3182024

 31 / 8 / 2024

.. θα κάνω λοιπόν.. ένα ακόμα διάλειμμα.. από την διήγηση.. των εγκεφαλικών μου.. τώρα μου ήλθε.. και το γράφω.. μην μου αφήσω.. και κανένα απωθημένο.. αν και δεν ξέρω.. πόσες φορές να.. τα είχα ξανά γράψει.. τον Ιανουάριος του 2021.. που άρχισα να.. μαζεύω μερικές λεξούλες.. και τις χώριζα.. με αυτές τις.. 2 τελείες που.. ακόμα και τώρα χρησιμοποιώ.. τότε νόμιζα ότι.. ήταν το όριο μου.. στην κατανόηση προτάσεων.. μπορεί ακόμα μέχρι.. να συλλαβίσω μία λέξη.. όταν έφτανα στο.. τέλος της να.. είχα ξεχάσει την.. αρχή της μα.. είχα πάρει μία ιδέα.. μα το 2022.. που ακόμα και.. αν δεν το.. πίστευα είχα αρχίζει θυμάμαι..

3082024

30 / 8 / 2024

.. και αμέσως μετά.. έφυγαν να πάνε.. στην οποιαδήποτε δουλειά τους.. αυτοί από την.. μεριά τους.. είχαν και κάποιο δίκιο.. δεν με είχαν.. δει να κινούμε.. εγώ από την άλλη.. μου έλειπε το κίνητρο.. για να το κάνω.. κάτσε να μύριζα.. κάτι ορεκτικό και.. θα πέταγα.. μα αίφνης σαν.. να άκουσα έναν.. τερματοφύλακα που υπεράσπιζε.. το τέρμα του.. το αστείο ήταν.. πως στην παρούσα.. φάση τον ρόλο.. της μπάλας τον.. έπαιζα εγώ.. ο διερχόμενος νοσοκόμος.. που κάποιος άλλος.. άρρωστος τον είχε καλέσει.. μα είδε κάτι.. που το θεωρούσε λάθος.. τους μεταφορείς μου.. που με ακούμπησαν.. και απομακρύθηκαν χωρίς.. να σηκώσουν τα κάγγελα.. και έσπευσε να το διορθώσει.. για να πάει.. και στον άλλο άρρωστο.. 

2982024

 29 / 8 / 2024

.. μα πριν από.. τον θάλαμο μου.. τώρα που το.. ξανά διάβασα θυμήθηκα.. 1-2 σκηνές που.. νομίζω ότι παρενέβησαν.. πάμε πάλι λοιπόν.. κάποτε τα τελείωσε.. τα διαδικαστικά.. η μάνα μου.. και όλοι μαζί.. πήγαμε στο ασανσέρ.. μαζί με το.. φορείο μου και.. βγήκαμε σε ένα.. όροφο που θα.. αποδεικνυόταν σύντομα ότι.. για 2-3 μήνες.. ήταν ο δικός μου.. στην αρχή νόμιζα.. ότι μπήκαμε στον.. θάλαμο μου αλλά.. μετά που με.. πήγαιναν με αμαξίδιο.. και μπορούσα να βλέπω.. κατάλαβα ότι πρώτα.. με πήγαν στο.. γραφείο του.. γιατρού υπηρεσίας για.. να με εξετάσει.. και μετά πια.. με πήγαν και.. με ξεφορτώσουν.. στο νέο μου κρεβάτι..

2882024

 28 / 8 / 2024

.. ήρθαν πάλι 2 νοσοκόμοι.. εν χορδαίς και οργάνοις.. με το φορείο.. και την μάνα μου.. ήθελα γράψω μα.. κάπου θα μπερδεύτηκα.. τέλος πάντων μας.. οδήγησαν στην έξοδο.. όπου μας περίμενει.. ένα νοσοκομειακό όχημα.. και αυτό με.. την σειρά του.. μας οδηγεί στην.. είσοδο του ιδρύματος.. πάλι 2 νοσοκόμοι.. μας έβαλαν μέσα.. και εκεί που.. με άφησαν σε.. ένα διάδρομο μέχρι.. η μάνα μου.. να ξεμπερδέψει με.. τα διαδικαστικά θα.. πρέπει να ήμουν.. κοντά στην κουζίνα.. οι μυρωδιές εκει.. ήταν πιο ορεκτικές.. από το πρώτο.. που ήταν νερόβραστες.. και μετά στον.. θάλαμο μου και.. στο νέο μου κρεβάτι.. και εκεί τελικά.. με ξεφόρτωσαν..

