12 / 8 / 2024
.. όσο παράξενο κι.. αν μου φαινόταν.. και η αηδία.. που μου προκαλούσε.. η επαφή των.. γυμνών μου ποδιών.. με το γυμνό πάτωμα.. το οποίο το.. έσωσε την τελευταία στιγμή.. βαζόντας μία χαρτοπετσέτα.. ανάμεσα σε αυτά.. και στο πάτωμα.. και αφού πάτησα κάτω.. το ένα του χέρι.. το κράτησε σταθερό.. και με το άλλο.. τύλιξε και τα.. 2 τα δικά μου.. στο δικό του.. το σταθερό.. και μου είπε.. να προσπαθήσω να σηκωθώ.. και το έκανα.. συγχρόνως σκέφτηκα ότι.. είχα βρισκόμουν σε αντίστοιχη.. κατάσταση όταν ήμουν.. στα 35 μου χρόνια..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου