με μάθει πάλι.. πως να περπατάω.. στην αρχή όπως.. και αυτός του.. πρώτου νοσοκομείου μου.. με έβαλε σε.. ένα κρεβάτι και.. με μαζάς σε.. όλους τους μυς μου.. προσπαθούσε να τους ξυπνήσει.. ενώ εγώ καθόμουν.. αυτός βασανιζόταν τον.. λυπόμουν όπως και.. τον πρώτο.. με τα πολλά.. δεν μπορούσα και να μιλήσω.. ίσως με το χέρι.. πάντως μετέφερα το.. μήνυμα που ήθελε.. ο πρώτος να.. μάθει ο δεύτερος.. ότι ήδη είχα σηκωθεί..

692024

 6 / 9 / 2024

.. με γύρισε στο πλάι.. και στην θέση μου.. μετά έστρωνε ένα χοντρό.. ύφασμα με χαλκινά.. πορτούνια γύρω-γύρω.. που όταν με.. ξάπλωνε επάνω μου.. έφερε το γερανάκι κοντά.. και το τοποθέτησε έτσι.. ώστε ο γάντζος του.. να είναι πάνω μου.. και είχε προσαρσμένες.. 4-6 λωρίδες που.. στο τελείωμα τους.. είχαν κουμπώματα μετά.. τις πέρασε την.. κάθε μία στην.. τρύπα του διαμέσον.. των πορτουνιών.. από το χοντρό.. ύφασμα που το.. έλεγαν τότε νόμιζω δίχτυ.. και αφού τις πέρασε.. τις κούμπωσε με.. τον εαυτό τους.. και μετά άρχισε.. να με σηκώνει.. και λίγο μετά.. ήμουν πια στο.. αμαξίδιον μου..

592024

 5 / 9 / 2024

.. με βοήθεια στην.. αρχή μου έκαναν.. και έτσι ξύπνησα.. για πρώτη μου.. στο ίδρυμα και.. περίμενα να ακούσω.. ένα σημείο ζωής.. και κατά τις.. 7 το πρωί.. ήρθε η μάνα μου.. και με τάισε.. το πρωινό μου.. και μου έδωσε.. και τα χάπια μου.. και μετά ήρθε με την.. μορφή του πέμπτου ατόμου.. που συναντούσα εκεί.. ήταν ένας άλλος.. νοσοκομός για να.. με ετοιμάσει για.. την πρώτη μου.. επίσκεψη στον φυσικοθεραπευτή.. μου φόρεσε το καλσόν.. η μάνα μου.. παρακολουθούσε με προσοχή.. γιατί εντός ολίγου.. θα της ζητηθεί.. να το κάνει.. και αυτή μόνη της.. και όταν ήμουν έτοιμος.. έφερε στον θάλαμο.. ένα τροχήλατο υδραυλικό γερανάκι.. για να με.. φορτώσει στο αμαξίδιο μου..

492024

 4 / 9 / 2024

.. με το που.. φτάσαμε εκεί ήρθε.. και η πρώην μου.. με τότε νυν της.. για να δουν.. πως πήγε η.. μεταφορά μας και.. η μάνα όταν.. άκουσε τι έπρεπε.. να έχουμε και.. συγκεκριμένα μόνο τα.. παπούτσια και το.. καλσόν μας έλειπαν.. και όταν άκουσε.. ότι κοντά υπήρχε.. ένα μαγαζί που.. είχε όλα αυτά.. τους αγγάρεψε να.. πεταχτούν και να.. μας τα πάρουν.. εδώ προέκυψε ένα θέμα.. θυμόμουν ότι το.. τελευταίο αθλητικό παπούτσι.. που είχα πάρει.. ήταν νούμερο 45,5.. συμφώνα με τις.. οδηγίες θα ήταν 47,5.. απλά δεν μπορούσα.. τότε να πω.. πήγαν με λειψά στοιχεία.. μα και πήγαν.. και την δουλειά έκαναν.. μα όχι χωρίς κυματισμούς.. όταν πήγαν στο μαγαζί.. έμαθαν ότι εκείνη.. την στιγμή.. το μεγαλύτερο ήταν.. το νούμερο 46.. και επειδή ήταν.. και φθηνά τα πήραν.. μήπως και μου έκαναν..