2782024

 27 / 8 / 2024

.. ήταν η αναμονή.. όλων ότι κάτι.. δυσάρεστο μπορούσε να συμβεί.. αν περίμεναν να πνιγώ.. δεν θα τους.. έκανα τότε την χάρη.. το πιάσιμο των τοστ.. και η άμεση.. κατάποσει τους ήταν.. αρκετό σόου για σήμερα.. και επανακαύπτηκα στις.. δάφνες μου ή.. με το ευωδιαστό τυράκι.. ίσως να έπρεπε.. να γράψω.. πριν την καταληκτική.. αυτή σκηνή εκεί.. έκανα 1-2 σκέψεις.. μα τώρα δεν.. τις βρίσκω γραμμένες.. και δεν τις.. ξανά γράφω όπως.. τις θυμάμαι λοιπόν.. ήρθε ο γιατρός.. να με χαιρετήσει.. σκεφτόμουν ότι από.. την μία χαιρόταν.. που με ξεφορτωνώταν.. μα από την άλλη.. λυπόταν που δεν.. βρήκε αυτό που.. με κρατούσε στην ζωή.. μαζί με τον φυσικοθεραπευτή.. που μου είπε.. μην ξεχάσω να τονίσω.. σε αυτόν που.. θα με αναλάβει.. ότι ήδη είχα σηκωθεί.. και τελικά άρχισε.. η μεταφορά μου από.. το πρώτο νοσοκομείο.. στο ίδρυμα..

2682024

 

26 / 8 / 2024

.. όταν άκουσα την.. θεία μου την Νίνα.. να λέει κάτι σαν.. “δεν ήξερα τι να φέρω.. και σκέφτηκα κάτι.. σε ανάλογη περίπτωση.. θα μου άρεσε.. εμένα να μου φέρουν..".. συγχρόνως άκουσα την.. σακουλίτσα που κρατούσε.. και η έμπειρη.. μύτη μου έπιασε.. ευγοδιαστό τυρί του τοστ.. και εγώ φοβούμενος.. ότι θα περιέχονταν.. στα χέρια της.. μάνας μου και.. το λιγότερο που.. είχα φανταστεί να.. του κάνει ήταν.. να το περάσει.. από το μίξερ.. και μόνο με.. την ιδία πάγωνα.. αλλά και παγωμένος έδρασα ακαριαία.. θες ο ήχος.. η μυρωδιά πάντως οδηγήθηκα.. από την εποχή.. με τον φυσικοθεραπευτή.. είχα να κινηθώ.. σαν γλάρος την έπιασα.. είχε 2 τοστ.. τα οποία με.. συνοπτικές διαδικασίες καταβόθρυσα.. και αμέσως έπεσε.. μία τέλεια σιωπή..

2582024

 25 / 8 / 2024

.. εκείνο το απόγευμα.. με επισκέφτηκαν πολλοί.. φίλοι μου που.. τώρα μπορώ πάλι να.. τους θυμηθώ αλλά.. να μην λέω πολλά.. στο κάτω-κάτω.. δεν πολύ έβλεπα τότε.. και αν κάποιος.. δεν ακούστηκε σαφώς.. και δεν τον κατάλαβα.. το επόμενο πρωί.. την τελευταία μου.. μέρα εκεί άρχισαν.. να έρχονται και.. οι συγγενείς και.. με αυτούς χάρηκα πολύ.. μα πιό πολύ.. με κάτι που.. μου έφερε μία.. θεία μου και.. κάπου εδώ οφείλω.. να κάνω ένα.. εισαγωγικό σημείωμα για.. να εξηγήσω τα περαιτέρω.. τις πρώτες μέρες.. που με πήγαν εκεί.. δεν μπορούσα να καταπιώ.. την πρώτη μέρα.. μου τα πέρασαν.. από το μίξερ.. δεν τα κατάφερα.. μα την δεύτερη το έκανα.. ήθελα σιγά-σιγά.. να μου το.. κάνουν σαν φαί.. μα μου έλειπε.. η γλώσσα για.. να το επικοινωνήσω.. έτσι αυτόν τον.. μήνα αυτά ονειρεύομουν..

2482024

 24 / 8 / 2024

.. την τελευταία μέρα.. που θα ήμουν εκεί.. η μάνα μου.. που κατά τα.. λεγόμενα των γιατρών.. έπρεπε ήδη να.. είχα πεθάνει και.. μέσα στην τρέλα.. των ημερών έλεγε.. να το πει.. στους συγγενείς όταν.. θα το είχε σίγουρο.. μαζί με την.. πρόσκληση για την.. πολυτελή κηδεία μου.. αλλά όταν μίλησε.. με τους νέους γιατρούς.. συνειδητοποίησε ότι θα.. μεταφερούμε πολύ μακριά.. και μην θέλοντας.. να τους ταλαιπωρείσει περαιτέρω.. τους πληροφόρησε για.. τα νέα της.. υγείας μου και.. αν ήθελαν να.. με επισκεπτούν όσο.. ήμουν κοντά στο κέντρο.. θα ήμουν εκεί.. στο πρώτο νοσοκομείο.. μέχρι αύριο το μεσημέρι..

2382024

 23 / 8 / 2024

.. λοιπόν το επόμενο.. πρωί η μάνα μου.. μου ανακοίνωσε ότι.. ήδη είχε επικοινωνίσει.. με τους γιατρούς.. του ιδρύματος και.. είχε βγει η.. απόφαση να με αναλάβουν.. και έπρεπε τότε.. να κανονίσει πάλι.. την τελική μου.. μεταφορά εκεί.. το είχε πει.. και στους εκεί.. γιατρούς στο πρώτο νοσοκομείο.. να μου γράψουν.. το απολυτήριο μου.. ήρθε ο γιατρός.. να με χαιρετήσει.. από την μία.. ήταν λυπημένος που.. δεν κατάφερε να.. βρει τι με.. κρατούσε στην ζωή.. και από την άλλη.. χαρούμενος που ήρθε.. ώρα να με ξεφορτωθεί.. και ο φυσικοθεραπευτής.. που μου είπε.. ότι δεν πιστεύε.. να έχω πρόβλημα.. αρκούσε να έβρισκα.. τον τρόπο σε.. αυτόν που θα.. με αναλάβει.. ότι έχω ήδη σηκωθεί..

2282024

 22 / 8 / 2024

.. κάποιες μνήνες μου.. έρχονται και.. μου φεύγουν και.. τώρα που μου.. ξανά ήρθε μία ας.. προλάβω να το.. πληκτρολήσω πριν να.. μου ξανά φύγει.. ήταν τις πρώτες.. μου μέρες εκεί.. είχα ακούσει κάποιες.. νοσοκόμες μάλλον σφουγγάρισαν 2-3 φορές.. την μέρα και.. εκείνη την συγκεκριμένη.. εκείνη που το έκανε.. η μάνα μου.. που το είχε ακούσει.. μου το ανακοίνωσε.. ότι η μικρή.. που σφουγγάρισε έκανε.. εκεί την πρακτική της.. η οποία θα.. έληγε στο τέλος.. της βάρδας και.. αυτό με συγκίνησε.. μέχρι δακρύων την.. φαντάστηκα σαν κόρη μου.. και εκεί που.. εγώ τελείωνα την.. καριέρα μου.. εκείνη άρχιζε την δική της..

2182024

 21 / 8 / 2024

.. αυτό το κόκκινο.. ίσως γιατί ήταν.. το πρώτο χρώμα.. που είδα μετά.. το πρώτο εγκεφαλικό μου.. και μετά σαν.. να βάλαμε την.. ταινία ανάποδα.. 2 νοσοκόμοι με.. το φορείο μου.. και την μάνα μου.. με πήγαν στο.. νοσοκομειακό όχημα και.. αυτό με την.. σειρά του με.. πήγε στο πρώτο.. νοσοκομείο 2 νοσοκόμοι.. με το φορείο μου.. και την μάνα μου.. με οδήγησαν στον.. θάλαμο μου και.. με ξεφόρτωσαν στο κρεβάτι μου.. όπου με τάισαν.. και επειδή όλα.. τα έκαναν οι άλλοι.. δεν ήμουν κουρασμένος.. και απλά περίμενα..