392024

 3 / 9 / 2024

.. τώρα που το.. ξανά διαβάζω το.. χθεσινό απόσπασμα του.. παρόντος κειμένου κατάλαβα.. ότι ήταν πιο.. παράξενη η γνωρημία.. από ότι περίμενα.. και τώρα πρέπει.. να εξηγήσω λοιπόν.. το νοσοκόμο τον.. συνάντησα με το.. που μπήκα εκεί.. μα μου συστήθηκε.. το επόμενο πρωί.. κάπου στις 3-4.. από την άλλη.. ο φυσικοθεραπευτής μπορεί.. να ήρθε το.. απόγευμα.. με επισκέφτηκε αλλά.. καθαρά τεχνικά στην.. μάνα μου συστήθηκε μάλλον.. μυστήρια τα πράγματα.. ξέχασα να αναφέρω.. ο φυσικοθεραπευτής είπε.. να μου φορέσουν.. ένα ειδικό καλσόν.. από πάνω φόρμες.. και αθλητικά παπούτσια.. 2 νούμερα πιο μεγάλα.. από αυτά που.. φορούσα πριν για.. να τα φορώ εύκολα.. ειδικά χωρίς κορδόνια..

292024

 2 / 9 / 2024

.. το πρώτο μου.. βράδυ εκεί είχε.. νυχτερινή βάρδια ο.. τερματοφύλακας νοσοκόμος που.. τις φορές που.. ήρθε να δει.. αν όλα ήταν καλά.. είχα τα μάτια μου ανοιχτά.. με ρώτησε αν.. υπήρχε κάποιο πρόβλημα.. του ένευσα ΟΚ.. που τότε δεν.. μπορούσα να τα.. πω με λόγια.. θυμήθηκε ότι δεν.. είχαμε γνωριστεί οπότε.. μου έτεινε το.. δεξί του χέρι.. και μου ψιθύρισε.. "εγώ είμαι ο Κώστας".. το έπιασα με.. το αριστερό γιατί.. μόνο έτσι μπορούσα.. και δεν του.. το δικό μου.. γιατί δεν μπορούσα.. και με αυτόν.. παράξενο τρόπο έκανα.. την πρώτη γνωριμία.. στο ίδρυμα..

192024

 1 / 9 / 2024

.. θυμήθηκα λοιπόν ότι.. από παιδί είχα.. υιοθετήσει τις 2.. τελειές σε αντικατάσταση.. του κομματός που.. σαν λέξη δεν.. την συμπαθούσα καθόλου.. επηρεασμένος από τα πολιτικά.. είχα πολλά τέτοια.. αλλά με την.. φορά που έχω πάρει.. ας πάμε πάλι.. στην πρώτη μου.. μέρα στο ίδρυμα.. την ώρα της.. εισόδου μου εκεί.. είχαν πει στην.. μάνα μου μετά.. να πάει ξανά εκεί.. που θα μου.. είχαν καταχωρίσει ένα.. αμαξίδιο με το.. όνομα μου.. γραμμένο με χαρτοταινίες.. στην πλάτη του.. για να με κυκλοφορήσει.. μετά ήρθε ο.. φυσικοθεραπευτής που μου είπε.. για όσο θα.. ήμουν εκεί τις.. εργάσημες μέρες τις 8.. θα ήμουν εκεί.. που είχε εξηγήσει.. στην μάνα μου.. και για μία ώρα.. θα κάναμαι ότι μπορούσαμε.. μου είχε ανακοινώσει.. ότι ανάλογα με.. την πρόοδο μου.. πάντως όχι παραπάνω.. από 9 μήνες..