2082024

 20 / 8 / 2024

.. μπορεί να τα.. κανόνισε με τους.. γιατρούς και των.. 2 νοσοκομείων να.. μάθει την διαδικασία.. μα έπρεπε και.. την χορογραφήσει με.. νοσοκόμους φορεία και.. με νοσοκομειακά έτσι.. κάπου στο μήνα.. που ήμουν εκεί.. ήρθε το πρωί.. και με νοσοκόμους.. σε φορείο και.. στην συνέχεια με.. νοσοκομειακό όχημα πήγαμε.. στο ίδρυμα και.. πάλι με φορείο.. με πάρκεραν στο.. γραφείο του αρχιάτρου.. για να με εξετάσει.. δεν καλό έβλεπα.. μόνο κάποια στιγμή.. αντιλήφθηκα να μου.. στέλνει στα μάτια μου.. με κάποιον φακό.. έντονο κόκκινο χρώμα..

1982024

 19 / 8 / 2024

.. και το κατάφερε.. μπορεί να της.. πήρε άλλες 2 βδομάδες.. αλλά το καλό.. πράγμα θέλει καιρό.. για να γίνει.. το μυαλό μου.. για αυτό το.. χρονικό περιθώριο οι.. γιατροί της το.. άφησαν ή γιατί.. τους είχε πρήξει.. ή ήθελαν να.. βρουν τι με.. κρατούσε στην ζωή.. είχε βρει το.. ίδρυμα στου οποίου.. τους γιατρούς έπρηζε.. για να με αναλάβουν.. πάνω στον μήνα.. της είπα ότι.. έπρεπε να με.. πάει εκεί για.. να με εξετάσει.. ο αρχίατρος μετά.. θα περιμένω μία.. επιτροπή να δεχτεί.. να με αναλάβει..

188 2024

 18 / 8 / 2024

.. είχαμε μείνει τις.. 2 μου εβδομάδες.. που ήμουν εκεί.. αυτά που.. μου είπε ο γιατρός.. τα είπε και.. τους γονείς μου.. και στο τέλος.. προσέθεσε ότι μία.. που δεν έχουν.. κάτι άλλο να.. μου κάνουν να.. πάω στο σπίτι μου.. και να πεθάνω.. με την ησυχία μου.. αλλά η μάνα μου.. που δεν με.. είχε δει να σηκώνομαι.. αυτήν την προοπτική.. ούτε μπορούσε να.. την ακούσει ότι.. ήμουν στα 40.. και έπρεπε να.. υπάρχει μία καλύτερα λύση.. για εμένα το.. να βρίσκεσαι στα 49.. ένας μόνο χρόνος.. σε χωρίζει από.. 50.. μα το αποσιώπησα.. για το καλό μου.. οι αλλές 2 εβδομάδες.. κάπως έτσι πέρασαν.. οι γιατροί τις.. τα έλεγαν κάθε μέρα.. και αυτή έψαχνε την.. καλύτερη λύση..

1782024

 17 / 8 / 2024

.. κλίνοντας 2 εβδομάδες εκεί.. οι γιατροί παραδέχτηκαν.. ότι δεν γνώριζαν.. τι με κράταγε.. στην ζωή ούτε.. πόσο αυτό θα κράταγε.. εδώ που τα λέμε.. και κανίς δεν.. το ήξερε την.. στιγμή της αρχικής.. μου πτώσης στο.. μυαλό μου είχα.. την πρώτη σκέψη.. ήταν ότι εντός.. ολίγου θα πέθαινα.. και αυτό το.. θεώρησα καλό γιατί.. αφενός ως παιδί.. και τα 30.. θα μου ήταν αρκετά.. και είχα ζήσει.. την ζωή μου.. με αυτό ως δεδομένο.. χωρίς φόβο αλλά.. με πολύ πάθως.. όλη αυτή την.. εκτεταμένη κατά την.. άποψη μου ζωή μου.. και όποιος είναι.. υπεύθυνος για αυτό.. το μπέρδεμα του.. χρωστώ ένα τεράστιο ευχαριστώ.. από τότε που.. πλησίαζα τα 50 μου χρόνια..

1682024

 16 / 8 / 2024

.. και σε εκείνο.. το πρώτο νοσοκομείο.. που με είχα πάει.. μετά το πρώτο.. εγκεφαλικό μου.. και την προτροπή.. του φυσικοθεραπευτή να.. προσπαθήσω να σηκωθώ.. και κάπως έτσι.. το χειριζόμουν και αυτό.. και τελικά το κατάφερα.. ακολουθούμενο από τα.. ζήτω των παρόντων.. σε αυτό νοσοκομείο τότε.. ήταν πολύ αυστηρά.. ωράρια των επισκεπτών.. έτσι και αλλιώς.. ο φυσικοθεραπευτής δεν.. θα ερχόταν των.. επισκεπτών παρόντων και.. έτσι τα σοβαρά.. για εμάς τους ασθενείς.. προσπαθούσαμε να τους μεταδόσουμε.. όλοι οι ότι περπάτησα.. εγώ από την άλλη.. είχα κολλήσει.. στην αίτηση μου.. να μου φέρουν παντόφλες.. δυστυχώς δεν γίναμε κατανοητοί.. τις επόμενες 2-3.. φορές που θα.. μου έρθει με.. χαρτοπετσέτες θα την.. κάναμε πάλι την δουλειά..

1582024

 15 / 8 / 2024

.. παιδευτήκαμε και οι 2 μας.. αρκετές φορες μα.. εις μάτην και.. στιγμή σκέφτηκα ότι.. από μικρός όταν.. ήθελα κάτι να.. το κάνω επιβεβλημένα.. μου έδωσα μία.. στον ώμο και.. μετά από μέσα μου.. μου έλεγα "..μόνος τώρα".. και δεν ξέρω πως.. μα κάθε φορά πιάνει.. και τότε με.. το φορτήγακι μου.. που το έκανα.. σαν αρσιβαρίστας που.. πήγαινε για χρυσό.. και τόσο που.. ο οδηγός μου.. που 2-3 φορές μόνο.. τον είχα άκουσει.. να βρίζει αλλά.. σε αυτήν την περίπτωση.. του βγήκε αυθόρμητα.. σαν να έβριζε.. σκαιότατα τονεαυτό του.. με λέξεις που.. και εγώ δεν.. μου επιτρέπω να γραψω..

1482024

 14 / 8 / 2024

.. ο οδηγός-βοηθός μου.. ήταν πιο νέος.. πιο ψηλός και.. πιο γυμνασμένος από εμένα.. απλά μία και.. ήμουν εκεί σκέφτηκα να.. τον βοήσω όσο μπορώ.. δώσαμε πήραμε και.. οι δυό μας.. μα καμία μετακίνηση.. δεν σημειώθει ακόμα.. και κατόπιν επιτοπίου ελέγχου.. διαπιστώσαμε ότι υπήρχε.. μία αντικειμενική δυσκολία.. κοίτα να δεις.. εκεί που είχε.. σταματίσει η πίσω.. μέσα ρόδα υπήρχε.. ένα εξόγκωμα της.. ασφάλτου οπότε μόνο.. με σπρώξημο δεν.. θα γινόταν η δουλειά.. έπρεπε πρώτα να.. σηκώσουμε και μετά.. μεταφέρουμε.. μαζί και τις.. 2 πίσω ρόδες..

1382024

 13 / 8 / 2024

.. λοιπόν κάπου στα 35.. είχα πάρει ένα.. ανοιχτό φορτήγακι για.. την δουλεία μου.. ήμουν ξυλουργός τότε.. ένα L300 mitsubishi.. είχα και έναν.. οδηγό-βοηθό ακόμα.. μία από τις.. πρώτες μας μεταφορές.. ήταν για το Παγκράτι.. πολύ ώρα πηγαινοερχόμασταν.. μα θέση στάθμευσης.. δεν βρήκαμε άλλα.. κάποια στιγμή ένα.. σταθμένο έβγαλε φλας.. ότι θα φύγει.. και ο οδηγός μου.. για τον πίσω.. ότι με την.. σειρά του και.. αυτός θα στάθμευε.. και αφού μας.. ήρθε χωρίς καρότσα.. και είχα κάνει.. και τον σιδερά.. οπότε την έκανα.. όπως με βόλευε.. δηλαδή μεγάλη.. η θέση μίκρη.. οπότε και αυτός.. μπήκε με την μούρη.. με την σκέψη.. μετά να του.. βάλει και το.. πίσω μέσα σπρωχτώ.. όπως το είχε.. κάνει μερικές φορές..

1282024

 12 / 8 / 2024

.. όσο παράξενο κι.. αν μου φαινόταν.. και η αηδία.. που μου προκαλούσε.. η επαφή των.. γυμνών μου ποδιών.. με το γυμνό πάτωμα.. το οποίο το.. έσωσε την τελευταία στιγμή.. βαζόντας μία χαρτοπετσέτα.. ανάμεσα σε αυτά.. και στο πάτωμα.. και αφού πάτησα κάτω.. το ένα του χέρι.. το κράτησε σταθερό.. και με το άλλο.. τύλιξε και τα.. 2 τα δικά μου.. στο δικό του.. το σταθερό.. και μου είπε.. να προσπαθήσω να σηκωθώ.. και το έκανα.. συγχρόνως σκέφτηκα ότι.. είχα βρισκόμουν σε αντίστοιχη.. κατάσταση όταν ήμουν.. στα 35 μου χρόνια..

1182024

 11 / 8 / 2024

.. το μισο κατάλαβα όταν.. πλησίασε το κρεβάτι μου.. το οποίο εμένα.. μου φαινόταν σαν.. ταράτσα πολυκατοικείας και.. χωρίς ένα μπαλκόνι.. ή μία σκάλα.. να τον στηρίζει.. ρε αδερφέ.. πρώτα με τα.. γυμνά του χέρια.. κατέβασε τα κάγκελα.. του κρεβατιού μου.. που σκοπό είχαν.. μην πέσω κάτω.. και με τα ίδια.. άρχισε να μου.. μαλάζει έντονα τους μυς.. μπας και ξυπνήσουν.. και μπορέσω να περπατήσω.. όταν έμεινε ευχαριστημένος.. με την πρόοδο.. της δουλειάς του.. είπε κάτι απερίγραπτο.. για ενένα τότε.. "ας βάλουμε τώρα.. τα πόδια στο πάτωμα".. και το έκανε.. με αυτά τα.. χέρια και αυτό..

1082024

 10 / 8 / 2024

.. στην πραγματικότητα νομίζω.. αυτή την φορά.. στην ώρα που.. μας έβλεπαν οι γιατροί.. ήμουν στο νοσοκομείο.. περίπου μία εβδομάδα.. ο δεύτερος τη τάξη.. γιατρός αλλά ο.. πρώτος που είχε.. μία υπόνοια ότι.. τον άκουγα και.. με πήρε παράμερα.. και μου είπε.. “νομίζω ότι μάλλον.. δεν ξέρω πως.. θα την γλιτώσεις.. θα κανονίσω να.. έρθει εδώ φυσικοθεραπευτής.. μήπως σε.. κάνει να κουνίζεις".. και το έκανε.. μέσα στην εβδομάδα.. μου ήρθε πρώτη φορά.. και χωρίς σούπα-μούπες.. ρίχτηκε στην δουλειά.. τόσο που από.. τις πολύ έντονες.. μαλάξεις που μου έκανε.. ενώ εγώ δεν.. έπαιρνα χαμπάρι.. ανησυχούσα για αυτόν.. που λυσωνανούσε.. το άλλο πάξενο.. ήταν που εγώ.. μέχρι τότε νόμιζα.. ότι τα κρεβάτια.. ήταν πολύ ψηλά.. δέσποζαν στον χώρο.. και κάτι το.. είχα υπολογίσει λάθος..

982024

 9 / 8 / 2024

.. σε κάποια άλλη ονειροφαντασία.. ήμουν λέει στον.. δρόμο έξω με.. το κρεβάτι μου.. σαν αυτοκίνητο όπως.. όλα τα άλλα.. στον κάθετο δρόμο.. είχε λαική αγορά.. έκατσα λοιπόν και.. εγώ και παρατηρούσα.. τον κόσμο να πηγαινοέρχοται.. όταν μας είδα.. από άλλη γωνία.. παρατήρησα ότι το.. κρεβάτι μου ήταν.. δίπλα στην είσοδο.. της αυλής του νοσοκομείου.. η μάνα μου.. πλησίασε τα σκεπάσματα μου.. τα άνοιξε σαν.. καπό αυτοκινήτου και.. με μία σπερ.. μπαταρία και 2.. χονδρά καλώδια αυτοκινήτου.. να μου δώσει ρεύμα.. μπας και πάρω μπρος.. αλλά όχι ακόμα..

882024

 8 / 8 / 2024

.. ήταν και οι μέρες.. που το αριστερό.. μου χέρι μόλις.. και άρχισε να.. σαλεύει πολύ λίγο.. να φανταστείτε ότι.. φοβάμαι πως ήμουν.. ο μόνος που.. το παρατήρησα.. τέλος πάντων.. ότι εγώ αγωνιωδώς.. μου έπαιρνε μισή.. για να το ετιπύχω.. το να χαμηλώσω.. λίγο την κουβέρτα.. να πάρω λίγο.. αέρα ρε αδερφέ.. και αίφνης αμέσως.. με πήραν χαμπάρι.. και με σκέπασαν.. μα ούτε εγώ πτοήθηκα.. και αόκνως παρέλαβα.. και την άλλη βάρδια.. δεν είχα ακόμα.. την γλώσσα να.. το επικοινωνήσω.. και μόνο το βράδυ.. που δεν είχα επισκέφτες.. είχα μία άνεση.. για λίγο αέρα..

782024

 7 / 8 / 2024

.. κάπου εδώ.. στον ξύπνιο μου νομίζω.. ένας άλλος ασθενείς.. μπήκε στην παρέα μας.. εγώ ήμουν σιωπηλός.. μπορεί να μην.. ήταν ορατό μα άκουγα.. συζητούσαν περί ανέμων.. και υδάτων σαν.. να κάθονταν σε.. ένα παγκάκι και.. πίσω τους σαν.. να ήμουν άχρηστος.. ήμουν σιγουρός ότι.. για την ώρα ήμουν.. αλλά ήθελα να.. περάσω απαρατήριτος γιατί.. από μικρός είχα.. συνηθίσει χωρίς θέρμανση.. όλο τον χρόνο.. με ανοιχτά παράθυρα.. μόνο αν το.. κρύο ήταν δριμύ.. μου επέτρεπα ένα.. σεντόνι σαν σκέπασμα.. με κόσμο θέρμανση.. και την κουρβέτα.. μέχρι το λαιμό μου.. ένιωθα σαν να.. με είχαν ρίξει.. στην καυτή λάβα..

682024

 6 / 8 / 2024

.. μία θεία μου.. ως πελάτισσα λέει.. μου ζήτησε να.. της φτιάξω για.. ένα βαθύ μπακόνι.. μία ντουλάπα για.. να βάλει κότες.. ήθελε να τις.. βάλει λίγες-λίγες.. σκεπτόταν τα κουτιά.. στον τοίχο να.. ήταν εξάγωνο με.. τα 6 πλαινά.. ίδια σε μήκος.. όπως η κηρήθρα.. της μέλισσας ένα πράγμα.. αφού τα έστησα.. τα κουτιά.. στον ύπνο μου βέβαια.. έβαλα τα πορτάκια.. από 2 σε.. κάθε κουτί.. που είχα φτιάξει.. από σίδερο και κοτετσόσυρμα.. μετά προσαρμογή πομόλων.. ρυθμίσεις και όλα αίτημα.. στον ύπνο μου πάντα..

582024

 5 / 8 / 2024

.. ονειροφαντασίες είχα άφθονες.. για την άκριβεια.. περίσσοτερο καιρό ταξίδευα.. παρά ήμουν εκεί.. νόμιζα ότι το.. ταβάνι του θαλάμου.. ήταν γεμάτο κλαδιά.. και οι τοίχοι.. γεμάτοι από κρομούς.. ήθελα σαν φίδι.. να μπορέσω να ανέβω.. ή σαν πίθηκος.. να πιαστώ από.. τα κλαδιά να.. πάω πάρα-δώθε.. στην πραγματικότητα ούτε.. επιχείρησα να τα κάνω.. αυτά ήταν της.. φαντασίας μου μα.. εγώ τότε τα πίστευα.. μία άλλη φόρα.. ο πελέτης λέει.. μου είχε ζητήσει.. να το φτιάξω.. μία ξύλινη άμαξα.. την μόνταρα την λουστράρισα.. και μέσα της.. έβαλα μόνωση και για τελείωμα.. μέσα ένα καπιτονέ.. χρώματος σιελ υφασματάκι..

482024

 4 / 8 / 2024

.. η σαλοπέτα που.. τον είδα να φορά.. στην ονειροφαντασία μου.. θα δικαιολογείτω από.. το επάγγελμα του.. που είχα ακούσει.. ότι ήταν η.. μεταφορά βαριών αντικειμενων.. αν δεν είχα διαπιστώσει.. ότι τις ονειροφαντασίες μου.. δεν έπρεπε να.. λαμβάνω υπόψιν μου.. ούτε τι "έβλεπα".. ούτε το πότε.. τέλος πάντων από.. αυτή την εφημερία.. άλλος ένας μπήκε.. στον θάλαμο μας.. και από τις.. ερωτήσεις που του.. έκαναν όλοι οι άλλοι.. και εγώ άκουγα.. και σημείωνα στο.. μυαλό μου.. ένα άλλο θύμα.. της κρίσης.. τον συμπαθούσα μου.. θύμηζε το πατέρα μου.. όταν τα έπαιρνε.. και αυτό γινόταν.. αρκετά συχνά και.. μου θύμιζε υψισύχνη.. μηχανή δίχρονη.. μας είχε πει.. ότι το χωριό.. του ήταν η δημητσάνα.. και εγώ στο.. μυαλό μου τον.. είχα ονομάσει "μπαρούτι δημηστανήτικο"..

382024

 3 / 8 / 2024

.. άκουσα μία ανησυχία.. αλλά δεν τον.. άκουσα να μιλάει.. ή μέσα στην.. ταραχή να με.. πρόδωσε η ακοή μου.. ή ίσως να.. προτίμησαν να του.. πάρουν την την συνέντευξη σε.. άλλο σκηνικό από μας.. δεν θα μάθω.. και ούτε και.. με αφορά.. νύχτωσε και οι.. γιατροί ήθελαν να.. τον παρακολουθήσουν μερικές μέρες.. μα αυτός ούτε.. να το διανοηθεί.. μπορούσε ότι θα.. πέρναγε άλλο ένα.. βράδυ εκεί και.. έγινε η σχετική φασαρία.. τελικά κατέληξαν να.. υπογράψει να για.. του δώσουν αυτό.. το πολύ αναμενόμενο απολυτήριο.. το πήρε μας.. χαιρέτησε και έφυγε.. στην επόμενη ευημερία.. του νοσοκομείου.. έγινε κάτι που.. δεν μπορώ να.. το χαρακτηρίσω σαν.. άλλη μία ονειροφαντασία.. σαν να ήμουν.. στον χώρο που.. περίμεναν οι νέοι ασθενείς.. μαζί με τους.. συγγενείς τους.. είχα λέει ξεχωρίσει.. έναν κύριο με.. εργατική σαλοπέτα ο.. οποίος δεν ξέρω πως.. κατέληξε στον θάλαμο μου..

282024

 2 / 8 / 2024

.. και μιλούσε και.. οι άλλοι μιλούσαν.. για αυτόν είχε.. και τον ακάθιστο.. πήγαινε από θάλαμο.. σε θάλαμο για.. να τους γνωρίσει όλους.. ούτε πολιτικός να 'ταν.. οι νοσηλεύτριες τον συμπαθούσαν.. και του έκαναν.. όλα τα χατίρια.. ότι ήθελε με.. ένα τηλεφώνημα ερχόταν.. τσιγάρα καφές σουβλάκια.. μέρχι και ποτό.. δεν τον ζήλευα.. τον χαιρόμουν.. εγώ μόλις και.. με τα βίας.. είχα καραφέρει να καταπιώ.. είχα ακούσει ότι.. αύριο θα μας.. ερχόνταν τα κανάλια.. για το ρεπορτάζ.. με το ξημέρωμα.. μας έβαλαν καθαρά.. ρούχα και σκεπάσματα.. ξεσκόνισμα σκούπισμα σφουγγάρισμα.. όχι εγώ βέβαια.. άκουγα την προσπάθεια.. για να ήμαστε.. έτοιμοι και να.. τους περιμένουμε..

182024

 1 / 8 / 2024

.. ήταν ευπροσήγορος ο πιτσιρικάς.. παρ' όλα αυτά.. που είχε τραβήξει.. και πολύ ομιλητικός.. χαρά θεού έφερε.. μια ελπίδα στον.. θνησιγενή μικροκόσμο μας.. και ήρθε η.. ώρα των γιατρών.. δεν μου άρεσε.. μα δεν μπορούσα.. να υποχωρήσω όπως.. θα ήθελα φυσικά.. έτσι και αλλιώς.. ήταν έκπληκτοι που επιβίωνα.. μα αυτή την φορά.. είμασταν 2 που.. κατά την γνώμη τους.. αξίζαμε αυτό το σχόλιο.. ο πιτσιρικάς πρώτος.. που είχε φάει.. και την σφαίρα.. και εγώ με.. το ισχνό εγκεφαλικό μου.. όταν φύγαν οι γιατροί.. κάπως ένιωσα ότι.. με περιεργάζεται και.. μετά απεφάνθει ότι.. την πρώτη ψήφο εμπιστοσύνης.. δεν την ελαβά.. από έναν γιατρό.. αλλά από έναν συνεπιβιώσαντα..